Hoofdstuk 9

Het was erg gezellig, de honden waren leuk met elkaar aan het spelen, het was mooi weer en Daan en ik waren gezellig aan het praten. Het voelde vertrouwd bij Daan, het voelde gewoon goed. Terwijl ik met hem praatten, vergat ik even al mijn problemen, ik kon sinds tijden eindelijk weer echt lachen. 'Hey, hoe laat is het eigenlijk?!' vraag ik opeens. 'Oh wacht, ik zal is kijken.' En Daan pakt zijn mobiel en kijkt erop. 'Shit, het is al kwart voor 4, om half 5 zijn Owen en Rein bij mij en dan halen we Nils op en moeten we naar de studio.' 'Oh oke..' antwoord ik een beetje teleurgesteld. Daan loopt opeens een paar passen verder met zijn telefoon in zijn hand en hij is met iemand aan het bellen. 'Echt? Oh dat komt best goed uit! Ja is goed, oke ja, is goed, oke, doeg!' hoorde je hem zeggen. 'Wat is er?' vroeg ik. 'Ik hoef niet meer naar de studio! Maar Rein en Owen komen nog wel naar mij, dat vind je niet erg toch?' 'Daan, vraag je nu serieus of ik het erg zou vinden als ik Owen en Rein van Mainstreet zou ontmoeten?! DAT LIJKT ME GEWELDIG!' Riep ik enthousiast, ik zag dat Daan blij was dat ik zo reageerde. Ik pakte mijn iPhone en zet de binnen-camera aan, 'Hey Daantje, kom eens!' En hij komt naast me staan, 'Wil je fotootje maken?' vraag ik lachend. 'Ja hoor leuk!' antwoord Daan. Allebei trekken we een paar gekke gezichten en maken wat foto's, ik zie dat Daan naar me kijkt. Voorzichtig geeft hij me opeens een kus op mijn wang en maakt een foto, aaahw, wat lief dacht ik! En ik geef hem snel een kus terug op zijn wang, maakt ik ook een foto van. 'Stuur je de foto's wel door?' vroeg Daan. 'Ja is goed!' antwoordde ik, we riepen onze honden en liepen weer richting huis.