01

Zodra ik het vertrouwde geluid van de rijdende Hogwarts Express hoorde ontspande mijn lichaam zich. Ik was 3 jaar lang weg geweest naar de Muggle wereld voor het werk van mijn ouders –niet dat ik dat erg vond- maar nu ging ik eindelijk weer terug naar Hogwarts, ik zou beginnen aan mijn 6e jaar, en ik zou Lily en de Marauders weer zien, waaronder mijn ex Sirius Black..
Volgens mijn zusje, die zelf geen heks is. Was ik erg veranderd, dat is misschien ook wel zo. Maar dan vooral qua uiterlijk.
Vanaf mijn 2e schooljaar verfde ik mijn haar donker bruin, nu is het weer gewoon goud/licht bruin. En ik was erg gegroeid. Maarja, dat is toch juist lachen als ze me niet meer herkennen.
Al hoopte ik wel dat Lils me nog zou herkennen, zou toch wel Awkward zijn als mijn beste vriendin me niet herkend. Van de Marauders kon ik nou niet echt verwachten dat ze me zouden herkennen met die kleine hersentjes.
Ik struikel bijna omdat mijn voet blijft hangen achter de rand van de schuif deur.. ‘Auw!’. Verdomme, lekker bezig. Nu je nek al breken en je bent nog niet eens op Hogwarts…
Ik was bekaf van de reis naar London dus besloot ik even te gaan liggen.
Als ik zo’n 10 minuten lig val ik langzaam in slaap.
Ik schrik wakker van een schok, als ik weer bij zinnen ben kom ik erachter dat, dat de trein is die stil staat. Shit . ik had me nog niet omgekleed, nou ja pech dan.
Het was toch vrijdag, morgen geen les.
Gehaast loop ik de trein uit als ik schrik, waar zijn mijn koffers! Shit.shit.shit!! snel kijk ik om mijn heen, ik voel de tranen komen… snel knipper ik met mijn ogen
O wacht, die zijn al naar het kasteel..gehehe.. en ik draai met mijn ogen, ik was weer zo slim zo als altijd.
Als Lils nu in onze kamer is zal ze flippen, aangezien de dan mijn spullen ziet.
Als ze haar bek maar houd tegen de Marauders, ik wil hun koppen zien als er iemand binnen komt waarvan ze danken dat ze haar niet kennen maar eigenlijk wel al heel lang kennen.
Snel stap ik in de koets. En neurie een van mijn favoriete deuntjes..
Als het kasteel in zicht kom glimlach ik breed. Thuis. Gaat er door mijn gedachte heen.
Als een windvlaag door mijn haar gaat en ik kippenvel krijg trek ik mijn dunne vest strakker aan.
Het was koud en ik liep in mijn Muggle kleren zonder jas, die zat in mijn koffer -slim-
Ik sluit mijn ogen en probeer te ontspannen, wat moeilijk wat als je het ijskoud hebt.
Dus geef ik het op een ga in de koest staan. Ok, wat heeft dit voor nut? Wat moet ik gaan doen dan? Warming ups doen in een rijdende koets? Tuurlijk.
En ja hoor 2 minuten later sta ik half springend half wiegend in de koets..
Als iemand me zo ziet kan ik meteen wel weer terug naar mijn ouders.
Als we er bijna zijn stop ik snel en ga rustig zitten, gek genoeg heeft het wel geholpen en ik grijns.
Op naar mijn oude klasgenootjes..