Gedicht.

Door de regen heen

Ik loop in de regen,
Denk aan m’n humeur vandaag.
Ik loop hier in m’n eentje,
Omdat ik er nu niemand meer naar vraag.

Ik vouw m’n plu maar dicht,
Dit is toch mijn leven.
Iedereen vind me raar,
Zulke dingen hoor ik om het even.

Ik sta hier in m’n eentje,
Te wachten op iemand die toch nooit komt,
Iedereen kijkt me toch maar na,
Eigelijk niets wat me leven inpompt.

Ik ben nu zeiknat,
Maar walgen doe ik niet.
Ik kijk omhoog, recht de hemel in.
Er is toch niemand die me werkelijk ziet.
Ik denk om te gaan schuilen,
Maar niemand die me binnen laat,
Ik denk maar dat hier blijf staan,
Ben ik goed genoeg voor één goede daad?

Ik sta nu al jaren lang,
In de regen,
Ik weet niet hoelang ik hier ga staan.
Sta te wachten op één goede zegen.

Voor eeuwig en altijd.
En ik leefde nog lang en gelukkig.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen