-‘Ich muss durch den Monsun. Hinter die Welt’ Met die paar zinnen was het allemaal begonnen. Het begin van een verschrikkelijke lange liefde. De liefde voor die ene band werd groter en groter. Maar hoe meer ik fan werd, hoe erger mensen zich aan mij ergerden. Wat deed ik mis? Fan zijn? Tsja, mensensmaken verschillen weetje. Ik trek me er eigenlijk niet niets van aan. Maar terug waar we waren. -‘Ich muss durch den Monsun. Hinter die Welt’ Waren de zinnen van alles. De zinnen naar een totaal ander leven, van een onschuldig leven naar een leven waarin je sterk moet zijn, moet durven opkomen voor jezelf om wie je bent. Altijd dachten mensen dat ik voordien al “leefde” maar eigenlijk is mijn leven maar begonnen bij die paar zinnen. Sommigen konden mij maar niet geloven toen ik zei dat mijn leven dan pas is begonnen. Ik weet nog steeds die ene dag in klas. We hadden “vrij” in de les. Ook de radio was aan het spelen en er kwam dat ene liedje op dat alles veranderde. Toen ik die avond thuiskwam ben ik regelrecht naar de computer gerent en informatie van die band gezocht. Vanaf ik die jongens zag en meer muziek hoorde, was ik verkocht! Ik kende misschien twee liedjes namelijk ‘Monsoon, Durch den monsun en Rette mich’ maar ik had mama die dag nog opgetrommeld om achter dat album te gaan. Mama ging mee naar de winkel en vroeg voor de zekerheid:’Weet je zeker dat je die liedjes mooi gaat vinden? Je kent maar één liedje.’ Ik lachte en zei:’Ja, we zien wel.’ Toen ik thuis kwam, had ik helemaal geen spijt meer dat ik dat album had gekocht met mama’s geld natuurlijk ;). Sinds die dag ben ik echt fan! Elke dag komt er nog meer ‘fanheid’ bij. En ik ben echt verslaafd aan die gasten. Elk liedje kan ik wel duizend keer horen. Twee maal live zien is gewoon geweldig! Nooit zal ik nog mijn fanheid opgeven, mijn liefde voor die ene persoon van die band opgeven…

Ja ik geef het met veel trotsheid toe, ik ben verslaafd aan Tokio Hotel en aan Tom ^^.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen