Little Moments

Don't forget the little moments
They're the ones that mean the most
When the way home seems so far away
Take 'em out and hold them close
And take a picture with your father
'Cause one day he'll be gone

--Chris Young 'The Shoebox'

Ik moet hierover een paar woorden kwijt. Want dit is zo waar. Mijn vader en ik hebben allebei hetzelfde karakter, ik hou zielsveel van hem, maar wij botsen nog wel eens. Een grote ruzie bij ons kan wel twee dagen duren, en als hij zegt dat het dan goed is tussen ons, geloof ik hem soms nog steeds niet. Ik hou van knuffelen maar een lange knuffel gaat eigenlijk alleen naar mijn zus of mijn moeder. Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd, ik hou van hun allemaal. Toch heb ik met mijn vader altijd net wat langer ruzie omdat onze karakters aardig kunnen crashen. Als ik dit nummer hoor of andere nummers denk ik weleens, laat ik ze wel genoeg weten dat ik van ze hou? Misschien zou ik pap toch wat langer kunnen knuffelen. Ik ga twijfelen of ik wel genoeg laat zien dat zij zoveel voor mij betekenen en heel eerlijk gezegd: Ik weet het niet. Ik heb geen idee of ik laat zien dat zij zoveel voor mij betekenen maar ik weet (en hoop) dat zij ook, net als iedereen, van die kleine momenten hebben die zoveel betekenen; Het mee willen gaan naar kickboxwinkels terwijl ze geen idee hebben waar wat voor dient, het zoeken van een badge van een afdeling van Harry Potter als ze in Londen zijn, de spelletjes op vakantie en het samen puzzelen aan de grote tafel. Die herinneringen zijn voor iedereen anders en dit zijn er een paar van mij, ik weet niet of ik genoeg laat zien dat ik van mijn ouders hou, maar ik weet dat ze altijd achter me zullen staan en dat ze van me houden. Als je ruzie hebt, denk aan die kleine toch zo waardevolle momenten. Was die ruzie echt nodig? Ik hou van jou is niet de enige manier om te laten zien dat je van iemand houdt, vergeet dat niet.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen