De ontmoeting.

"Ja-ha!" roept Sophie terug naar haar moeder. Haar moeder zit al de ochtend te zeuren of ik mijn alles wel in mijn tas heb. "Kijk nou maar een keer na!" roept ze. Sophie zucht en pakt haar tas, ze kijkt erin. "Brief check, mobiel check, schrift check, etui check." mompeld ze. Ze pakt haar mobiel en kijkt op twitter. Helemaal niks. "Sophie! Je moet maar eens gaan! Zal ik een stukje mee fietsen?" zegt haar moeder. Sophie kijkt chaggerijnig naar haar. "Nee.. Dat hoeft niet, mam, ik schaam me dood." Zuchtend pakt Sophie haar tas en trekt het mee de gang in. Ze stapt in haar oude ugg's en doet haar jas aan. Ze gooit haar tas om haar schouder en loopt de deur uit. "Doei!" roept ze nog snel. Ze gooit de deur dicht en stapt snel op de fiets. Het is nogal een eind fietsen dus ze zet haar muziek aan en doet haar oortjes in. Zachtjes zingt ze mee met mind is blown van mainstreet. Wauw, wat is dat een mooi nummer. Sophie droomt helemaal weg in de muziek. "HEY! GEK. KIJK UIT MAN!" word er hard geroepen. Sophie schrikt en remt. "ohh, sorry. Het spijt me ik zag u niet." zegt ze met een schrik in haar stem. De man fietst langzaam verder. Sophie fietst door, aan het eind van de straat ziet ze haar school. "Wat een groot ding." zegt ze iets te hard. Er komt een jongen naast haar fietsen. "Ja, klopt. Ben je hier nieuw?" hoort ze hem zeggen. Sophie stopt de muziek, ze herkent die stem ergens van..