Wraak
De stilte voor de storm
Het voorstuk op het ergste
berust op wraak, van binnen geschroeid.
Met een stenen hart
laaien de vlammen gloeiend op.
Bijtend in jouw wereld.
Eigent het zich alles toe
Dat mijn toestemming niet waardig is.
Levende voetsporen
in hitte verdampt
niet terug te vinden in het as.
Alles wat je lief was is verleden
vergeten door mij
veloren door jou
levend verdriet met dode hoop
tranen stromen in jouw ogen toe
en verlaten ze in stilte
veerkeerde beslissingen
smeekende gedachten
Loze woorden met diepe betekenis
dode trouw is levende haat
zonder gemeend excusses geeindigd
vragende ogen met weggevallen woorden
snelle patronen
slaan toe op mij
en ik krijg spijt van die daad
Er zijn nog geen reacties.