Toen ik zei dat mijn dag geweldig zou worden maakte ik een grapje. Mijn vader zit te zeuren aan mijn hoofd dat ik een mail moet sturen naar de plek waar ik stage loop. Maar dat kan ik dadelijk ook nog doen, die kerel weet niet eens dat ik de mail niet heb. Verdomme, hij kan sterven, hij kan door de maden worden opgegeten. Van mij mag hij overreden worden door een vrachtwagen of een TBS-patiënt die onlangs zin heeft iemand te vermoorden. Ik hang een bordje boven zijn hoofd neer waar Roadkill op staat. Free to kill. VERDOMME, als iedereen nou gewoon eens zou sterven

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen