~Onbekende persoon~

Ik wandelde zoals elke dag met mijn hondje door het park. We liepen door naar het bos. Niemand kwam hier dus hier kon hij vrij rond lopen. Ik haakte het leiband los. 'Ga maar.' Zei ik lachend. Hij blafte eens en spurtte er van door. Ik wandelde rustig achter hem aan en ging op een bankje zitten. Het was hier zo mooi. Ik ben blij dat het niet zo'n commerciële plek is. Hier kun je rustig zitten, en rustig nadenken. Pucky kwam terug al blaffend. 'Was is er schatje?' Vroeg ik. Hij blafte en sprong heen en weer ik stond op en volgde hem. Daar zag ik een meisje liggen. Ik keek geschokt. Ik liep wat sneller en knielde bij haar neer. 'Hallo?' Vroeg ik bezorgd. Ik keek naar haar polsen ze waren open gesneden. 'Shit.' Mompelde ik. Ik belde de ambulance. Na een paar minuten waren ze hier al. 'Kent u haar?' Vroeg één van de ambulancebroeder's. 'Nee ik heb haar zo gevonden.' Zei ik totaal in schok. 'Oké dankje mevrouw een fijne dag nog.' Zei hij en stapte in de ambulance, die met snelle snelheid wegreed. Dit was me een dagje