Hallo dit is onze zesde blog.

Oké, luister, ik zal er niet omheen draaien.
Wij zijn poezen.
Of in ieder geval ik, mijn poezige vrienden.
Kijk, ik geef het eerlijk toe, ik kan er niets aan doen. Een poes ben je gewoon, dat wordt je niet.
En het zit gewoon in me!

'Hoeveel hersencellen daarboven werken er bij jou?'

That's the question!

Oké, we moeten het echt nog een keer over friet hebben (lees eerste blog). Het is echt al te lang niet meer over hem gegaan en daar kan ik dus echt niet tegen. Friet was een van mijn beste poezenvrienden en jullie vergeten hem gewoon, alsof hij nooit heeft bestaan. Hij was gewoon speciaal, met zijn wit-rode saus en knapperige stukjes ui op zich.
Ik snap niet dat jullie hem ooit kunnen hebben vergeten.

Maar
mij
n
pioe
zen


ik beodelde nietatuylluijk poezen
(typcursus heeft nooit gewerkt bij mij)

en nu ga ik.
dag poes

ik hou van friet

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen