~2~

Pennyweather Lockwood

half slapend zit ik in de les en geloof me maar als ik je zeg dat het een vreselijk saaie les is.
er is geen leven in elk kind meer, het word er gewoon uitgezogen door de saaiheid die hier hangt.
deze les heb ik al meteen de kutkinderen van de school ontmoet (sorry voor mijn taalgebruik) en het erge is dat ik ermee les heb, de hele dag.
al de hele tijd is de leerkracht bezig over de geschiedenis van de engelen en al die dingen en de enigste die oplet is Todd, de nerd van de klas, hij kijkt zo geintreseerd en neemt de hele tijd notitie's
als El me aanstoot kijk ik pas op van mijn blad waar ik al de hele tijd een tekening op aan het maken ben.
"je bent best goed hoor" zegt ze opgelaten terwijl ze naar mijn tekening kijkt."dankje El dit is het enige wat ik kan doen in deze oersaaie les".
"ja wiskunde suckt" zegt El en verbaasd kijk op, "ik dacht dat we geschiedenis hadden" zeg ik verbaas en weer kijkt ze op.
"nou dat zou best wel kunnen ja" zegt ze terwijl ze nadenkt en grinnikend ga ik verder met mijn tekening.
als de bel gaat prop ik alles zo snel mogelijk in mijn boeketas en als ik juist wil vertrekken steek Aimee me voor.
"de mooiste mogen voor" zegt ze terwijl ze voor gaat en meteen lig ik strijk van het lachen, verbaas draait ze zich om en meteen kijkt ze me arrogant aan 'zucht'.
"wat sta je hier nu te lachen he" vraagt ze kwaad en ik probeer iets te zeggen maar het enige wat er uit komt is "mwuhahahahhahahahahhahahahhahaha".
"sta je me hier nu uit te lachen" zegt ze verontwaagd, en nog steeds sta ik hier te lachen.
"hou nou toch eens op" zegt ze en ze loopt kwaad weg.
snel pink ik een traantje weg van het lachen en ga terug rech op staan, inderdaad ik was op de grond gaan liggen wan het lachen...
maar tja so what, het leven gaat verder en ik moet naar de volgende les.
al snel sta ik in het scheikunde lokaal waar ik nu les heb, ik kijk rond en zie dat er alleen nog plaats is naast Harry.
met een lach ga ik naast hem zitten en hij glimlacht terug.