Jij en Bill zijn getuigen van een ongeluk.

Naam: May Sheffield
Leeftijd: 20
Beroep/school: Heeft vmbo diploma op zak en een diploma van het Grafisch Lyceum. Nu werk je bij het rode kruis als vrijwilliger en je organiseert feesten en avonden bij de lub in het dorp. Voor de rest ben je zoekende naar een baan als designer. Thuis naai je er op los en verzin je de gekste dingen op kleding gebied.
Over May: Enter The Creative World! Heel lenig, sociaal, creativiteit is alles, doet dingen zonder er over na te denken, hou er van om voor mensen te zorgen

Naam: Bill Kaulitz
Leeftijd: 23 (bijna 24)
Beroep/school: Heeft school niet afgemaakt; is nu beroemt over de hele wereld met de band Tokio Hotel
Over Bill: Zingen = leven, zeker niet op z’n mond gevallen, zorgzaam, denkt eerst aan anderen en dan aan zich zelf

Naam: Nick Dover
Leeftijd: 25
Beroep/school: Heeft VWO en daarna de universiteit af gemaakt; op gebied van dokter, werkt nu in het ziekenhuis; op de afdeling IC, en hij is chirurg
Over Nick: Lieve/spontane man, praat graag en maakt met iedereen vrienden

Naam: Taylor Camon
Leeftijd: 4
Beroep/school: zit in de instroom groep van de basis school
Over Taylor: Is een lief jongentje, soms brutaal, geniet nu al van het leven, heeft lieve ouders

Naam: Tristan Hendriks
Leeftijd: 62
Beroep: Is met de fut
Over Tristan: Het is een hartelijke lieve man, niet getrouwd, gaat elke dag naar het park om een rondje te wandelen, is erg gesteld op kinderen

Naam: Kim & Rob Camon (spelen niet een heel grote rol)
Leeftijd: Allebei 43
Beroep: Kim is overspannen en is dus thuis en Rob werkt bij het Rode Kruis
Over Kim: Is een lieve vrouw die het liefst alles zelf kon doen in huis, maar dat kan niet
Over Rob: Is een lieve trouwe man, die veel last draagt in z’n gezin en veel schulden heeft








Het is half 8 en je stapt in je auto op weg naar de lub waar je werkt. Een groot feest staat in de planning en jullie gaan, met het team, brainstormen. Je bent er bijna tot je opeens vlakbij hard geremd word en je kijkt met een ruk om. Dan hoor je een knal en zie je een jongentje op de straat liggen. Aan de over kant komt een zwarte BMW aan rijden en op de stoep staat een vrouw die doodsbang naar het jongentje kijkt. Uit de auto is een man van een jaar of 60 gestapt. Hij zit gebukt bij het jongentje en in de verte hoor je een ambulance. Uit de BMW is een jonge man van een jaar of 22 gestapt. Hij ziet er apart uit. Hij heeft zwart haar dat alle kanten op staat. Hij heeft een zwart skinny aan en een rood t-shirt met daar over een wit jack. Hij loopt ook op de man en het jongetje af en jij ook. Daar is de ambulance. Je knielt neer bij de jongen en de man. ,,Wat gebeurde er?” Vraag je angstig aan de man. Je ziet dat de arme man erg trilt. Je legt een hand op zijn hand en kijkt hem aan. ,,De jongen .. hij stak zo maar over.” ,,U zag hem niet?” De man schut ‘Nee’. De ambulance broeders stappen uit en komen op jou en de oude man af lopen. En de jongen van de BMW is er ook bij komen staan. Je loopt naar hem toe. ,,Zag je het gebeuren?” De jongen knikt en kijkt geschokt. Hij neemt jou snel in zich op. Voor je staat een jonge vrouw van een jaar of 18/19. Het heeft een kleurrijk opgemaakt gezicht en wilde staarten op haar hoofd. Ze heeft een gele skinny jeans aan met blauwe been warmers er over. Een wit hempje met de tekst: Feel free maakt het af. ‘Het lijkt ‘kinderlijk’ of ‘jonger makend’ maar al met al heeft ze een volwassen en vrouwelijke uitstraling.’ Denkt de jongen in zich zelf. Dan vraagt hij: ,,Jij ook?” Je knikt. Jullie lopen samen naar de vrouw van middelbare leeftijd die nog steeds als van steen op de stoep staat. Je legt een hand op de arm van de vrouw. ,,Bent u de moeder?” De vrouw knikt ijzig. ,,Komt u mee naar het ziekenhuis?” ,,Nee, dat kunnen we niet betalen.” Zegt ze schokkend. ,,Te veel geld.” ,,Het komt vast wel goed. Ze maken uw zoontje weer beter en alles komt goed.” ,,Wil jij mee gaan?” Ze kijkt naar de jongen van de BMW op. ,,Jij ook?” Jullie knikken. ,,Zullen we achter de ambulance aan rijden? Of moet u mee?” Vraagt de jongen van de BMW. Er komt een broeder op jullie af lopen. ,,Hallo mevrouw! U bent zeker de moeder van Taylor?” De broeder klinkt opgewekt en al heb je niet heel veel ervaring met ziekenhuizen dit klinkt alles behalve ernstig. De vrouw knikt. ,,Gaat u mee naar het ziekenhuis?” Ze knikt en wijst naar jou en BMW-boy. ,,Zij gaan ook mee.” ,,Is goed. Met de auto neem ik aan?” Je knikt. Jij loopt weg van het ‘gezelschap’ en loopt naar de man. ,,Gaat het met u? Volgens mij kunt u zo niet naar huis. Gaat u ook mee naar het ziekenhuis? Het komt vast goed anders zouden ze nu al lang weg zijn.” De man knikt en legt een hand op je schouder. ,,Dank je kind.” ,,Komt u mee?” Je begeleid de man naar de vrouw en de jongen van de BMW. ,,Meneer gaat ook mee.” Je kijkt de moeder aan. ,,Vind u dat goed?” Tot je opluchting knikt ze. ,,Het was niet uw schuld, ik weet het!” De man legt een hand op haar schouder.
Jij en de jongen lopen achter aan en je vraagt: ,,Mijn auto of jou auto?” ,,Ik denk dat er meer mensen passen in jou auto.” Je knikt grinnikend. Je loopt naar je auto en opent de deur. ,,Ik zet even m’n auto aan de kant hoor.” Zegt de jongen. Je knikt. De jongen rent naar z’n auto en zet hem aan de kant. Dan stapt hij achter in, in jou auto. De vrouw is in de ambulance en de man zit bij jou in de auto. ,,Wat is uw naam?” Vraag je beleeft aan de man. ,,Ik heet Tristan Hendriks. En hoe is jou naam, kind?” ,,Ik ben May Sheffield en ik ben 20 jaar.” ,,En jij?” Vraagt hij aan de jongen. ,,Ik heet Bill Kaulitz en ik ben 23 jaar.” ,,Fijn dat ik dat weet, dan kan ik jullie aan spreken.” ,,Hoe mogen we u aan spreken?” Vraag je aan meneer Hendriks. ,,Dat mag je zelf weten hoor; Tristan vind ik goed maar meneer Hendriks is ook goed.” ,,Oké.” Je glimlacht naar de vriendelijke man naast je. Onder weg naar het ziekenhuis kijk je soms in je achteruit kijk spiegel naar ‘Bill Kaulitz’. Hij kijkt terug en glimlacht soms. De laatste keer trekt hij vragend zijn wenkbrauwen op. Verbeelde je je het of stelde hij belangstelling? Na een kwartier komen jullie aan bij het zieken huis en stappen uit. Bill stapt uit, pakt z’n telefoon en belt iemand. ,,Hee Tom. Ik sta bij het ziekenhuis … Nee er is niks ernstigs met mij, maak je geen zorgen. Maar ik kan dus niet komen. Ja .. nee ik was betrokken bij een ongeluk .. Nee niet zelf veroorzaakt .. Ja, nee volgens mij is het niet heel ernstig. Nee nee. Ja! Maar ik moet op hangen. Tüsch!” Zonder dat je er zelf in hebt gehad heb je gewoon het gesprek staan luisteren. Bill kijkt je verwonderd aan. Snel help je meneer Hendriks uit de auto en geeft hem een arm. Jullie lopen het kolossale ziekenhuis binnen en lopen achter de vrouw en een broeder aan, die jullie naar de afdeling brengt. Als jullie er zijn wachten jullie 10 minuten en dan komt er een zuster aan lopen. ,,Hallo! Mevrouw Camon?” De moeder van het jongentje staat op. ,,Dat ben ik.” ,,Kom u mee? Dan mag u Taylor zien!” Ze draait zich om naar jullie. ,,Gaan jullie ook mee?” Je kijkt de zuster aan en die knikt. ,,Kom maar mee!” Jullie lopen naar de kamer van ‘Taylor’. Jij met Tristan aan je arm. Jullie lopen zachtjes de kamer in en Taylor ligt in een bed en een knuffel te spelen. Om zijn rechter pols zit gips en om z’n hoofdje zit een verband. ,,Het gaat goed hoor. Binnen kort mag hij weer naar huis.” Je loopt naar het jochie toe en gaat op de rand van het bed zitten. ,,Hoi! Gaat het weer goed met je?” Het jongentje kijkt je vrolijk aan. ,,Hoi! Ja. Wie ben jij?” ,,Ik ben May.” ,,Hoi May. Jij zit er mooi uit.” Zegt Taylor en wijst naar je staartjes en daarna naar je broek. ,,Haha dank je wel!” Taylor giechelt en dan vind hij het wel weer goed want dan concentreert hij zich weer op z’n knuffel. Je gaat weer van het bed af. ,,Ga je weg?” Vraagt hij en kijkt weer op. ,,Nee hoor. Ik blijf nog even. Maar mama is er ook!” ,,Mama!” Mevrouw Camon loopt naar haar zoontje toe en knuffelt hem. ,,Ik ben blij mama, want ik heb geen auw nu.” ,,Daar ben ik ook blij om Tayl!” Ze drukt een kus op zijn hoofdje. ,,Wie ben jij? Jij heb veel haar.” En hij wijst naar Bill. Bill lacht. ,,Ik ben Bill! En hoe heet jij?” Vraagt hij lief. Het valt je op. Deze Bill straalt iets liefs uit. Je voelt wat kriebels rond je hart streek. Je lacht in je zelf. Doe even normaal May. ,,Ik heet Taylor! Zo heet ik.” ,,Dat is een mooie naam.” Je kijkt vertedert naar Bill. En betrapt je zelf weer op het feit dat je zo veel aandacht voor deze jongen hebt. Hij heeft vast al verkering! Hij is mega beroemt dus dat zal wel. Je kijkt onopgemerkt naar z’n handen. Wel ringen. Daar heb je niks aan. Dat zijn gewoon sieraden van zich zelf. Bill komt weer naast jou staan.
Twee maanden later. Je gaat vaak op bezoek bij Taylor en zijn ouders. Het zijn lieve gastvrije mensen. Ze hebben het niet breed dat kan je zien. Bill is er ook vaak en je gaat ook wel eens samen met hem. Je hebt alleen met Bill ook wel eens contact. Jullie gaan samen wel eens wat eten en zijn goede vrienden geworden. Je zit thuis en je telefoon gaat. Je neemt op. ,,Met May Sheffield.” ,,Hallo, met Bill. Je moet even naar het ziekenhuis komen. Ik ben er al.” Je schrikt een beetje. ,,Is er iets ergs gebeurd?” ,,Ja en nee. Kom maar gewoon.” ,,Ik kom er aan. Tot zo.” Je voegt woord bij daad en je schiet in je jas en je trekt je schoenen aan. Je springt in je auto en je rijd naar het ziekenhuis. Je loopt het ZH binnen en je ziet Bill bij de balie staan. Je vliegt hem om zijn hals. ,,Wat is er gebeurd? Met wie?” ,,Kom maar mee. Het is niet heel erg hoor. Er is geen ongeluk gebeurd.” Jullie gaan me de lift en stappen op de 3de verdieping weer uit. Je kijkt op de bordjes en je ziet staan: Psychologie. ,,Psychologie?” Vraag je aan Bill. Hij zegt niks. Hij pakt je hand en neemt je mee naar een kamer. Hij opent de deur en sluit hem achter je. Er zit een vrouw achter de computer. ,,Dit is Monique Dieren.” Zegt Bill. Je schut haar de hand. ,,Ik ben May Sheffield.” ,,Hallo. Ga zitten.” Je gaat zitten en Bill komt naast je zitten. ,,Vertel het haar maar.” ,,Nou, het gaat over Taylor Camon.” ,,Gaat het niet goed met hem?” Bill legt een hand op je been. ,,Laat haar nou even uit praten.” Je knikt. ,,Het gaat wel goed met zijn gezondheid maar zijn huiselijke toestand is slecht. Er word slecht voor hem gezorgd om dat Kim en Rob weinig tot geen geld hebben. Daarom ..... moet hij uit huis worden geplaatst.” Je slaat je hand voor je mond. ,,Waar moet hij dan heen?” Kun je uit brengen. ,,Daarom hebben we jullie gebeld.” Je kijkt de vrouw vragend aan. ,,Jullie zijn vanaf het ongeluk betrokken geweest bij Taylor en zijn familie vertelde Bill en jullie hebben ook gezien dat ze het thuis niet zo breed hebben. Één ding heb ik nog niet tegen Bill vertelt. En dat ga ik nu vertellen. Nu jullie er allebei zijn.” Je kijkt Monique verwachtingsvol aan. ,,Kim en Rob hebben het zelf ook aan gegeven. Dat ze het op deze manier niet erg vonden. Ze hebben gevraagd en wij hebben bevestigd om jullie te vragen.” ,,Wat te vragen?” ,,Willen jullie Taylor in huis nemen?” Je mond valt open en je kijkt naar Bill. Ook hij lijkt even geschokt. Hij kan sneller reageren dan jou. ,,Maar wij wonen niet bij elkaar.” ,,Nee. Maar als jullie dat er voor over hebben. Wij en de zorg hebben voor jullie een huis en een begin uitkering.” Bill kijkt je aan. Hij knikt. ,,We zullen er over na denken.” Monique knikt begrijpend. ,,Bedankt. Het geeft een beetje hoop. We zullen niks tegen Kim en Rob zeggen tot jullie er uit zijn.” Je knikt en Bill staat op. ,,Kom.” Jij staat ook op en jullie lopen de kamer uit. Buiten het kamertje staan jullie stil en Bill trekt je tegen zich aan. Je zucht diep en je leunt tegen hem aan. ,,Wat doen we nou?” Vraag je verslagen. ,,Ik weet het niet.” ,,Het komt vast wel goed.” Antwoord Bill. ,,Het word wel lastig. Want we hebben allebei ons eigen leven en dat moeten we samen voegen als we het doen. Zou je het willen? Dat is wel belangrijk.” Je kijkt Bill verlegen aan en dan knik je. Bill glimlacht. Je bevrijd je uit zijn armen en gaat tegen de muur staan. ,,En jij?’’ Bill kijkt je lief aan. En hij knikt ook. ,,Eerlijk gezegd wel.”
- Vier uur later. - Je bent weer thuis. Je zit op je bank en denkt na. Dan gaat de telefoon weer. Het is weer Bill. ,,Kom zo snel als je kunt naar het ziekenhuis.” Je gooit je telefoon er op en springt zonder jas in je auto. Je racet naar het ziekenhuis. Je bent angstig. Want nu zit het echt niet goed. Dat voel je. Je springt uit je auto en rent het ziekenhuis weer binnen. Bill staat weer bij de balie. Je rent naar hem toe. ,,Wat is er gebeurd?” Je kijkt Bill bang aan. ,,Nu mag je je wel ongerust maken.” Zegt hij. Bill zegt iets tegen een zuster en jullie volgen haar. Jullie worden naar de Intensive Care gebracht. Er komt net een broeder naar buiten lopen. Bill praat even met hem en dan lopen ze naar jou. ,,Ik ben Nick Dover.” ,,Ik ben May Kaulitz. Ik bedoel Sheffield.” Zeg je verward. Bill komt naast je staan en trekt je tegen zich aan. ,,Het gaat om Taylor.” Je kijkt Nick bang aan. ,,Hij is van de trap gevallen en .. door zijn val is er door een bot een zenuw geraakt.” ,,En dat betekent?” Vraag je zacht. ,,Dat betekent .. Nick stopt even. ,,Dat betekent dat hij verlamt zal worden van af zijn heupen.” Je klampt je vast aan Bill en drukt je gezicht tegen zijn shirt. Je huilt zacht. Kim komt de IC uit lopen. Ze ziet jullie en ze rent op jullie af. Bill laat je los en ze omhelst je. ,,Het is erg meis. Maar hij gaat er niet dood aan. Dat is het belangrijkste.” Je kijkt de vrouw met bewondering aan. ,,Maar dan zal hij nooit meer kunnen lopen.” Zeg je moeilijk. ,,Nee maar dat hij nog leeft dat is het belangrijkste.” Kim laat je los en je veegt je tranen weg. ,,Hij ligt nu nog in coma maar niet lang meer hoor. Wil je even bij hem kijken?” Vraagt Nick vriendelijk. Je knikt. Kim pakt je hand en jullie lopen de IC binnen. Je ziet Taylor al zitten met Rob naast z’n bed. Je loopt naar Rob. Als hij je ziet staat hij op en omhelst hij je. ,,Het komt goed hoor, meisje.” Zegt hij als hij je rode ogen ziet. ,,Maar ..” Begin je. ,,Hij zal niet meer kunnen lopen. Ik weet het. Maar hij leeft nog en dat is een wonder.” Je schuift een stoel bij en Bill loopt naar je toe. Hij gaat op de stoel zitten en trekt je op schoot. Hij legt z’n handen in je schoot en jij pakt 1 hand. Met je andere hand streel je Taylors gezichtje. ,,Je komt voor een poosje bij ons wonen. En daarna kan je weer naar papa en mama. Alles komt goed, kerel.” Alleen Bill hoorde wat je zei en hij knijpt in je hand. Je kijkt om en je knikt. Na een half uurtje gaan jullie weer weg. Je neemt afscheid van Kim en Rob en Nick. En tegen Rob zeg je. ,,Jullie bellen hé? Als Taylor weer wakker is!” ,,Tuurlijk!” Je loopt samen met Bill de IC af. ,,Ik hoorde wat je zei tegen Taylor.” Je kijkt naar de grond. ,,Vind jij dat ook .. goed?” Bill knijpt in je hand. ,,Het lijkt me geweldig. Maar het word wel een moeilijke opdracht.” Je knikt. Jullie handen verstrengelen in elkaar en je kijkt eerst naar je hand en dan kijk je naar Bill. Hij doet als of het normaal is. ,,Gaan we naar Monique?” Je knikt. ,,Wil je er niet ..” ,,Nee. We gaan het vertellen.” Bill lacht. ,,Je bent ook zo lief hé?” En voor je het weet voel je zijn lippen op die van jou. Bill trekt zijn gezicht weer terug. En laat je hand los. ,,Sorry.” Zegt hij verward. ,,Dat was ik niet.” Je lacht. ,,Je ben ook zo lief hé!” Zeg je. Bill lacht en weer voel je zijn lippen op die van jou. ,,May Kaulitz.” Zegt hij plagend als hij je weer los laat. Je kijkt hem beschaamd aan. ,,Sorry hoor. Ik was zo in de war.” ,,Geeft niet hoor. Ik vond het wel .. lief! klinken.” Je lacht. ,,Raardert.” Jullie lopen naar de lift.
Na twee uur staan jullie weer buiten. Alles is geregeld. Datum waneer Taylor bij jullie in trekt. Waneer jullie in het huis gaan. Zelfs het huis is al uit gezocht. Uitkering is geregeld met de bank. Maar aan geld te kort zal het niet liggen. Vanmiddag ga jij je vrijwilligers werk op zeggen. Bill komt volgende week mee helpen om je huisje op te ruimen. Hij is zo lief en die kus in het ziekenhuis. Je gaat weer vliegen als je daar aan denkt. Je neemt af scheid van Bill en je stapt in je eigen auto. Dat word wel wennen. Want dan moet je op eens regels gaan stellen. Het word een aangepast huis omdat Taylor in een rolstoel komt. Je hebt er zin in. Bill is geweldig en jullie gaan volgende week ook bespreken hoe vaak jullie naar Kim en Rob gaan. Hoe jullie de taken gaan verdelen.
Het is een week later en Bill en jij zijn al aardig op geschoten met opruimen van je huisje. Alles wat je niet meer nodig hebt zit in dozen. Nu zitten jullie aan een bakje koffie in je ‘huis kamertje’. ,,Hoe gaan we het doen?” Vraag Bill. ,,Wie doet wat? Wat mag wel? Wat moet? Wat mag niet?” ,,Laten we een rooster maken? Ik heb niks met roosters maar dat deed mijn moeder altijd!” ,,Ik kan dat ook niet hoor.” Het blijft even stil. ,,Laten we het aan je moeder vragen. Zij heeft ook ervaring.” Toen je het aan je moeder vertelde had ze er wel moeite mee maar ze vind het toch wel heerlijk. Je hebt gevraagd of ze hem zal accepteren als kleinzoon en ze heeft ja gezegd. Ook je vader heeft het geaccepteerd. Taylor is nog niet thuis. Hij is wel wakker en hij zit in een rolstoel. Maar hij kan nog niet naar huis. Hij gaat namelijk van uit het ziekenhuis niet meer naar kim en Rob maar gelijk naar jullie en dus moet alles een beetje op schieten.
Je hebt je moeder gebeld en jullie konden gelijk komen. Je zit nu naast Bill in de auto. Na een half uurtje stoppen jullie bij het huis van je ouders. Bill heeft ze al 2 keer eerder gezien en hij is gelijk op genomen. Je ouders vinden hem geweldig. Zo’n lieve aardige spontane jongen. Zei je moeder laatst tegen je. In je hart stemde je in met je moeders woorden. Jullie lopen het mooie oude heren huis binnen. Je vader zit in z’n stoel en je moeder komt jullie te gemoed. ,,Hallo meisje.” Ze geeft je een kus op je wang. ,,Hallo Jongen!” Ook Bill krijgt een kus van je moeder. Je loopt door met Bill en je moeder achter je aan. ,,Hallo pa!” Je vader kijkt op van z’n krant. Hij kijkt je even verdwaast aan maar dan licht zijn gezicht op. ,,Hallo kind! Hoe gaat het nou met jou?” ,,Goed, pa. Met u ook?” ,,Altijd. De zon schijnt mooi en de taart van mam is lekker.” Je glimlacht en geeft je vader een kus. ,,Hallo pa.” Zegt Bill. Je moeder heeft gezegd dat Bill hem maar ‘papa’ moet noemen anders word het veel te ingewikkeld voor hem. Hij is niet dement maar soms lijkt het er wel op. Het is heel moeilijk voor je moeder en daarom is het maar even zo gegaan. ,,Hallo. En wie ben jij?” ,,Ik ben Bill.” ,,Ooh. En jij bent de vriend van May?” Bill lacht en je moeder geeft jou een knipoog. ,,Ja.” ,,Gezellig dat je er ook bent. Heb je mn vogels al gezien?” Je vader houd vogels & wint ook prijzen en hij is er zo trots op. ,,Nee. Mag ik ze zien?” Vraagt hij beleeft. ,,Natuurlijk, kom maar mee.” Bill en je vader lopen naar de tuin en jij en je moeder gaan met een bakje thee aan tafel zitten. ,,Vertel eens. Volgens mij is er iets gaande.” Je lacht maar zegt niks. ,,Kom op!” ,,Soms lijk je wel net zo oud als mij, ma.” ,,Ik blijf vrouw hoor.” Zegt ze opstandig. ,,Ooh, is dat het.” ,,Vertel nou.” ,,Er is niks of zo hoor.” ,,Nee nee, ik zag hoe je naar hem keek.” ,,Maham!” ,,Sorry. Moeders zien dat gewoon.” ,,Oké, hij heeft me gezoend in het ziekenhuis.” ,,Toe maar. Dat gaat met stappen vooruit. Nog even en je hoeft je eigen bed niet mee te nemen maar dan kunnen jullie gewoon in 1 bed. Heeft hij je al ten huwelijk gevraagd?” ,,Ma!” Protesteer je fel. ,,Sorry, ik loop te hard van stapel.” ,,Inderdaad ja.” Je lacht. ,,Maar nee, hij heeft nog niks gevraagd. Maar hij is zooo lief!” ,,Dat begrijp ik.” Jullie hebben nog wat gepraat en dan komen je vader en Bill al weer binnen. ,,Lekker gekletst dames?” Vraagt Bill en hij geeft je moeder een knipoog. ,,Ja heerlijk bij gepraat, hé May?” Je lacht maar zegt niks. ,,Laten we maar aan het rooster beginnen.
Je zit bij Bill thuis. Het rooster is af en het is perfect. Het komt in de ‘rommel kamer’ van het huis te hangen. Jullie hebben de plattegrond van het huis en de kamer verdeling is gemaakt. Het is geen heel groot huis maar het is groter dan wat je nu hebt en groter dan Kim en Robs huis & zelfs groter dan Tristans huis! De plekken met de aan passingen voor Taylor zijn aangewezen en uit gelegd. Zijn kamer is op de begane grond. Jou kamer & die van Bill zijn ook beneden. Ze grenzen aan elkaar. Jullie kamers zijn allebei zwart met wit. En Taylors kamer is Blauw en zwart. Dat wou hij graag. Het is al aan hem verteld. Hij moest eerst wel huilen dat hij bij papa en mama weg moest maar hij vond het ook wel weer leuk om bij jullie te gaan wonen. Hij weet dat hij niet meer kan lopen en een rolstoel heeft hij ook al uit gezocht. Deze is ook donkerblauw en zwart. Hij heeft het allemaal niet helemaal door. Tristan heeft deze met hem uitgezocht. Taylor is helemaal verliefd op Tristan. Hij ziet hem als een soort opa en Tristan is ook verzot op het jochie.
Het is eindelijk zo ver! Alle spullen staan in het huis en het is leefbaar. Bill komt je op halen en jullie gaan per vandaag in het huis. Taylor komt pas later want eerst moeten jullie wennen. Je vind het super spannend en bent dan ook best onrustig. Bill belt aan. Je pakt je jas en tas en kijkt nog 1 keer naar je huisje. Je zal het gaan missen maar 1 huis met Bill word geweldig! Je draait je deur op slot en geeft de sleutel aan Dina. Je buurvrouw. Ze geeft je een stevige knuffel. ,,Ik zal je missen, meid! Kom je me nog eens op zoeken?” ,,Natuurlijk! Komt u dan ook eens bij ons?” ,,Heel graag kind!” Ze knuffelt je nog eens en drukt een kus op je wang. Ze veegt snel een traan weg. ,,Ik zal je missen.” Dina woont al bijna haar hele leven in deze flat. En jij bent nu 4 jaar haar buurvrouw (je ging best vroeg uit huis, maar toen at je nog wel bij je ouders en zo). Ze is aan je gehecht geraakt en je at ook vaak bij haar. En ze kwam regelmatig even langs om te vragen hoe het met je ging of hoe het met school ging. Nu zit je naast Bill in de auto en na 10 minuten zijn jullie er. Je kijkt uit het raam en zucht diep. ,,Nu gaat het echt beginnen.” Zeg je zacht. Bill legt een hand op je been. ,,Alles komt goed, lieve!” Je glimlacht naar Bill. Jullie stappen uit en lopen naar de voor deur. Als jullie voor de deur staan vliegt deze open en staan je ouders in de deur opening. Je kijkt Bill aan. ,,Verassing.” Zegt hij lachend. Je vliegt je moeder om haar hals. ,,Hee meisje! Het is eindelijk zo ver!” Je lacht en huilt te gelijk. ,,Mooi huis is het hoor.” Zeg je vader. ,,Ja pa, dat vind ik ook.” Jullie lopen naar de woonkamer. Het is precies in gericht zo als je wou. Bill heeft het allemaal geregeld en je ziet het nu pas. ,,Het is prachtig.” Zeg je tegen Bill. ,,Precies zoals ik wou.” Bill drukt een kus op je neus. ,,Wist ik toch.” ,,Nou, kom. De koffie staat klaar.” Je gaat samen met Bill op de bank zitten en je vader gaat in een stoel zitten. Het is gewoon een modern in gerichte woonkamer. Een zwarte bank. Witte muren. Van de zelfde style als de bank staan er 2 blauwe stoelen. Er staan houten stelling kasten met een tv en een DVD speler en CD speler en radio. Je loopt de woonkamer weer binnen met een dienblad met kopen koffie.
Het is tien uur en je ouders zijn naar huis. Ze zijn wat vroeger weg gegaan om jullie nog een poosje alleen te laten in jullie huisje. Je zit op de bank tegen Bill aan. ,,En? Spannend of niet?” Vraagt Bill. ,,Ja best wel.” ,,Ik vind het ook best wel spannend hoor, eerlijk gezegd.” Je kruipt nog wat dichter tegen hem aan. ,,Ik heb de foto sessie op de dag dat Taylor thuis komt afgezegd en ik heb trouwens de komende 3 weken zoveel mogelijk vrij gemaakt.” ,,Hij komt over morgen al, hé?” Bill knuffelt je even. ,,Spannend hé, meisje?!” ,,Ja. Ik ga naar bed, vind je dat erg?” ,,Nee hoor! Als je moe bent. We moeten nog aardig wat dingen uit pakken.” ,,Oké.” Je staat op en drukt een kus op z’n lippen. Hij legt zijn handen in je nek. ,,Ik hou van je.” ,,Ik ook van jou.” Hij drukt nog een kus op je lippen en dan laat hij je los.
Je word wakker en kijkt op je wekker. ,,Half 11.” Precies op dat moment komt Bill binnen met een dienblad met 2 borden en 2 bekers. ,,Goede morgen, sunshine.” Je lacht. ,,Wat lief!” Je drukt een lange kus op z’n mond als hij bij je bed is. Hij gaat naast je op je bed zitten en jullie eten samen alles op. Na een half uur neemt Bill alles weer mee en kleed jij je aan. Vandaag gaan jullie Taylor halen! Je bent best zenuwachtig. Als je de huiskamer in loopt, loop je bijna tegen Bill aan. Je glimlacht. ,,Je ziet er mooi uit!” ,,Dank je!” Hij drukt een kus op je lippen en dan loop je door naar de keuken.
Jullie stappen uit bij het ziekenhuis en lopen naar Taylors kamer. Je klopt aan en je hoort Nick’s stem. ,,Binnen!” Jullie lopen naar binnen en Taylor zit in zijn kleertjes in zn rolstoel. Hij rijd gelijk naar jullie toe en je gaat door je knieën. ,,Hee mannetje!” ,,Hallo!” Hij kijkt jullie blij aan en je kijkt omhoog naar Bill die knipoogt. ,,Nou Taylor, zal ik je jas aan doen? Dan gaan we naar je nieuw huis.” Taylor knikt heftig. Nick trekt Taylor z’n jas aan en pakt ook z’n eigen jas. ,,Ga jij ook mee?” Vraagt Taylor aan Nick. ,,Ja ik ga ook mee.” ,,Oké.” Taylor rijd de kamer uit. Bill, Nick en jij lopen achter hem aan. ,,Spannend zeker?” Vraagt Nick. Bill en jij knikken. ,,Ik snap het. Het komt wel goed hoor.” Bill pakt je hand en jullie lopen door naar de uitgang. Nick loopt naar z’n eigen auto en jij rijd Taylor naar jullie auto. Je zet Taylor achter in, in de gordel. Bill klapt de rolstoel in en legt hem in de kofferbak. Hij gaat achter het stuur zitten en jij gaat op de bijrijders stoel zitten. Na een kwartier zijn jullie ‘thuis’. Bill zet Taylor in z’n rolstoel en Nick stapt ook net uit z’n auto. Bill hurkt neer bij Taylor. ,,Vind je het spannend?” Taylor knikt verlegen. ,,Is mijn kamer mooi?” Vraagt hij zacht. ,,Heel mooi.” Fluistert Bill terug. ,,Ga je mee?” Taylor knikt. Bill rijd naar de voor deur en jij opent hem. Taylor rijd naar binnen en jij zegt: ,,Wat wil je eerst zien?” ,,Mijn kamer!” ,,Ga maar daar heen.” Je wijst naar links. Taylor rijd de gang in. ,,Welke deur?” Vraagt hij. ,,De eerste.” Zegt Bill. Taylor reikt met zijn handje naar de deur knop en hij kan er precies bij. Hij opent de deur en rijd zijn kamer in. Hij kijkt zijn ogen uit. Hij heeft een houten bed en zijn muren zijn zwart en donker blauw. ,,Wat mooi.” Zegt hij bewonderend. Je glimlacht en Bill slaat een arm om je middel en hij drukt een kus op je slaap. ,,Waar is de huiskamer?” Vraagt hij na een poosje. ,,Kom maar mee.” Jullie lopen naar de huiskamer. ,,Mag ik even op de bank zitten?” ,,Natuurlijk.” Je tilt hem uit z’n rolstoel en zet hem op de bank. ,,Zit het lekker?” Hij knikt. Zijn gezichtje glundert helemaal. Er glijd een traan over je gezicht. Bill komt achter je staan. ,,Niet huilen.” Zegt hij zacht. Hij veegt de traan weg en jij draait je om. Hij doet je haar achter je ogen en legt zijn hand op je wang. Dan kust hij je. Dit word onderbroken door een stemmetje dat zegt: ,,Papa&Mama?” Je draait je om en kijkt hem verbaast aan. Bill lacht en loopt naar hem toe. Hij tilt Taylor op en zet hem op z’n arm. ,,Wil je wat drinken, ventje?” ,,Ja.” Zegt Taylor gulzig. Bill loopt met hem naar de keuken. Jij gaat op de bank zitten en Nick komt de keuken uit lopen met 2 kopjes koffie. ,,Gaat het nog een beetje?” Vraagt hij terwijl hij naar je komt zitten. ,,Ja, het moet allemaal een beetje tot me door dringen.” ,,Alles komt goed, meid.” Hij wrijft over je rug. ,,Koffie?” Vraagt hij. ,,Lekker!” Je lacht. Bill komt weer binnen met Taylor op z’n arm en hij gaat in de stoel zitten met Taylor op schoot. ,,Ik wil zelf zitten.” Zegt Taylor. ,,Oké.” Zegt Bill lachend. ,,Boefje.” Hij zet Taylor in de stoel naast hem en geeft hem z’n tuitbeker.
Het is 11 uur en Nick is weg. Je hebt Taylor in bed gelegd en toen je klaar was met voor lezen zei hij tegen je: ,,Mama, ik vind mn kamer heel mooi.” Je had een brok in je keel gevoeld en hem welterusten gewenst. Je zit nu naast Bill op je bank. ,,Hij zei Mama.” ,,Ik weet het, lieve. Zullen we naar bed gaan?” ,,Ja.” Jullie staan op en Bill pakt nog even je hand. ,,Lekker slapen hé!” Je knikt. Hij drukt een kus op je mond. Je glimlacht. Bill legt zijn handen in je nek en dan zoent hij je. Je opent langzaam je mond en zijn tong glijd naar binnen. Na 4 min. Laat hij je los. ,,Slaap lekker.” Jullie lopen naar je eigen kamers. Na een half uurtje hoor je Taylor roepen. ,,Papaaa!” Je slikt en vind het apart dat hij jullie papa&mama noemt. Je bent nog zo jong vind je zelf en je voelt je ook jong! Je kunt naar je eigen gevoel nog geen mama zijn. Je heb ook naar je gevoel, wat eigenlijk al 2 jaar geleden is, je diploma op het Grafisch Lyceum gehaald. ,,Ik ga al.” Hoor je bij je deur. Je draait je om en probeert verder te slapen. Na een paar minuten klopt Bill op je deur. ,,Binnen.” Hij komt binnen met Taylor op je arm. ,,Mag ik even bij jou in bed?” Vraagt Taylor verlegen. ,,Ja hoor.” Bill legt Taylor naast je. ,,Mag ik ook?” Vraagt Bill. ,,Ja! Papa ook!” Je lacht. ,,Tuurlijk.” Bill gaat aan de andere kant van Taylor liggen en slaat de dekens over hem heen. Je slaat je armen beschermend om Taylor heen en trekt hem tegen je aan. ,,Mag ik hier slapen? Ik vind het eng.” ,,Ja hoor.” Bill legt zijn arm boven jou hoofd en aait je achterhoofd. Binnen een paar minuten slaapt Taylor. Ook jij slaapt snel en Bill valt na 10 min ook in slaap.
De volgende ochtend voel je een kusje op je wang en open je je ogen. Je ziet Taylors gezicht. ,,Mama, we hebben eten! Kom je?” Je glimlacht. ,,Ja ik kom er aan.” Bill tilt Taylor op en zet hem weer in z’n rolstoel. Hij rijd je kamer uit en Bill gaat op de rand van je bed zitten. ,,Lekker geslapen, vrouwtje?” Je glimlacht omdat hij je zo noemt. ,,Heerlijk! Met jou en Tayl naast me helemaal!” Bill lacht. ,,Mooi zo!” Bill loopt je kamer uit en je kleed je snel aan. Je maakt je op en loopt naar de keuken. Taylor zit in z’n stoeltje en Bill zit tegen over hem. ,,Goede morgen!” Je geeft Bill een lange kus en Bill legt zijn handen in je nekt en zoent je terug. Je opent je mond en zijn tong glijd naar binnen. Je beweegt langzaam je hoofd na een paar minuten maak je je langzaam los en je kijkt naar Taylor. ,,Bah!” Zegt hij. Je lacht. ,,Jij ook een kusje?” ,,Nee, bah!” Je loopt naar hem toe een drukt een kus op z’n wang. ,,Goede morgen, ventje!” Je gaat naast Bill zitten en je pakt een boterham. Over twee dagen moet Taylor voor het eerst naar school. Je bent er langzaam aan gewent geraakt dat hij je mama noemt. Dat was ook omdat Kim je heeft vertelt dat hij dat zegt omdat zij dat tegen hem heeft gezegd.
Je zit op de bank en je leest een boek. Bill had bijna de hele tijd vrij gehad en jullie waren aan het huis gewend. Ook aan elkaar. En hoe kon het ook anders dat er iets over jullie in de bladen stond. Je ergerde je er niet zo aan. Maar je had wel met Bill afgesproken dat jullie Taylor niks zouden vertellen tot hij 8 was. Jullie weten niet hoe het kwam maar Taylor zong soms zachtjes en hij was nog uren stil als Tom was geweest en hij gitaar haf gespeeld. Je was blij en misschien was hij wel de opvolger van Bill. Je lacht in je zelf. En dan hoor je Taylor en Bill lief in de badkamer. Bill zingt soms ook voor Taylor en sommige stukjes song hij zelfs na!
Het is al weer 3 uur en Bill heeft Taylor even op bed gelegd. Hij komt naast je zitten. ,,Hé hé, even tijd voor mn liefste.’’ Zegt Bill zuchtend. ,,Wel zwaar zeg zo’n vaderschap en het is nog niet eens mn eigen kind.’’ Je lacht. ,,Nee dat moest er nog bij komen.’’ Zeg je plagend. ,,Wat nou, hé? Denk je dat ik dat niet kan.’’ Hij kietelt je. Jij springt op en Bill ook hij rent achter je aan en tilt je op. Daarna legt hij je op de bank neer en gaat hij dood leuk boven op je zitten. ,,Nu kan je niks meer.’’ ,,Nee.’’ Zeg je droog. Hij kijkt je aan. Er verschijnt een lieve glimlacht op z’n gezicht. ,,M’n meisje.’’ Hij gaat met z’n hand door je haar en dan buigt hij zich langzaam naar je toe. Je sluit je ogen en voelt zn lippen. Je opent je mond en zijn tong glijd naar binnen. Je geniet. Bill legt zich langzaam op je en zijn hand glijd naar je hals. Na een paar minuten laat hij langzaam los. Je glimlacht en Bill laat zich naast je glijden op z’n zij. Vanbinnen voel je je als een meisje van 15 die haar eerste zoen krijgt. Je kijkt Bill weer aan. ,,Denk maar niet dat ik klaar met je was hoor.’’ Zegt hij grijnzend. Als jullie en beetje op adem zijn buigt hij weer naar je toe en zoent hij zachtjes je hals. Daarna je kaaklijn en dan vind hij je mond. Zijn tong dringt naar binnen. Bill’s hand gaat naar de rand van je shirtje en dan voel je zijn warme hand op je rug. Zijn hand glijd naar je bh bandje en hij friemelt er een beetje aan. Op dat moment gaat de bel. Bill trekt zijn hand terug en laat je los. Hij zucht geërgerd en staat op. Jij gaat ook recht op zitten. Bill loopt naar de deur. Je hoort hem praten. Het is Tom. Je loopt ook naar de gang en loopt naar je kamer. Je sluit je deur en laat je op je bed vallen. Je weet heus wel wat er gebeurde. Je voelde het ook. Gelukkig kwam Tom! Je bent hem zooooo dank baar! ‘Dank je Tom!’ Fluister je in het niks. Je wil dat nog helemaal niet. Het is je met de pap lepel in gegoten dat je geen seks mag voor het huwelijk. Het was zo verleidelijk maar je bent ook heel erg bang voor. Je weet helemaal niet wat je moet doen en je wilt het nog lang niet. Dan gaat je kamer open. Bill staat in de deur opening. ,,Hée wat doe je?’’ ‘Leg ik later wel uit’ Denk je in je zelf. Maar je zegt: ,,Niks, ik lig even.’’ ,,Kom er even gezellig bij.’’ ‘Gezellig.’ Denk je in je zelf. ,,Ja is goed.’’ Je loopt achter Bill aan. In de gang draait Bill zich om. ,,Hé liefje, sorry van net. Ik liet me gaan.’’ Je mond valt nog net niet open. Hij komt wat dichter bij je staan. ,,Ik zie dat wel aan je hoor.’’ Je slaat je ogen neer. ,,Hé.’’ Hij tilt je gezicht om hoog. ,,Geeft toch niet. We doen het gewoon niet, geen probleem toch?’’ Je schut nee. Bill drukt een lange kus op je lippen. Je voelt z’n tong en je opent je mond. Zo staan jullie in de gang tot dat Tom roept. ,,Komt ze nog of niet?’’ Jullie stoppen en grijnst naar jou. Je slaat je armen om z’n middel. ,,Ik hou van je!’’ ,,Ik ook van jou!’’ Zegt Bill lief. Hij slaat ook een arm om jou middel en zo lopen jullie naar de kamer. Tom ziet het aan. ,,Even een onder onsje.’’ ,,Ja. Goed geraden.’’ Je gaat naast Tom zitten en drukt een kus op z’n wang. ,,Té intiem.’’ Je lacht. ,,Stel je niet zo aan.’’ Bill loopt naar de keuken om koffie te maken. Even later komt hij weer terug en gaat hij naast je zitten. ,,Zo daar zit ik dan. Te midden van de gebroeders Kaulitz.’’ Ze lachen. ,,Heeft Bill al een aan zoek gedaan of niet?’’ Heel even schrik je. Maar veel tijd heb je niet want Bill begint te protesteren. ,,Tom! Dat vraag je toch niet.’’ ,,Rustig!’’ Zeg je tegen Bill en tegen Tom zeg je: ,,Als ik het zo ver is ben jij de eerste die het hoort oké??’’ Tom lacht. ,,Nee dus. Kom nog wel hoor, May. Wacht maar af.’’ ,,Tohooom!’’ Protesteert Bill fel. Tom en jij lachen. Je leunt tegen Bill aan. ,,Stil maar hoor, is helemaal niet erg!’’ ,,Misschien wel!’’ ,,Weet je laten we het er niet meer over hebben!’’ ,,Goed idee.’’ Het blijft stil. Dan hoor je Taylor. ,,Ik haal hem wel even.’’ Even later kom je weer met hem terug, helemaal aan gekleed. Als hij Tom ziet fleurt hij helemaal op. ,,Ome Tom!’’ Tom neemt hem van je over en jij gaat weer naast Bill zitten. Die drukt een kus in je nek. ,,Liefje.’’ Je glimlacht. Taylor zit bij Tom op schoot en heeft hele verhalen over z’n gitaar die hij heeft gehad. Tom knipoogt naar jullie. Bill slaat een arm om je heen en trekt je tegen zich aan. ,,Vanavond heb ik een verassing voor je oké?’’ Fluistert hij in je oor. Je kijkt hem vragend aan. Bill kijkt geheimzinnig terug. ,,Tom past op Taylor. Is al geregeld.’’ Je lacht. ,,Gehaaid ventje.’’ Bill lacht maar zegt niks. ,,Mama?’’ ,,Ja, wat is er?’’ ,,Ik mag met ome Tom mee!’’ ,,Echt waar. Dat is leuk!’’ ,,Mag het wel?’’ Je kijkt zo genaamd Bill vragend aan. ,,Ja hoor. Dat mag wel. Vind je dat leuk?’’ ,,Ja heel leuk! We gaan ook nog naar ome Georg! Die heb ook een soort gitaar!’’ Tom geeft je een knipoog en jij lacht. Bill knijpt in je hand. ,,Dan gaan we maar.’’ Zegt Tom. Hij tilt Taylor op en geeft hem aan Bill. ,,Ik ga je heel erg missen hoor!’’ Zegt Bill en hij knuffelt Taylor. ,,Echt?’’ ,,Ja!’’ ,,Ik ga u ook missen! Maar ik kom morgen weer terug! Ik slaap maar 1 nachtje.’’ Je krijgt vanbinnen een knagend gevoel. Je vind het eigenlijk heel eng om hem met Tom mee te geven en betrapt je zelf op ‘moeder gevoelens’. Tom komt de kamer weer in met Taylor z’n rolstoel. Jij loopt naar z’n kamer en stopt schoon ondergoed en een schone broek en shirt in een koffertje. Je geeft het koffertje aan Taylor die al met z’n jas in z’n rolstoel zit. ,,Alsjeblieft!’’ ,,Doei mama! Kus?’’ Je hurkt en hij slaat z’n armpjes om je nek en drukt een kusje op je wang. ,,Ga je goed luisteren naar ome Tom?’’ ,,Ja heel goed!’’ Taylor laat je los en je gaat weer recht staan. Bill hurkt ook bij hem neer. Ook hij krijgt een om helzing en een kus. Jullie zwaaien ze uit en dan sluit Bill de deur. Je bekent maar gelijk. ,,Weet je…’’ ,,Is er iets?’’ ,,Nou, ik vind het eerlijk gezegd best eng om Taylor mee te laten gaan met Tom.’’ Blijkbaar vind Bill dat helemaal niet raar want hij zegt: ,,Ik voel precies het zelfde. Maar wees niet bang. Want ik heb alles uit gelegd. Hij heeft een camping bedje mee gehad dus hij kan niet uit bed rollen. Hij slaapt bij Tom op z’n kamer. Alles komt goed!’’ Hij drukt een kus op je voor hoofd en jullie lopen door naar de woon kamer.

Er zijn nog geen reacties.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen