Hoofdstuk 3 De eerste dag
En dan is het zover, ik mag weer! Haar check, make-up check, kleding check, tas gevuld check, ja ik kon gaan.
Fietsend richting de Ichtus, even zwaaien naar de conciërge van mijn stage uit het eerste jaar (leuk dat hij me nog kent) en dan ben ik al bijna bij de Ichthus. Ik zie iemand de fiets schuur van de school in gaan en denk woorden die niet herhaald mogen worden, waarom kon ik nu niet net even eerder aankomen zodat ik mee de schuur in kan? Of waarom kon ze nu niet net even wat later aankomen zodat ik mee de schuur in kan?
Maar het is zoals het is, snel sleutel vragen en fiets wegzetten en dan op naar het lokaal. Enny is er niet. Die zal wel in de koffiekamer zijn zoals ze zei. Ik zet m’n tas in de hoek van het lokaal en ga richting de koffiekamer, maar… de juffen tegenover mijn stagelokaal moet ik toch even vriendelijk gedag zeggen, net als de kleuterjuffen die ik tijdens het wegzetten van mijn fiets tegen kwam. Dus eerst maar even netjes voorstellen. Dat vind ik nog wel een dingetje hoor, dat voorstellen. Ik vind dat ik als een dom iemand overkom en de naam van de juf die zich voorstelt is uit mijn geheugen voordat ik hem op kan slaan, want dan komt de volgende naam al weer naar binnen.
Goed, ik heb me voorgesteld en wil naar de koffiekamer, maar ik zie Enny al aankomen die het lokaal in gaat dus dan maar weer terug naar het lokaal.
We doen niet veel in het lokaal en gaan al snel naar de koffiekamer, waar ik opnieuw mezelf moet voorstellen. En de vraag heb ik je al ontmoet of nog niet komt regelmatig in mijn gedachten naar boven.
Dan is het tijd, we gaan de kinderen naar binnen halen en dat doen ze bij de Ichtus op de eerste dag op een speciale manier. De kleuters gaan over een glijbaan naar binnen (glij het schooljaar in) en de andere groepen gaan over een rode loper onder vrolijk zelfgemaakt bogen naar binnen. Tjonge wat een mensen het moeten er vast meer dan 300 zijn.
Naar binnen en we zijn in het lokaal. Ouders voorstellen, het is eigenlijk een gedoe zo’n eerste dag, en dan begint de les.
Enny begint met een mini rondleiding door de klas en ik fascineer mezelf aan de manier waarop ze dat doet, want iets uitleggen gebeurde zeven weken terug bij de kleuters toch echt op een andere manier. Maar groep 5-6 kan het natuurlijk allemaal veel beter en snapt meer dus is deze manier van Enny best wel te begrijpen.
Na de rondleiding vertellen de kinderen over hun vakantie. Korte verhalen, waaruit blijkt dat er niets leukers was dan de glijbanen uit het zwembad op hun vakantiebestemming. En ik luister, meer doe ik eigenlijk niet.
Dan startte ze met rekenen, met een starter zoals mijn eigen rekendocent dat mededeelde aan ons. Om vervolgens door te gaan met het rekenen en dan begint mijn rol, want wanneer groep 6 zelfstandig aan het werk moet loop ik rond en beantwoord vragen.
Wanneer groep 6 uitleg krijgt loop ik rond bij groep 5 om hen vervolgens niet te helpen want ze snappen het allemaal.
Dan is de pauze met drie groepen tegelijk op een iets wat kleiner plein dan ik bij de kleuters gewend ben is het best een drukte van jewelste. Maar het plein is zoveel beter dan vorig jaar op de andere school waar ik zat.
Ik babbel een klein beetje met de andere juffen, die of weglopen om een kind toe te spreken of met elkaar verder in gesprek gaan.
Na de pauze leest Enny voor en dat doet ze best wel in een redelijk tempo en ze schreeuwt het uit wanneer de personage in het boek dat ook doet. Ik meen het, ik zou het niet kunnen zo gillen en schreeuwen.
Ze leest een aardige lange tijd door en dan gaan we verder met rekenen. Tijdens het rekenen ga ik om de beurt met een tafelgroepje uit de klas de gang op om een boek uit te kiezen. Even babbelen met de kinderen terwijl ze een boek uitzoeken, leuk!
Om vervolgens over te gaan naar spelling. Waarbij ik weer zit en luister.
De tijd gaat sneller dan gedacht, want het is alweer tijd dat de kinderen een boterham gaan eten thuis.
Enny en ik verschuiven tafels, want sommige kinderen zijn gegroeid in de vakantie en moeten dus een hogere tafel. Dat is nog wel een gedoe hoor zo’n stoel uitzoeken en de bijpassende tafel.
Daarna gaat Enny even een kleine boodschap doen en mag ik iets gaan kopiëren, ja daar gaan we weer. Maar hoe werkt dat ding, ik kan het niet uitvogelen en voel me een beetje dom als ik de juf die bij me in het kopieerhok staat hoor vragen, snap je het.
‘Nou ja, ik moet weer even checken hoe deze werkt’, zeg ik zo nuchter mogelijk. De juf laat het me met alle plezier zien.
Het gekopieerde stapeltje geef ik aan de groep 5 juf, Trudie (een van de namen die ik nog onthouden heb). Ze is er blij mee en ik zie de informatieboekjes over het jaar ook op het bureau liggen. Ik heb ze bij mij in de klas al gevouwen tijdens de spellingles en aangezien Enny nog wel even weg is en ik niets anders te doen heb, bied ik Trudie aan om de boekjes te vouwen. Ze neemt mijn aanbod dankbaar aan en ik begin met vouwen. Daarna verplaats ik de tafels in het lege lokaal naast ons lokaal zodat het eruit komt te zien als een lokaal en niet een opslagplek voor tafels, want ik mocht het lokaal inrichten dus dat doen we dan ook maar.
Dan is het alweer tijd om te eten een drukte van jewelste is het in de koffiekamer alle leerkrachten verzamelen zich daar en we zijn niet de eerste. Even een kopje thee pakken, want ik ben er wel aan toe. Enny pakt helemaal geen thee of koffie, hoe is het mogelijk.
De tijd vliegt echt voorbij, want voor ik het weet is de dag voor de kinderen al om. En hebben we knutsels om op te hangen, luchtballonen met de foto’s van de kinderen erin. We hangen ze op en daarna moet ik lijmpotjes gaan vullen. Maar hoe vouw ik een trechter? Na veel probeersels heb ik er toch maar wat van gefabriceerd en kan ik gaan vullen. Maar dan als ik nog twee potjes te gaan heb, is mijn fles lijm op. Enny ga ik maar een vragen waar nieuwe lijm is.
En dan als de lijmpotjes eindelijk gevuld zijn, ga ik naar huis.
Een dag die veel indruk op me heeft gemaakt en waarop ik mezelf wel tienduizend keer voor me kop kon slaan van waarom doe ik dit? De vuurdoop heb ik gehad, laten we beginnen!
Er zijn nog geen reacties.