12. ~ Indianna Bella Lawrence

Ik kijk toe hoe Lauren zich staat uit te sloven en zucht dan geërgerd. 'Wat zullen wij gaan oefenen?' vraag ik aan Drew. Onze ruzie is voorbij, maar er hangt nog steeds een vervelende sfeer tussen ons. Ik pruts wat met mijn oorbellen waarvan ik was vergeten dat ik ze had. Het zijn pijltjes, omdat ik zo goed ben in het schieten met pijl en boog. Ik wist niet eens dat ik ze in had, ze zijn ingebleven na de boete. Ik voel aan de kleine scherpe puntjes en ben even bang dat ik ze later waarschijnlijk kwijt zal raken omdat gevaarlijke districtsaandenken in worden genomen. Misschien wil Ivette ze bewaren voor me, of Caje. Niet vergeten te vragen dan.
'Boogschieten?' stelt Drew voor. Ik lach even. 'Ja, kan ik je dat leren.' Drew grinnikt en samen lopen we naar het boogschieten. Ik pak een boog die het meeste lijkt op die van thuis en een pijl en ga goed staan. Ik richt en.. schiet in de buik. Drew klapt opgetogen. 'Wow, Indy, jij bent echt goed!' hij weet het niet, maar ik voel me niet zo goed. Die pijl had in het hart moeten gaan. Het ligt aan de boog, die is nieuw en stroef. Even ben ik angstig, wat kan ik in de Arena verwachten?
'Nog een keer, dan ga ik goed kijken hoe jij het doet,' spoort Drew me aan. Ik knik en richt nog een keer. Iets langzamer deze keer. Ik laat los en de pijl komt in het hart. Ik glimlach tevreden en schiet nog een aantal keer. Allemaal raakt het doel. De ene keer in de schenen, de andere keer het hoofd, dan weer de armen. Je weet nooit wat je allemaal nodig zult hebben in de Arena. Op het hart schiet ik zo min mogelijk. Ik heb nooit willen doden.
'Indy, dit is veel te makkelijk voor je! Zijn hier geen bewegende poppen?' ik bloos een beetje en kijk om me heen. 'Bedoel je die?' Drew volgt mijn blik en knikt. 'Perfect.'
Ik loop er niet heen maar blijf staan. Afstanden moet ik ook oefenen. De bewegende cirkels die op de muur gereflecteerd worden, zijn prachtig om mee te oefenen. Ze zijn fluoricerend van kleur, wat makkelijk te richten zal zijn, maar door de scherpe en onverwachte bewegingen, toch nog moeilijk te raken. Net als een tribuut..
'Doe die paarse.' Ik werp een blik naar Drew die hem vertelt dat hij als hij het zo goed weet het wel even voor mag doen en hij maakt een afwerend gebaar. 'Nee dank je. Jij kunt dit veel beter.' grinnikend richt ik me weer tot de cirkels. Om Drew een plezier te doen de paarse. Hij komt precies in het midden.
'Pfew.. als jij in de Arena een pijl en boog in je handen hebt..' ik lach. 'Dan moet jij uit de buurt blijven!' we lachen nog een tijdje door, tot ik serieus wil dat Drew iets gaat leren.
'Jij hebt geen speciaal wapen of zo hè?' hij schudt zijn hoofd. 'Ik kan mikken met dingen..' yeah, daar heeft hij veel aan.
'Kom. Ik leer je wel even boogschieten.' De hele middag zijn we aan de slag. Drew is nogal waardeloos en schiet meer in de grond dan in de poppen. Zelfs schietschijven lukken niet. Maar aan het eind van de dag, weet hij toch de buitenste ring te raken. Vermoeid geef ik hem een high-five.
'Goed gedaan. Vind je het erg als we morgen iets anders gaan proberen? Ik heb niet echt het gevoel dat ik zoveel nieuws geleerd heb..' bedenkt ik me opeens. In de Arena moet ik maar zien of ik wel een pijl en boog te pakken kan krijgen.