Wil ik dat wel zijn?

Aan het begin van dit jaar begon ik de brugklas met veel zelfvertrouwen, maar ik maakte beginnersfout nummer 1, vrienden worden met de mensen van de "coole groep". Ik had er nooit echt mijn best voor gedaan, maar ik had het heel leuk en vergat al het andere om mij heen.
Na een tijdje hoorde ik er niet meer bij, ik ben nooit iemand geweest die zich door anderen laat vertellen wat te doen en meeloopt met anderen, als ik iets niet wil dan doe ik het niet. Ik denk dat dat, of mijn misschien wat verlegen houding er voor zorgde dat ik er niet meer bij hoorde. Na een tijdje was die coole groep helemaal niet meer zo cool. Ik schaam me er nu voor dat ik daar ooit bij heb willen horen. Ze waren niet aardig, onbeleefd en vonden zichzelf geweldig. Ze sloten anderen buiten en gingen alleen met hun beste vrienden om.
Ik vraag me wel eens af, moet je wel populair zijn? Wat is het voordeel er van? Als ik nu terug kijk naar het begin van het jaar schaam ik me vreselijk. Het was toen minder erg, maar ik besef me nu pas hoe erg dat geweest moest zijn voor anderen. Ze wisselden mensen in, als je niet leuk genoeg meer was werd je binnen no time vervangen door een ander.
Dat soort mensen zijn geen echte vrienden, daar ben ik nu ook wel achter. Je moet je eigen groep vinden en mensen waarbij je jezelf kan zijn. Het klinkt veel makkelijker dan dat het is, maar ik ben er nu achter dat het wel mogelijk is om het gezellig te hebben met de minder populaire mensen. Die zijn vaak veel aardiger en daar kan je veel meer op bouwen. Iedereen is onzeker en iedereen moet zijn eigen plek vinden, maar als je die gevonden hebt, dan kan je jezelf gelukkig noemen.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen