~Amy Green~

Dag mama en papa. Of voor diegene die deze brief lezen.
Ik weet niet of jullie het weten maar mijn leven is niet zoals jullie het zien. Ik kan het niet aan om elke dag geconfronteerd te worden met het feit dat mijn broer door mijn schuld dood is gegaan. Daarom is het misschien het beste dat ik ook weg ga. Ik mis hem en jullie missen hem ook. Denk nu niet dat ik niet van jullie hou. Maar jullie worden er ook elke dag aan herinnerd, dat het mijn fout was. En hij is dood en ik leef nog. Het is niet eerlijk. Ook word het me allemaal te veel op school. Ookal heb ik dat nooit tegen jullie gezegd het is wel zo. Ik wou de perfecte dochter zijn maar soms denk ik dat ik daar in heb gefaald. Het was beter geweest dat ik dood was en dat hij nog leefde. Ik wou ook niet meer praten en dat zal ook wel niet gemakkelijk voor jullie zijn geweest. Een dochter die niks zei. Daarom neem ik nu die last van jullie weg. Ik ga weg. Ik ga niet gewoon weg van huis nee ik ga weg uit deze wereld. Ik wil hier niet meer zijn met de gedachten dat mijn broer hier had kunnen zijn. Ik hou van jullie met heel mijn hart. Ook al zou ik hier willen blijven ik kan het niet. Ik ben op. Mijn hart kan dit niet aan. Ik hoop ook dat jullie niet gaan huilen en veel verdriet hebben. We weten allemaal dat het mijn schuld is. En nu ga ik er iets aan doen. Maar denk dan ook nooit maar dan ook nooit dat het jullie schuld is nee. Ik zit hier al lang met in mijn hoofd. En nu ga ik het doen. Mama, Papa ik hou van jullie voor altijd! Never forget that...


I'm scared to tell anyone what I'm going through. I'm scared of telling them how I spend hours crying because I feel so alone,
how I feel so lost and empty on the inside, how I no longer have any aspirations or see a future for myself, how their hurtful words eat me up inside, how I hate myself for not having the courage to stand up for myself. I'm just tired of all these shit. I'm done... I hope you will forgive me one day..