Jij weet het nu ook!

Ik zit met vrienden aan een tafel in de kantine. Het is erg druk en iedereen schreeuwt door elkaar. Ik leun naar achter en denk aan Jules....
Opeens krijg ik handen voor mijn ogen, en de stem van diegene vraagt aan mij: "Wie ben ik?" Die stem herken ik uit 1000den! Het is Jules!
Ik zeg: "ik weet wie je bent maar waarom ben je ier bij mij? Je viel toch niet op mij?" Opeens is het helemaal stil, de tijd stopt, behalve Jules en ik kunnen nog alles doen. Eerst schrik ik, maar dan draai ik me om en verdrink in zijn mooie ogen! Hij helpt me op te staan en geeft me een knuffel! "Het spijt me echt heel heel erg Maud! Ik heb je vanbinnen pijn gedaan en dat was niet mijn bedoeling! IK heb de hele tijd zitten denken over jou! toen besefte ik te laat dat ik ook op jou val.... maar ik wist niet hoe te vertellen!" zegt Jules tegen mij. Ik kijk hem aan in zijn mooie ogen en zie dat hij het echt meent! Hij had er spijt van en hield echt van me! Als antwoord geef ik hem een kus, dan trekt hij me mee naar buiten. De zon schijnt op ons neer terwijl het 5 minuten geleden nog had geregent. We gaan op een trapje voor de school zitten.Hij slaat een arm over me heen en drukt me dicht tegen hem aan. Dit gevoel is echt geweldig! Zo zou het eigenlijk altijd al moeten zijn geweest..... maar toen is toen en nu is nu! hij ziet me bedenkenlijk voor me uitstaren, daarom geeft hij me een kus die kus beandwoord ik natuurlijk! Na de kus fluister ik zacht: "Jules, ik wil echt voor altijd bij je zijn!" Volgens mij had hij dat gehoord, hij zegt ook heel zacht: Lieve Maud ik wil ook voor altijd bij jou zijn! Als we na even zitten op het trapje geen zin meer hebben omhier te blijven besluiten we naar huis te fietsen.
Als ik mijn fiets wil pakken zie ik dat mijn fietsbanden zijn lek gestoken. Jules komt naar me toe gelopen en vraagt wat er is. ik antwoord:"mijn banden zijn lek gestoken nu kan ik niet naar huis fietsen!" Hij lacht en zegt:"Maar sies dat is toch helemaal geen probleem? Je gaat gewoon bij mij achterop zitten!" Dat vind ik wel een heel gode oplossing. Ik spring dus bij hem achterop, ik hou hem stevig vast om zijn buik en leg mij hoofd tegen zijn rug. Als we bij een parkje komen stopt hij. We lopen een grote berg op, dan haalt hij een deken te voorschijn en samen gaan we erop liggen. Ik lig op zijn schouder en zijn arm is helemaal ovr me heen geslagen. Dit ligt PERFECT!