ik voel me gevangen,

in een web van verdriet.

ik kan het niet uiten,

en dat niemand het ziet.

mijn hart die krimpt samen,

een brok in mijn keel.

ik probeer het te dragen,

maar het wordt mij soms teveel.

het liefst zou ik huilen,

dus mijn hart gaat op slot,

want zou ik het uiten,

dan ga ik kapot.........

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen