Gewond

'Au!' Scot schreeuwde het uit terwijl ik voorzichtig de wond schoon maakte. Paul zat er met een schuldig gezicht bij. Ik had hem net een uitbrander gegeven en hoewel het hem volgens mij niet kon schelen dat Scot gewond was leek hij zich schuldig te voelen dat hij mij had aangevallen. Scot rilde van pijn terwijl ik de wonden op zijn rechter zij en arm schoonmaakte.
'Paul vanavond vind je gif in je eten,' mompelde ik.
'Wat, geen wormen?' Vroeg Scot met een flauwe grijns die al snel een pijnlijke grimas werd. Ik drukte een kusje op zijn lippen en Paul kreunde. Ik deed heel veel moeite om hem niet te gaan slaan. Scot was voor me gesprongen, had me gered van Paul’s aanval en dan nog was hij aan het zeuren.
'Iza kan je dat alsjeblieft...' Hij deinsde achteruit toen ik naar zijn hoofd stootte. 'Ik ben veel sneller dan jij, zusje.' Ik haalde nogmaals uit, maar weer ontweek hij. Woedend sprong ik boven op hem en sloeg hem hard tegen zijn slaap. Hij greep mijn arm en kneep er zo hard in dat ik het uit schreeuwde. Het volgende moment had Scot me opzij geduwd en Paul keihard in zijn gezicht geslagen. Paul zakte bewusteloos in elkaar en liet mijn arm los.
'Thanks,' mompelde ik. Scot trok me dicht tegen zich aan en kreunde even van de pijn. Zijn huid was warm, maar niet zo warm dat het zeer deed.
'Waarom doet Paul zo?' Fluisterde ik zachtjes in zijn hals.
'De verandering naar wachter het zorgt er voor dat alles veel intenser word,' zei Scot. 'Al je gevoelens zijn ineens extreem groot, woede, verdriet, liefde...' Dat laatste zei hij heel zachtjes. Hij duwde me van hem af en kuste me zachtjes op mijn voorhoofd. 'Om te genezen moet ik... Ik... Ik moet...'
'Veranderen?' Gokte ik. Hij knikte en keek beschaamd weg. 'Je hoeft je niet voor mij te verstoppen, Scot.' Hij stond voorzichtig op en liep moeizaam naar de keuken. Even later kwam hij genezen en wel weer terug. Hij tilde Paul op de bank en weigerde me aan te kijken. 'Er is een badkamer boven,' mompelde hij. 'Je kan even douchen terwijl ik deze rommel op ruim.' Hij wees naar de kapotte muur en meubels.
'Oké,' mompelde ik en drukte een kusje op zijn wang.