Mijn naam is Nicoline en ik heb migraine. Dagelijks. Mijn moeder heeft het vaak genoeg uitgelegd: "je bent nu eenmaal anders, en daar is niks mee". Maar als twaalfjarige wilde ik helemaal niet anders zijn. Als zestienjarige ook niet. En nu, als eenentwintigjarige eigenlijk nog steeds niet. Ik wilde gewoon buiten spelen,voetballen met de buren, tikkertje spelen. En later wilde ik ook gewoon drank uitproberen. Ik wéét dat mijn moeder van mening is dat er niks mis met mij, en nu ik wat ouder ben deel ik die mening, maar veel anderen helaas niet. In de huidige maatschappij accepteren wij alleen het normale, ondanks dat er vaak wordt gezegd dat het prima is om anders te zijn. Als mensen dát zeggen, dan bedoelen ze meestal een ander soort 'anders'. Het soort 'anders' dat ze begrijpen. Alles wat buiten die categorie valt is gewoon raar.

Zolang ik me kan herinneren heb ik migraine - sinds dat ik elf ben en ongesteld werd dan. Er is nooit een officiele ziekte vast gesteld, want anders dan chronische hoofdpijn bestaat eigenlijk niet. Mensen kennen het begrip migraine vaag, maar de meeste reageren vaak met, 'dat is toch gewoon hoofdpijn?'. Nee. Migraine is méér dan hoofdpijn, maar who is to blame? Migraine is het verlengde van, inderdaad hoofdpijn, maar komt met vlagen van dagen op bed liggen, en het niet verdragen van licht en geluid. Ik had die aanvallen eens per week, tot ik werd geopereerd, daarna nog maar eens per maand, en nu zijn ze er nog maar amper. Dessalniettemin zijn ze er nog wél: migraine is een ziekte die niemand kan voorspellen, zelfs de neuroloog niet, ze zeggen wel eens dat epilepsie een 'vallende ziekte is' maar dat is dit eigenlijk ook, het schakelt je uit. Migraine is daarnaast ook nog eens een ziekte, die a) bijna niemand kent, b) in de familie voorkomt en c) niet onder de bijzondere gevallen valt.

De huidige maatschappij accepteert ziektes als kanker en kunnen zich daarmee identificeren als 'heftig'. Zaken als dagelijkse hoofdpijn is slechts vervelend. Ik kan me niet herinneren hoeveel vragen ik wel niet heb gehad over hoe het dan kán: dat ik dagen op bed lag zonder telefoon, zonder televisie, zonder alcohol, met een kotsbak naast mijn bed. De enige medeleven die ik kreeg was toen er een klein sprankje 'hoop' was wat de oorzaak zou kunnen zijn: kanker. En daar heb je het weer, die onvermijdelijke situatie waarin iedereen zich kan identificeren omdat ze het woord kennen.

Je kunt een extra toets kans krijgen bij ziekte. Als dat zo is, waarom valt migraine dan niet onder ziekte? Omdat niemand het kent? Omdat het niet aantoonbaar is. Zolang ik mij kan herinneren heb ik migraine, zolang ik me kan herinneren heb ik dagelijkse hoofdpijn - vervelend? Ja. Irritant? Ja. Onstopbaar? Nee. Maak het bekend.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen