17

We dansen nog een paar nummers en dan worden we terug gestuurd naar onze Common Rooms. ‘welterusten Harry’. Zeg ik en ik geef hem snel een kus.
Daarna loop ik achter Hermelien aan richting onze slaapzaal.
‘dus hoe is Victor?’ vraag ik met een wenkbrauwiebel. ‘hij is wel oké’ antwoord Hermelien nerveus. ‘en??’ dring ik haar aan om veder te gaan. ‘en, hij wil me vaker zien’ glimlacht ze verlegen. ‘wat leuk!’ zeg ik blij.
‘En jij en Harry dan?’vraagt Hermelien. ‘doe maar niet of je ons niet gezien hebt’ zeg ik tegen haar. Ze kijkt me onschuldig aan. ‘nee hoor’ grinnikt ze. Maar dan lijkt het of haar iets te binnen schiet ‘waar waren jij en Harry bij de openingsdans?’ vraagt ze.
Omdat ik Hermelien vertrouw begin ik het hele verhaal uitteleggen. ‘Hoe durft hij, hij gaat nu echt te ver’ gromt Hermelien pissig. ‘ik had hem vorig jaar harder moeten slaan.’ Mompelt ze. Ik grinnik even, ze hadden me verteld hoe Hermelien Malfoy sloeg.
‘slaap lekker Blaire’ zegt Hermelien die ondertussen in bed is gaan liggen. ‘terusten’ mompel ik.
De volgende dag ben ik al vroeg uit bed. Meteen kleed ik me aan en loop naar de bieb, we hebben vrij, er zijn namelijk nogal wat mensen die niet hun bed uit kunnen komen. Ik wilde nog even spreuken doorlezen omdat ik morgen tegen een gigantische draak moet vechten ‘woehoe’ mompel ik tegen mezelf.
Als ik in de bieb aankom is er nog niemand, niet dat ik dat raar vind ik bedoel het is nog maar 6 uur. Snel ga ik opzoek naar een spreukenboek als ik er één gevonden heb ga ik aan tafel zitten lezen. ‘wat doe jij hier al zo vroeg?’ zegt de stem die ik net niet wil horen..
Ik besluid hem te negeren en veder te gaan met lezen.
Hij gaat naast me zitten. ‘laat me gewoon met rust Malfoy’ zeg ik zonder hem aan te kijken.
‘Nee ik denk dat ik hier nog even blijf’ zegt hij onverschillig. ‘oké’ zeg ik enthousiast ‘ik weet iets leuks, dan blijf jij hier, en ik ga! daag, Malfoy.’ Zeg ik. Ik sta op klap mijn boek dicht en loop richting de Common Room ik zou het boek daar wel veder lezen.
Als ik bij het schilderij aankom schiet het me te binnen dat ik het wachtwoord niet weet, alweer niet.. shit. De kans dat er al iemand uit bed was, is klein toch probeer ik te kloppen.
No een paar minuten geef ik het op. Ik wil net weg lopen als het schilderij open vliegt.
‘Harry! Dank je, dank je, dank je!’ gil ik en ik geef hem een knuffel. Hij fronst ‘alweer het wachtwoord vergeten?’. Ik grinnik ‘slechte gewoonte’ mompel ik. ‘dus waarom zo vroeg op?’ vraagt hij. ‘spreuken voor morgen oefenen’ zeg ik. ‘en waren er nog andere mensen?’ vraag hij. ‘nou, ja Malfoy kwam, maar ik ben opgestaan en meteen hier heen gekomen’ zeg ik snel.
Hij kijkt triest maar glimlacht dan toch ‘zullen we dan maar gaan oefenen?’ vraagt hij. ‘ja is goed’ zeg ik terwijl ik het boek opensla. ‘wist jij dan we vandaag een interview aan een of andere Rita moesten geven’ vraagt Harry plots. ‘nee’ zeg ik. ‘het schijnt dat ze echt een ramp is, dat ze al je woorden verdraait Enso.’ Zegt Harry zenuwachtig. ‘ het komt wel goed’ zeg ik terwijl ik de bladzijde omsla. Na 2 uur lang oefenen. Komt er een jongetje uit de 2e zeggen dat we naar Perkamentus moeten.