Hoofdstuk 41

Ik klap mijn laptop dicht en laat me achterover op mijn bed vallen. Ik ben al heel de ochtend en middag bezig geweest met mijn nieuwe opdracht en ik ben kapot. Het is zelfs al donker buiten. Heerlijk dit. Gister hebben Ilja en ik een meiden avondje gehouden. Met films, eten, maskertjes, nagellak en roddelen. Ik houd van zulke avondjes. Ik ben al de hele dag alleen thuis. Ilja moest werken vandaag en zou samen met Bruno uit eten gaan. Leuk een dagje alleen huis. NOT. Ik haat het op alleen te zijn. Mijn mobiel gaat af en ik pak hem van mijn nachtkastje.

Peter:
Trek iets leuks aan, ik kom je zo ophalen.
Aimee:
Waar gaan we naar toe?
Peter:
Verassing.
Hop, omkleden.
Hoe sneller jij klaar bent, des te eerder kunnen we gaan.
Aimee:
Wat moet ik aan trekken?
Peter:
Iets, maar niet je joggingbroek.
Aimee:
Hoe weet jij dat ik een joggingbroek aan heb?
Peter:
Dat heb je altijd als je thuis zit.
Nou, ga je omkleden.
Aimee:
Oké.
Ik stuur je wel een sms’je als ik klaar ben.
Peter:
Sta maar gewoon over een uurtje klaar.
Aimee:
Oké.
Ik zie je dan.
Xx
Peter:
Tot zo mop.

Ik gooi snel mijn mobiel op mijn bed en spring op. Ik ren naar mijn kast en kijk of ik er iets leuks aan kan trekken. Als ik eindelijk iets gevonden heb, ren ik naar de badkamer en spring snel onder de douche. Na vijf minuten ben ik er al weer onder vandaan en kleed me aan. Ik moet echt opschieten. Ik wil namelijk echt weten wat Peter van plan is

Peter doet de deur van de auto voor me open en ik stap uit. Peter doet de auto op slot en ik haak dan mijn arm in de zijne. "Waar gaan we naartoe"vraag ik. "Je zult het zo zien. Nog heel even wachten." Ik leg mijn hoofd op Peter's schouder en we lopen verder. We zeggen niks tegen elkaar maar weten beide dat we in gedachten zijn. Peter trekt me mee tussen een stel bomen door en dan zie ik waar hij me heen wilt brengen. De bomen zij versiert met lichtjes en middenin is een open plek, waar een kleed ligt met eten. Ik haal mijn arm uit die van Peter en loop naar het midden. Mijn mond zakt een beetje open en ik kijk om me heen. Het is prachtig. "Wow"is het enige wat er uit mijn mond komt. Het is geweldig. Peter loopt naar me toe en slaat zijn armen om mijn middel heen. Ik kijk hem recht in zijn ogen aan en verzink dan in zijn ogen. Dan hoor ik plots muziek. Een liedje dat ik eerder heb gehoord. Peter heeft het vast aangezet. Peter duwt me een beetje naar achter en ik kom tegen een boom aan te staan. Peter kijkt me weer diep aan en glimlacht naar me. "Aimee, ik ben tot over mijn oren verliefd op je"zegt Peter zacht maar zo lief. Ik bloos maar blijf hem aankijken. Hij vindt mij ook leuk! "Ik wil heel graag weten of jij hetzelfde voor mijn voelt." Ik kijk Peter aan. Ik ga een grapje met hem uithalen. "Peter, ik wil je niet kwetsen maar ik moet eerlijk tegen je zijn"zeg in serieus. "Ik ben niet verliefd op je." Peter's gezicht betrekt en hij kijkt naar zijn schoenen. "Ik ben verslaafd aan je. Ik kan niet zonder je. Ik geef zo veel om jou, dat is gewoon niet normaal. Ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden. Nog nooit." Peter kijkt weer op en zijn geweldige glimlach verschijnt weer. "Ik dacht dat je... Ik..." "Stop met praten en zoen me"onderbreek ik Peter. Peter kijkt me nog even aan en drukt dan zijn perfecte lippen op de mijne. Zacht en teder zoen ik hem. Bang om zijn perfecte lippen te breken. Langzaam gaan mijn armen om zijn nek en mijn handen in zijn haar. Peter gaat met zijn ene hand over mijn rug heen en de ander ligt op mijn wang. Een rilling gaat door mijn lichaam heen en ik geniet van dit moment. Peter zoent me zacht en liefdevol terug. Peter’s tong tikt tegen mijn lippen aan en ik laat hem gewillig binnen. Onze tongen spelen een spelletje en ik krijg in de gaten dat ik lucht nodig heb. Gelukkig haalt Peter zijn lippen van de mijne af en legt zijn voorhoofd tegen de mijne. Beide happen we naar adem. Wow, Peter zoent geweldig. Peter is geweldig. “Weet je hoelang ik dit al wilde. Jou lippen op de mijne. Wij samen. En nu is het eindelijk gebeurd”zegt Peter. Ik glimlach naar Peter en druk weer mijn lippen op de zijne. “Ga nooit meer bij me weg”zeg ik als onze lippen elkaar weer loslaten. “Ik wil niet weer gekwetst worden.” “Dat zal niet gebeuren, Aimee. Ik laat je nooit meer gaan, want ik heb je nu eindelijk. Als ik jou zou laten vallen, zou ik er zelf aan kapot gaan.” “Je bent te aardig.” “Te aardig? Ik?” “Ja, maar dat maakt je leuk. Dat maakt je jou. En ik houd van jou.” Peter drukt heel even zijn lippen op de mijne. Ik laat mijn hoofd op zijn borst vallen en hij slaat zijn armen om me heen. “Ik houd van je, Aimee.” “Ik houd ook van jou, Peter.” Peter tilt me op en ik sla mijn benen om zijn middel heen. Peter loopt naar het kleed, in het midden en gaat daar zitten. Ik zit op zijn schoot met mijn benen om hem heengeslagen. Peter pakt een aardbei met chocola tussen het eten vandaan en geeft er één aan mij. Ik neem een hap en Peter eet de ander kant op. Nu ben ik degene die een aardbei pakt en hem in mijn mond doe. Ik klem hem vast tussen mijn tanden en Peter lijkt te begrijpen waar ik heen wil. Peter leunt naar voren en bijt op de andere kant van de aardbei. De aardbei gaat in twee stukken en we slikken het beide door. Peter lacht naar me. “Je bent gek Aimee, maar dar houd ik van.” Ik duw Peter naar achter, zodat hij ligt. Ik ga op hem liggen en druk mijn lippen weer op de zijne. Wedden dat ik deze avond mijn lippen niet meer van hem afkan houden. Ik laat deze jongen nooit meer gaan. Nooit.