08 | Charlie

Het kindje grijpt zich stevig aan me vast en knijpt zijn ogen stevig dicht, als ik op kijk zie ik hoe een grote golf alles meesleurt op zijn weg. Zayn springt in een vlotte beweging uit het water en ik schok door zijn hevige actie. Zijn armen vinden een plaats rond mijn middel en beschermend trekt hij me tegen zich aan, het jongetje zit tussen ons twee in. Voor de golf ons kan meesleuren in deze grote ellende, trekt Zayn me terug naar het zwembad waar Luke met grote ogen naar het aankomende water kijkt. Het water omringt mijn lichaam en ik fluister in het kindje zijn oor dat hij een grote hap adem moet nemen en dat hij zijn oogjes moet sluiten. Ik neem hem stevig vast in mijn armen, het is net zoals mijn droom. Mijn familie ik kijk vol paniek rond waar iedereen is, maar ik zie ze nergens in mijn visier. Ik kijk om waar de grote golf dreigend dichtbij komt en beslis om onder te gaan, met het kindje in mijn armen. Zayn zijn armen hebben me nog steeds stevig vast, daar stoppen mijn gedachten. De lucht ontsnapt me en een grote kracht trekt mij en Zayn uit elkaar, mijn greep rond het kleine mannetje wordt nog steviger en ik zal er alles aan doen zodat hij niet alleen beland. – Ik voel scherpe dingen overal aan mijn lichaam snijden en ik vraag me af of ik droom. Als ik me realiseer dat ik geen kleine beentjes meer rond mijn lichaam gewikkeld voel, gaat er een vlaag van paniek door me heen. Ik vecht om boven te komen, ik neem een grote hap adem en kijk rond of ik ergens een klein kindje zie. Nergens het water stroomt één richting uit en het trekt je mee of je nu wil of niet. Verderop zie ik een matras drijven waar ik naartoe begin te zwemmen, wanneer ik me wil optrekken, hoor ik in de verte een kindje wenen. Schichtig begin ik rond te kijken, maar met geen resultaat, ik laat de matras voor wat het is en zwem door om dichter in de buurt te komen van het huilende kindje. Zayn, Luke, mijn familie? verdriet spoelt door mijn aderen, ik rek mijn nek wat uit om verder te kunnen kijken en daar is hij..