Proud to be scout
Scouting heeft nog altijd de stomme imago van lelijke blouses , afritsbroeken en vuurstoken en stiekem klopt dit ergens nog altijd wel. Maar toch hoop ik je kijk op scouting momenteel iets te mogen aanpassen. Ik zit vanaf mijn vijfde al op scouting en ik ben bijna 23 momenteel. Toen mijn broer op scouting ging en mijn ouders in het bestuur wilde ik ook. En dus toen ik oud genoeg was mocht ik ook lid worden. Regelmatig liep ik tegen het imago van scouting aan. Ik was namelijk altijd erg trots op mijn blauwe blouse die steeds voller raakt en dat ben ik nog steeds. Maar ik merkte op school met spreekbeurten en toen ik ouder werd dat scouting niet gezien wordt als hobby maar als iets wat verstoft is.
Ik ben nog altijd een zeer trotse scout met inmiddels een bijna volle blouse, ik heb zoveel geleerd als scout zijnde. Naast de dingen als vuurstoken, pionieren en natuur heb ik heel veel geleerd op sociaal gebied. Ik leerde dat de wereld soms gewoon vreemd is en niet ik. Ik was namelijk het enige meisje in mijn groep en had twee beste vrienden. Regelmatig de vraag met wie ik dan verkering had. Om bevriend te zijn met jongens is het schijnbaar zo dat je een relatie moet hebben. Ik heb veel geleerd uit kampen, een week op elkaars lip in tenten in een bos, zo leer je elkaar pas echt kennen.
Toen ik ouder was dacht ik regelmatig aan stoppen, niet omdat ik het niet leuk vond. Maar omdat mensen mij raar aankeken en stomme opmerkingen maakte, toch koos ik ervoor om te blijven. Wat moest ik anders doen op mijn zaterdag? Toen kwam ik ook op het punt dat het mij niet meer interesseerde. Ik doe wat ik leuk vind, wat jij daar van vind interesseert mij niet. Toen kwam de stap om leiding te worden, wat vroeger omdat mijn groep een beetje uit elkaar viel maar nog steeds beste beslissing.
Ik leerde hoe om te gaan met mensen die ik niet mocht, mensen die dingen anders aanpakken en ik leerde mijn eigen woede kennen. Op lang niet alles ben ik trots, schreeuwend in het lokaal na draaien omdat ik ruzie had. Meerdere nachten twijfelen om te stoppen maar nee. De stafleden die ooit mijn leiding waren, waren inmiddels omgegroeid naar mijn beste vrienden. De leiding waar ik een hekel aan had als kind werd mijn beste vriendin, we leken teveel op elkaar en daardoor botste het voorheen. Mijn band was heel erg hecht, als bijna enige meisje die ze hadden zien opgroeien heb ik veel zorgzame types om mij heen. Ik leer met challenges omgaan en vindt het heerlijk om zelf nieuwe dingen te leren maar ook om dingen door te geven aan de kinderen van mijn groep..
Het zien en beseffen welke impact een scoutingperiode op iemand kan maken. Trainingen vind ik super leuk om te doen, ik ontmoet mensen die dezelfde hobby hebben en maak nieuwe vrienden. Ik ben trots op mijn scouting achtergrond en ik zou het nooit meer anders willen. Dingen die ik al kan als pionieren en knopen ben ik verder aan het uitbreidden want ook al ben je leiding, dingen leren houdt nooit op. Na het draaien zitten we gezellig samen, lunchen en kletsen we. Regelmatig hebben we leuke activiteiten met de leiding, van kampjes tot vuurstoken tot evenementen.
Ik ben een scout, ik leer iemand anders nieuwe dingen, leer zelf nieuwe dingen en ik maak een deel uit iemand zijn leven. Daar ben ik trots op!
Er zijn nog geen reacties.