Woensdag, een verloren dag al zeg ik het zelf. Beide groepen moeten zwemmen, maar dan om de beurt. Eerst gaat groep 5 de eerste helft van de ochtend weg en groep 6 volgt daarna.
De eerste helft van de ochtend zitten Enny en ik dus alleen met groep 6. Ik krijg de opdracht om de vaste rij die zojuist voor groep 6 gemaakt is uit te typen en ik print hem uit. Daarna loop ik een aantal keer heen en weer van computer naar printer en weer terug, totdat ik uiteindelijk in mijn gedachten het perfecte papiertje heb die opgehangen kan worden.
Wanneer groep 6 weg is is groep 5 ook nog steeds weg. Wachten, niet zo veel doen, wachten, kopje thee halen en wachten eigenlijk doe ik gewoon niets in de tussentijd. Groep 5 laat drie kwartier op zich wachten en daarna krijgen ze les van Enny waarbij ik daarna samen met Enny weer langs alle schriftjes loop om de leerlingen zo hier en daar aanwijzingen te geven.
Deze dag is gewoon heel nutteloos.
Op hoop van zegen ging ik de donderdag in. En dat pakte als volgt uit. In de ochtend moest ik bij groep 6 een oefentoets van topografie afnemen. De jongens van de groep begonnen te keten en werden niet meer stiller dan het geluid van gegrinnik. Dus uiteindelijk stuurde ik er eentje terug naar de klas en al snel volgde de volgende maar stil werd het niet. Ik praatte ook af en toe tussen door, was ook niet zo handig van mijn kant uit, dus ik was ook wel een klein beetje blij dat ik deze apen uit groep 6 na de toets weer terug kon sturen.
Om tijdens de middagpauze naar de drogist tegenover de school te gaan om daar foto’s uit te printen voor groep 3. Het regende op de heen weg. Het regende harder op de terug weg. Ik besloot om zolang ik onder een afdak kon lopen daar ook onder te lopen met mijn fiets (ik dacht met een fiets ben ik sneller door de regen) aan de hand. En toen het afdak eenmaal ophield… moest ik wel door die keiharde regen. Het ergste was nog wel dat ik de deur waar ik met mijn fiets en al naar binnen moest van onder het afdak al zag…
En toen ik uiteindelijk opgedroogd de kinderen van groep 5 mee nam naar het lege lokaal voor een lesje Aardrijkskunde… verliep de middag vol grapjes. Twee jongens snapte er geen bal van en lette ook niet op. En toen ik zei dat ik anders streng zou worden zei een kind triomfantelijk: ‘Maar juf u kunt helemaal niet streng zijn’, en dat blijkt ook uit de feedback van Enny.
Dus note to myself… minder grapjes meer orde.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen