Elke dag hetzelfde.

Elke morgen word ik wakker
Met een raar gevoel in m'n maag
Een hoofd vol vragen, enge gedachten
Wat zullen ze weer doen vandaag?

Met tegenzin maak ik me klaar
Stap zuchtend op m'n fiets
Onderweg bid ik stilletjes
Hopelijk gebeurt er vandaag niets.

Ik kom op school aan, zeg hallo
Ze zeggen kort iets terug
Ik ga erbij staan, luister mee
Lach bij een grap wat stug.

De bel gaat en ik word weer stil
Terug naar de klas
En onderweg stappen ze weer
Naast me in een plas.

Tijdens de les hou ik me stil
Geef antwoord wanneer gevraagd
De voormiddag gaat voorbij
Ik voel me weer zo vaag.

En dan na het middageten
Krimpt mijn maag ineen
Ik moet wel weer bij hen gaan staan
Of ik sta alleen

We komen bij de jongens aan
Ze grijnzen eens naar mij
Ik kijk bang om me heen en vraag me af
Is het nog niet voorbij?

En dan begint het weer opnieuw
Ze zetten zich in een kring
En geven me een duw
En ik beland er middenin.

Ze duwen en ze trekken
Gooien met me naar elkaar
Nemen ijs en stoppen het overal
In m'n kleren, in m'n haar.

Ze duwen me tegen de grond
En met pijn sta ik weer op
Ze stoppen niet en slaan me nog eens
Met hun vuist tegen m'n kop.

De bel gaat weer, pauze is voorbij
En snel loop ik naar binnen
En ik hoop dat snel de les
Terug opnieuw kan beginnen.

School is dan eindelijk uit
Snel fiets ik naar huis toe
Muziek superluid, tranen in m'n ogen
En ik voel me moe.

Eindelijk thuis, eindelijk weg daar
M'n hoofd doet nog wel zeer
En meteen word ik weer bang
Want morgen...


Begint het weer.


Ik hoop dat ze dit ooit kunnen lezen
En dat ze eens nadenken
Over hoe ik me elke dag voel.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen