Gaat de zon nu al onder?
het is niemand ontgaan dat een wit tapijt de straten heeft bedekt.
wel, sneeuw zoals men dat noemt, laat me dromen.
het laat me dromen over verre, onbestaande landen vol kastelen van ijskristallen.
ijsprinsessen met lange, gouden jurken.
Jij en ik, al spelend in de sneeuw.
kinderen die kerstliederen zingen en gelukkig zijn.
eigenlijk is iedereen daar gelukkig in mijn verre, onbestaanbare sneeuwparadijs.
er is echter één nadeel aan dit sneeuwtafereel;
het koude en vochtige deel schrikt me weer wakker.
Er zijn nog geen reacties.