Dorps meisje naar stadsmeisje
toen
Op een moment ga je uit het ouderlijke huis,
Dat kan al heel erg vroeg zijn of pas later. Maar het zal hoogstwaarschijnlijk bij iedereen een keertje gebeuren, bij mij persoonlijk was dat al op mijn 18ste. Ruzie met mijn moeder, dus ging ik bij mijn vader wonen maar dat ging daar ook niet heel makkelijk want ik wou al die stomme regeltjes niet. Ik was geen klein kind dus kon prima zelf beslissen wanneer ik naar bed ging, of wanneer ik wel of niet bij een "volwassenen-gesprek" zijn. Dus die bom is op een duur gebarsten, en goed ook.. dus ik was huisloos maar niet een probleem voor mij vond ik want ik had mijn vriendje dus daar ging ik toch gewoon eventjes wonen.
Okay zijn ouders waren het niet helemaal eens dat ik daar opeens ook woonde natuurlijk vonden ze het een tijdje goed want ik kon echt nergens meer heen, na een aantal maanden werd het duidelijk dat ik zelf iets moest vinden. Dus veel dingen gezocht voor jonge mensen maar dat was of allemaal niks of veel te duur, toen zijn we maar gaan samen wonen.
Eerst in een klein ouderen appartement, alleen daar moesten we na 6 maanden al uit omdat die gesloopt werd. Dus toen we dat hoorde met grote spoed weer gaan zoeken alleen dat viel nog niet mee... Ik wou eigenlijk gewoon op een boederij wonen in de hell of nowhere (lekker realistisch,.) en hij wou gewoon in zijn bekende stad wonen wat ik absoluut niet wou, daar wou ik niet wonen daar zou ik nooit op mijn gemak zijn en niet kunnen slapen van al het lawaai.
nu
Om eerlijk te zijn, het is prima wonen in een stad, en dan leef ik echt net naast het centrum. Overdag hoor je wel auto's en bussen en regelmatig een toertje omdat iemand iets niet goed doet volgens een ander 
maar na een uur of 6 word het al een stuk rustiger en na 10 uur hoor je al helemaal bijna niks meer, soms een fietser.. en als je geluk hebt hoor je om 3 uur snachts op een zaterdag een dronken idioot roepen "echoo echoooo" maar dat is even wennen maar daarna val je al snel weer inslaap. heel soms heb je ook wat dronken mensen op zaterdag die graag willen vechten onder onze ramen. Maar dat verhaal is voor een ander keertje, een andere reden dat ik niet in een stad wou wonen is omdat ik geen hond zou kunnen hebben. Dat is eigenlijk prima te doen, het is maximaal 5 minuten lopen naar een mooi pad waar honden zelfs los mogen lopen, dat pad gaat heel de stad rond. En dan heb ik een Husky uit gekozen want zo een hond zou graag veel willen wandelen daar worden dat soort honden echt enorm blij van en dat hebben ze nodig. Nou dat plan om te afvallen is mislukt, Diana is een hele rustige pup eigenlijk.. ze vind het prima om de hele dag lekker op de bank te liggen Netflixen.
En eigenlijk is het ook wel ideaal om snel eventjes naar de winkels te kunnen gaan in de stad, is toch net iets makkelijker als een nette jeans te kopen online.. want echt elke jeans valt weer anders 
of zal dat liggen aan de koekjes?
Er zijn nog geen reacties.