Hoofdstuk 15: Je weet toch dat het examen er aan komt?
Dag 3 op school, examen, examen en nog eens examen. Het woord dat vandaag al meer dan 100x is gevallen en dan zijn er nog maar 3 lesuren voorbij. Vandaag zitten we het derde uur in een lokaal op de begane grond. Wegens lokalen te kort worden wij naar dit armoedige lokaal gestuurd. Het is vreselijk echt waar. Het stinkt er naar een mannenslaapkamer vol zweetschoenen. De belichting is alsof we in een onderduik hok zitten en de muren zijn zo kaal dat het lijkt alsof ze op je afkomen. Ook lijkt het lokaal door zijn donkere uitstraling heel klein, waardoor ik het gevoel heb op de lip van mijn mede klasgenoten te zitten. I don’t like it anymore.
Het 4de en het 5de uur zitten we achter de computer. Het 4de uur hebben we niet echt heel erg veel gedaan. Ik heb 1f rekensommen zitten maken, echt weer heel knap van mezelf. En het 5de uur werd ons verzocht door Nel om tekst te lezen en de vragen daarover te beantwoorden. Nel mogen de meeste klasgenoten niet, omdat ze streng is en een eigen wil heeft. Ik vind haar ook niet een van de geweldigste personen op deze aardbol, maar ik vind wel dat ze goed les kan geven. En dat respecteer ik want ik wil toch echt wel mijn examen halen. Ik hoef geen vrienden met haar te worden, maar die lesstof die ze geeft ik meen het deze twee dagen met haar heb ik meer geleerd dan ik in die twee jaar bij mijn andere docent heb gedaan.
Tijdens de lunchpauze zie ik Frouke weer. Wat alleen wel een minpuntje is dat we in een hoekje van de kantine op de trap onder een staan tafel zitten. Frouke is mijn ex-klasgenootje van vorig jaar, maar nog steeds mijn maatje en we praten over random onderwerpen.
De volgende uren met Nel schrijven we en we schrijven en oh ja schrijven we wat. Een zakelijke brief en een observatie en een heleboel theorie.
Ik verveel me want het observeren wat zij geeft lijkt op de vorige keer dat we observeren kregen.
Gelukkig dat we na de uren begeleiden rondom het primaire proces naar huis kunnen, ik heb het helemaal gehad met deze dag.
En onderweg naar huis wordt ik ook nog eens volop onder een regendouche gezet, waardoor ik druipend binnen kom.
En om de dag toch maar eens goed af te sluiten leer ik geschiedenis en maak ik een planning voor de rest van mijn leven als een onderwijsassistent, want op het moment zie ik even geen licht aan de horizon.
Er zijn nog geen reacties.