Je hebt alles afgelegd, je weg,
de pijn, bezit, zelfs je naam
in delen doorgegeven
als gebroken brood.

Gebarsten is het glas van het veld
waarin ons eeuwig nu, met wat
slechts dagelijks telde en sneed
mij bloedend met gemis.

Wij spraken weinig over dood,
vraag en antwoord lagen al
in onze ogen. Jij bent eeuwig,
maar de dag is heen, de herfst komt

en ik ben opgeschoven in de tijd,
zo onbegrijpelijk
logisch zijn de dagen.

Het is valtijd, moeder, fruit
uit je tuin is aangetast,
ik heb nog niet geoogst.

neefje waarom ben je heen gegaan?
we missen je

Reageer (1)

  • CARAS

    Goed gedaan schat!!(H)(H)!!!

    xxx

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen