Carnavalsbal 1.

Als we binnenkomen is het al best druk. Maud, Milou (mijn beste vriendinnen) en ik lopen door de drukte naar de andere meiden van onze klas. Milou tikt Maud en mij aan en schreeuwt: “Kijk wie er ook zijn.” Ze bedoelt Jules, de jongen waar Maud op is, en Lars, de jongen waar ik op ben. Ze wijst en Maud en ik beginnen te gillen. “Ik hoef niet doof hoor!” zegt ze lachend. Als we een tijdje bij de meiden staan zegt Milou: “Jullie gaan vanavond met ze dansen, al is het het laatste wat ik doe!”
Een uurtje later draait de dj een schuifelliedje. “Nu!” gilt Milou en ze trekt ons mee. Eerst gaan Milou en ik het aan Jules vragen, voor Maud.
“Heey beste vriend!”
“Heey.”
“Wil jij met Maud dansen?”
Hij kijkt even naar Maud en zegt dan: “Dat zou me een eer zijn.” Hij loopt naar Maud toe, en pakt haar vast. Ik kijk even vertederd toe, maar Milou trekt me alweer mee.
“Op naar Lars!” zegt ze. Als we bij hem komen, staat hij met zichzelf in een hoekje te knuffelen. Milou lacht zich helemaal dood en vraagt hikkend van het lachen: “Weet je zeker dat je met die idioot wil dansen?” Ik moet ook lachen en zeg: “Ja, want hij is wel mijn idioot.”
“Oke dan.” En ze tikt hem op zijn schouder. Hij kijkt net alsof hij betrapt is en Milou moet nog harder lachen. Ik zie dat ze hem wat vraagt. Hij zegt iets terug, maar ik hoor niet wat. Ondertussen kijk ik vertederd naar Maud en Jules. Haar hoofd ligt op zijn schouder, en zijn hoofd op die van haar. Plots tikt er iemand op mijn schouder. Ik schrik en draai me meteen om…