Ziekte van pfeiffer
De Ziekte van Pfeiffer is een vermoeidheidsziekte. Meestal begint het met koorts met keelpijn of keelontsteking. De lymfeklieren (zuiveringsstations van je lichaam) gaan opzwellen (dit kan je bijvoorbeeld voelen onder je oksel of in je hals) en vaak is er verlies van eetlust. De lever kan bijvoorbeeld pijnlijk worden en gaan ontsteken en de milt gaat zich vaak vergroten. Er kunnen zich ook andere complicaties voordoen, zoals rode huiduitslag of uitslag op het mondslijmvlies.
Pfeiffer wordt aangetoond in het bloed. Als je dus denkt dat je Pfeiffer hebt moet je naar je huisarts om bloed te laten prikken of om een verwijzingsbrief naar het ziekenhuis te krijgen. Je hoort dan vaak na ongeveer een week of de uitslag positief of negatief is.
Een andere mogelijkheid om je te testen is met een thuistest. Je hoeft dan niet naar het ziekenhuis om bloed te laten prikken. Met een eenvoudig vingerprikje neem je wat bloed af en laat dit op het testplaatje vallen. Deze geeft na enkele minuten de uitslag. Thuistesten voor de ziekte van Pfeiffer zijn verkrijgbaar bij sommige drogisten. Ook kun je ze bestellen op internet op o.a. www.test-point.nl. Hier is ook alle informatie over de thuistest voor Pfeiffer te vinden. Als je het overigens helemaal zeker wilt weten, moet je toch bloed laten prikken. Maar met deze test heb je in ieder geval een indiciatie.
Plaatje: lymfeklierstelsel van de mens. Je kunt erop klikken om te vergroten.
Hoe kan je Pfeiffer krijgen?
De ziekte van Pfeiffer wordt ook wel 'kissing disease' genoemd. Het wordt veroorzaakt door het Epstein-Barr virus en dat virus is overdraagbaar via het speeksel. Je kunt dus Pfeiffer krijgen als je iemand met Pfeiffer zoent, uit hetzelfde glas drinkt, hetzelfde bestek gebruikt, door aanhoesten, enz.
Het lastige is dat je Pfeiffer eigenlijk alleen krijgt als je een lage weerstand hebt. Als je met het virus in aanraking komt en je hebt een hoge weerstand, kan het zelfs zijn dat je helemaal niets merkt.
Hoe lang duurt het voordat je genezen bent van deze ziekte?
De keelontsteking en de koorts duren meestal niet erg lang. Ikzelf had een weekje koorts en griep. Maar de moeheid kan daarentegen wel lang duren. Sommige mensen zijn een weekje heel erg moe en dan is het over. Anderen hebben er maanden last van. Op de meeste sites en encyclopedieën zeggen ze dat het gemiddeld 3 tot 4 weken duurt. De nasleep kan soms wel een aantal jaar duren. Ik had bijvoorbeeld een aantal jaar iedere herfst en lente heel erg last van moeheid. In de zomer en de winter viel dat wel mee. Maar het lastige is dus dat de moeheid per mens verschilt en dat je dus niet echt kan weten wanneer het 'over' is.
Wat kan je doen om te genezen?
Dat is best wel lastig bij Pfeiffer. Er is namelijk geen geneesmiddel. Je moet in ieder geval goed 'naar jezelf luisteren'. Dat betekent dat je genoeg slaap moet nemen enzo en niet al te druk en fanatiek zijn. Als je voelt dat je met iets moet stoppen, moet je dat ook doen. Anders duurt alles alleen maar langer.
Wat misschien ook wel helpt is bijvoorbeeld Echinaforce kopen. Dat verhoogt de weerstand en helpt je lichaam dus harder 'vechten'. Natuurlijk is veel fruit en groenten eten en vruchtensap drinken ook gezond. Overigens is sowieso veel water drinken erg goed, omdat dat helpt de afvalstoffen uit je lichaam te 'verwijderen' (TE veel water is ook weer niet goed, dus drink niet meer dan 2,5 tot 3 liter, dat is echt meer dan genoeg). Ook is het verstandig om, in verband met de lever, weinig of geen alcohol te drinken.
A. Vogel raadt eventueel ook Boldocynara aan. Dit kan je nemen als de leverfunctie is aangetast door de ziekte van Pfeiffer.
Ook VSM heeft een homeopatisch middel, dat te gebruiken is bij de ziekte van Pfeiffer. Dit moet, volgens VSM, in overleg met je arts of een deskundige. Het heet Ailantus Gladulosa D6.
Waar vind je een alternatieve arts?
Een alternatieve arts kun je het beste niet zomaar zelf zoeken. Je hebt dan kans dat je met een kwakzalver te maken krijgt. Voor een homeopatische arts kun je bijvoorbeeld zoeken op de site van de Nederlandse Vereniging van Klassiek Homeopaten. Voor een orthomoleculaire arts kun je zoeken op de site van de Maatschappij ter Bevordering van de Orthomoleculaire Geneeskunde. Op deze sites vind je dus artsen die via een vereniging als alternatieve arts zijn erkend.
Hoe lang ben je besmettelijk als je Pfeiffer hebt (gehad)?
Ook hierover verschillen de meningen. In ieder geval is zeker dat je het meest besmettelijk bent in de incubatietijd. Dat is de tijd dat je al wel besmet bent met het virus, maar er nog geen last van hebt. De incubatietijd is 4 tot 6 weken. Daarna neemt de 'besmettelijkheid' af, maar het virus blijft nog wel in de keel 'zitten'. Dan kan je nog een aantal jaar anderen besmetten (of zelfs je hele leven, maar dat is dus niet helemaal duidelijk).
Klopt het dat als je de ziekte van Pfeiffer eenmaal gehad hebt, dat je 't dan niet nog een keer kan krijgen?
Hierover verschillen de meningen nogal. Als je dit aan een arts vraagt, zal hij of zij waarschijnlijk zeggen dat je Pfeiffer inderdaad maar één keer kan krijgen. Maar sommige mensen hebben er andere ervaringen mee en bij hen is twee keer in hun bloed het virus aangetoond. Maar ga er over het algemeen maar vanuit dat als je één keer Pfeiffer hebt gehad, dat je het dan nooit meer krijgt.
Als je denkt dat je voor een tweede keer Pfeiffer hebt, zou het ook kunnen zijn dat je een 'broertje' of 'zusje' van de ziekte hebt gekregen. Dat was bij mij ook het geval. Ik had Pfeiffer en na een paar maanden was ik nog steeds erg moe. Toen ben ik getest op cytomegalie en dat had ik inderdaad ook.
Wat is cytomegalie eigenlijk en waarom wordt dat op deze site genoemd?
De ziekte van Pfeiffer bleef bij mij maar duren, dacht ik. Ik ben toen nog een keer naar mijn huisarts geweest en heb opnieuw bloed laten prikken. Het bleek dat ik cytomegalie had. Mijn huisarts vertelde mij dat het verwant is aan Pfeiffer en vaak dezelfde symptomen heeft. Vandaar dat ik een klein beetje informatie over cytomegalie op deze site heb opgenomen. Het is ook een best wel onbekende ziekte en er staat weinig over op internet.
Cytomegalie of CMV (cytomegalovirus) behoort tot de herpesvirussen. Een herpesvirus verstopt zich ergens in het lichaam en veroorzaakt bij verminderde weerstand opnieuw ziekte (dan wordt het virus gereactiveerd). Ook een koortslip is een voorbeeld van een herpesvirus. Na infectie zijn er wel een aantal maanden antistoffen (IgM-antistoffen) in het lichaam aanwezig. Kort na de IgM-antistoffen verschijnen er andere antistoffen (IgG-antistoffen), die levenslang aantoonbaar zijn. Maar de gevormde antistoffen beschermen niet tegen reactievatie van het cytomegalovirus.
De incubatietijd (de tijd dat je al wel besmet bent met het virus, maar er nog geen last van hebt) is drie tot twaalf weken. Soms komen de ziekteverschijnselen dus overeen met de ziekte van Pfeiffer: koorts, lymfkliervergroting, malaise, lymfocytose en leverfunctiestoornissen. Vrijwel iedereen komt in zijn leven in contact met het virus.
Het virus wordt alleen via nauw contact overgebracht en buiten het lichaam is het virus al snel onwerkzaam.
Meer informatie over dit virus kun je vinden op infectieziekten.info (dit is een pdf-bestand). Als je geen pdf-bestanden kunt openen (hier heb je Acrobat Reader voor nodig), is er ook een html-versie.
Hoe zit het eigenlijk met je bloed?
Wanneer je een pfeiffer-infectie hebt, worden er door het afweersysteem anti-lichamen gemaakt. Deze anti-lichamen onderdrukken het virus en beschermen het lichaam tegen een eventuele nieuwe pfeiffer-infectie. Eerst worden antistoffen van de klasse M aangemaakt (IgM). Deze gaan 'vechten' tegen het virus. Het virus trekt zich op een gegeven moment terug, waardoor deze antistoffen (IgM) niet meer nodig zijn. De ziekteverschijnselen zijn dan in principe verdwenen.
Het pfeiffer-virus blijft in het lichaam aanwezig, maar zal in principe niet meer actief worden. Als reactie op dit 'slapende' virus blijft het lichaam antistoffen produceren. Deze zijn van klasse G (IgG) en blijven veel langer (soms jaren) aanwezig.
Bron van deze alinea: PDF-bestand van diagned.nl
Bij een cytomegalie-infectie werkt het in principe hetzelfde, alleen ben je niet beschermd tegen een nieuwe infectie. De antistoffen beschermen namelijk niet tegen het virus. Maar er worden in het eerste stadium wel IgM-antistoffen aangemaakt (alleen dan voor het cytomegalovirus, dit zijn dus niet dezelfde antistoffen als voor het pfeiffervirus, ze zijn alleen van hetzelfde type). Deze verdwijnen op een gegeven moment weer (na een aantal maanden). IgG-antistoffen verschijnen kort na de IgM-antistoffen en zijn levenslang aantoonbaar.
Wanneer een pfeiffer- of cytomegalie-infectie dus actief is, zijn er antistoffen aanwezig van de klasse M (specifiek voor dat virus, dus de antistoffen tegen pfeiffer en tegen cytomegalie zijn niet hetzelfde) en wanneer er een infectie is geweest, maar niet meer actief is, zijn er antistoffen aanwezig van de klasse G.
Er zijn nog geen reacties.