Carnavalsbal 9.
Hier al ons 9de hoofdstuk.
Bedankt voor de lieve reacties(H)
(Nina ben ik, mijn vriendinnen Maud en Milou zijn in het echt ook mijn vriendinnen, en ik ben in het echt ook op Lars, alleen hij niet op mij.........)
Lees ook het verhaal: Jij weet het nu ook. van mijn vriendin Maud en haar gedichten.
xxx
“…Ga op bed zitten met je handen waar ik ze kan zien!”
“Lars,” fluister ik. “Lars, wordt wakker!”
“Mmh, wat is er?”
“Snel, doe je handen omhoog!”
Gelukkig vraagt hij niet verder. “Oke meneer, we zitten op bed met onze handen waar u ze kunt zien.” zeg ik met bevende stem.
“Hier is jullie vreten.” Er worden 2 borden en 2 glazen naar binnen geschoven. De deur slaat met een klap weer dicht. Ik sta op om het eten te pakken. Het zijn 2 boterhammen met nutella en een glas melk voor ieder. “Hier. Eet maar op, dan gaat het misschien wat beter.” We hebben al twee dagen niet gegeten, dus de boterhammen zijn heerlijk! Als we alles op hebben zet ik de borden weer voor de deur. Ik ga weer naast Lars liggen. Mijn hoofd rust op zijn schouder en ik houd zijn hand vast, waar hij af en toe een kneepje in geeft, waarschijnlijk omdat hij pijn heeft. Ik realiseer me dat mijn hoofd in zijn geval ook heel zwaar is. Ik til mijn hoofd op en leg het op mijn eigen kussen.
“Is er wat?” vraagt Lars.
“Nee hoor.”
“Waarom leg je je hoofd dan weg?”
“Ben ik niet zwaar dan?”
“Nee het is juist fijn.”
Dus leg ik mijn hoofd terug. Ik zucht. Zo kan ik eeuwig blijven liggen. Zijn hand die met mijn haar speelt, zijn andere hand die de mijne vasthoudt, mijn andere hand die zijn buik streelt. Konden we maar verdwijnen…
Er zijn nog geen reacties.