Hoofdstuk CI
Mensen, waarom zo ongeduldig? Alles op zijn tijd.
Percy had zelf gezegd dat dit niet de tijd was voor grote onthullingen, en Oliver vond dat ‘je bent perfect en ik houd van je en ik wil je nooit meer loslaten en ik wil de rest van mijn leven me je doorbrengen als jij dat ook wilt’ toch wel onder dat kopje viel.
Percy had zelf gezegd dat dit niet de tijd was voor grote onthullingen, en Oliver vond dat ‘je bent perfect en ik houd van je en ik wil je nooit meer loslaten en ik wil de rest van mijn leven me je doorbrengen als jij dat ook wilt’ toch wel onder dat kopje viel.
Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.
Reageer (19)
sfhkqujhfkehruhuej geweldig! eindelijk! Dit hoofdstuk verdient een hele lang reactie vol addoratie en vreugderoepen, maar veel meer dan ializiufiuerifuelirug komt er momenteel niet uit! Wat een goed tegen is, hoor :'D Jeej, Oliver doet eindelijk wat goed is en Wesley is leuk en Percy moest niet zo gestresst doen en jeeej, ze kussen! Vreugdedansje! (:
1 decennium geledenPats. Hoor je dat? Dat is het geluid van een elastiekje dat terugknalt. Een wonderelastiekje dat is uitgerekt tot hoofdstuk 101 (!) en dat nu heeeeeeeelemaal weer terugschiet. Ik zou eigenlijk op en neer moeten springen van vreugde en, weet ik veel, met bloemen naar mijn laptop gooien of zo. Rare piepgeluidjes maken en vaag in mijn handen klappen. Iets in die trant.
1 decennium geledenLukt niet. Het enige wat ik zie is Wesley, "gevechtsbezems" en het feit dat dit binnen een hele korte tijd de ergste dag uit Percy's (en waarschijnlijk ook Olivers) bestaan gaat worden. Eerst dacht ik dat ik dit wel zou kunnen overleven zolang Wesley maar oké bleef, maar bij nader inzien ben ik (nog steeds) totaal niet klaar voor de gebeurtenissen waarvan we in ieder geval weten dat ze eraan zitten te komen.
En hier komen we weer terug bij mijn voornemen om alleen maar de fluffy details op te pikken. Niet dus. Ik zit nu zo grondig in de angst-mode dat zelfs de eerste Perciverkus in dit verhaal me er niet meer uit kan trekken. Dit verhaal doet iets met me, en ik weet niet zeker of dat een positief iets is. (no_chears)
JAJAJAJAJAJAJAJAJAJA!!!
1 decennium geledenEindelijk!!
Ik zat serieus te stuiteren op mijn stoel van enthousiasme. Dat komt ervan als je ons zolang laat wachten -.-
They are so cute together! <333
Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
1 decennium geleden