Een AF story

      Rutger liet zijn tong voor de zoveelste keer deze week tegen zijn tanden klikken. Het forum, nee, zijn forum ging helemaal naar de filistijnen en daarbij was hij ook nog eens voor twee weken verbannen. Dit was wellicht het begin van een opkomende woede, maar deze werd steeds meer en meer gevoed toen hij zijn favoriete kameraden eveneens verbannen zag worden. Net voordat hij zijn diepe zucht af kon maken, klonk er een bliepje en verscheen er een oranje '1' bij het Skype-icoontje onderin zijn scherm.
      > Sammy: goed, ik ben ook geband
      > Rutger: Ja. Flink janken.
      Sammy was een soort houvast voor Rutger. Hoewel hij soms niet altijd even lief kon reageren, was Rutgers affectie voor de reservebelg diep gegrond. Om zijn allerbeste forumvriend zomaar verbannen te zien worden, deed hem werkelijk zeer. Van binnen zweerde hij wraak te nemen op de mods. Op de forummods, maar vooral op Kroenuh. Er zou een tirannie van de forumgebruikers ontstaan en de community manager zou eronder bezwijken.
      > Rutger: Dubbeltjespam?
      > Sammy: mwa, ik denk niet dat dat nog veel gaat uitmaken...
      Achter zijn pc gaf Sammy ook een zucht. Hoe vaak was dit nu al gebeurd? Het was alsof je nu al een ban kreeg als je een spatie teveel in je post had gegooid. Het forum stroomde ook steeds voller met ongewenste personen en ergens voelde het niet meer als het heiligdom waarin de twee jongemannen zich van de wereld konden afsluiten. Momenteel konden ze elkaar alleen nog maar te woord staan in hun privéchat, een chat die echt volledig van de buitenwereld was afgesloten.
      > Rutger: Ja is.
      > Rutger: Maar ik wil gewoon niet dat Kroenuh zijn zin krijgt.
      > Sammy: hoe meer je door drangt, hoe harder hij ook zijn best gaat doen om dat te stoppen
      > Sammy: misschien hebben we een andere aanpak nodig
      > Rutger: Zoals?
      > Sammy: ja, het is niet alsof je iets kan doen nu je een ban hebt...
      > Rutger: True.
      > Sammy: eerlijk gezegd
      > Sammy: nee, laat maar
      > Rutger: Nee zeg.
      Onderin zijn scherm verscheen een paar keer 'Sammy is aan het typen...', maar het duurde wel zeker een minuut voordat er echt een antwoord kwam. Echter toen Rutger zag welk bericht er binnen kwam, schoot er een kleine vleug adrenaline door zijn lijf. Het gevoel kroop vanuit zijn middenrif naar zijn kruis en hij moest even slikken voordat hij op het bericht kon reageren.
      > Sammy: zonder jou is het forum zo leeg...
      > Sammy: te leeg
      > Sammy: het is alsof er een deel van me mist als jij verbannen bent
      > Sammy: ik weet niet, het is echt dom van me
      > Rutger: Nee.
      Opnieuw moest Rutger eventjes rustig nadenken voordat zijn ijverige vingers iets aan het toetsenbord deden. Rustig, rustig. Wat Sammy bedoelde, ging niet over hetzelfde wat Rutger al dagen hoopte te kunnen zeggen. Sammy zag hem als een vriend, een kameraad op het forum. Een voorbeeld misschien wel, maar hij was zeer zeker niet zo afhankelijk van de ander zoals Rutger dat van hem was.
      > Rutger: Soms heb ik dat ook bij jou.

      Oei, was dat te intens? Te erratisch? Schrok Sammy hier wellicht van? Rutger beet op zijn lip en typte snel een extra zin.

      > Rutger: Je bent echt een sicke gesprekspartner.
      > Sammy: oh, is dat het?
      Sammy wist niet hoe hij daarop moest reageren. Hij wilde het sarcastisch laten klinken, maar wat was er om sarcastisch over te zijn? Hij had geen ervaring met dit soort gevoelens en het feit dat Rutger altijd zo... monotoon deed... Dat hielp niet echt. Hij wilde dat Rutger hetzelfde over hem dacht zoals hij dat over de blonde jongen deed. Afgelopen week, toen Rutger hem een foto van zichzelf had gestuurd, kon Sammy nachtenlang niet slapen. De knappe Brabander zat gewoon dag en nacht in zijn hoofd.

      Het bleef stil, beide jongens konden niet op een nieuw gespreksonderwerp komen. Uiteindelijk raapte Sammy zijn moed bijeen en postte hij toch het onthullende bericht.
      > Sammy: eerlijk gezegd
      > Sammy: zie ik jou als meer dan een gesprekspartner
      Rutger bleef stil, zijn hart klopte in zijn keel toen hij de woorden één voor één zorgvuldig las. Hij wist niet meer wat hij zelf moest voelen, maar ergens bleef toch de twijfel hangen. Wat als Sammy hem als een goede vriend buiten het forum om zag? Rutger wilde gewoon geen blunder maken voor zijn liefste crush, laat staan dat hij de Zeeuw weg wilde jagen door een foute stap te zetten.
      > Rutger: Hoe bedoel je?
      Dit frustreerde Sammy weer. Die stomme Rutger kon ook nooit zijn gevoelens lezen! Het was alsof Sammy zijn gevoelens letterlijk moest uittypen voordat Rutger zou begrijpen dat hij van hem hield.
      > Sammy: dat ik je leuk vindt
      > Sammy: leuk leuk
      > Sammy: of zo :p
      Dat laatste moest erachter, want Sammy kon wel door de grond zakken van schaamte. Het was ook te laat om de berichtjes te verwijderen, want Rutger was alweer aan het typen.
      > Rutger: Serieus?
      > Sammy: ja?
      Goed, hij was ervoor uitgekomen. Nu was het alles of niets ook. Aan de andere kant van het scherm, beet Rutger opnieuw op zijn onderlip. Sammy vond hem leuk? Leuk leuk? Als in: liefde-leuk? Als dat het geval was, wist Rutger namelijk meteen wat hij wilde doen.
      > Rutger: Wil je je cam aan doen?
      > Sammy: ok.

      Het duurde eventjes, maar al snel deden de twee jongens hun webcams aan en keken ze naar elkaars verpixelde gezichten. Rutger glimlachte toen hij zag hoe Sammy's krullen door de war zaten. Waarschijnlijk had de reservebelg de hele tijd met zijn handen in zijn haar gezeten.
      "Yo," begon Rutger, zijn vermoeide stem vergezeld door een lichte grijns. "Yo," aapte Sammy hem na, waarna hij zijn mondhoeken ook niet meer onder controle kon houden.
      "Weet je." Rutger ging met een hand door zijn haar terwijl hij Sammy door glazige ogen bleef aankijken, "We hadden dit veel eerder moeten doen."
      "Wat, het cammen?" Sammy trok hetzelfde gezicht als het ':p'-poppetje en Rutger voelde zich eventjes schuldig dat hij zijn corrupte manieren op de onschuldige Zeeuw wilde uitoefenen. Eigenlijk wist hij niet eens of Sammy dit wel wilde. Onbewust liet Rutger toch zijn hand naar zijn kruis afdwalen, want de manier waarop Sammy hem vragend aankeek, maakte hem alleen nog maar harder.
      "Wat ben je aan het doen?", vroeg de bruinharige jongen oprecht, waardoor Rutger wakker schoot uit zijn waan en geschrokken opkeek. Het duurde niet zo heel lang voordat de andere jongen doorhad wat onze Brabo aan het doen was, waarna Sammy snel rood werd en zelf een gloeiend gevoel in zijn eigen lid kreeg.
      "Sorry... Wil je...?" Eigenlijk had Rutger zijn keuze al gemaakt, maar for Sammy's sake vroeg hij toch maar om toestemming. Hij wilde hem natuurlijk niet kwijt. Niet nu ze eindelijk zo ver waren gekomen. Voor de reservebelg was dit echter toch wat invasiever dan voor de Brabander, maar ergens in Sammy's hart was het wel zo dat hij dit altijd al had gewild. Rutgers verhalen over zijn twintig centimeter waren erg intrigerend en nu kon hij het volle wonder live meemaken.
      Willend om een de eerste stap te maken, rolde Sammy iets achteruit met zijn stoel en wees hij de camera wat verder naar beneden, zodat hij geweldig in beeld was. Hij had geluk dat iedereen uit huis was, want zo kon hij Rutger vollediger tevredenstellen. Hij maakte sensueel het knoopje van zijn broek los en haalde zijn eigen totempaal tevoorschijn, waardoor Rutger een beetje gromde en glimlachte, "Geil."
      Zelf nam de blonde jongen ook wat afstand en showde zijn infame twintig centimeter, die met de seconde groter werd. Sammy likte zijn lippen en begon alvast met het houtbewerken van zijn paal. Hij stelde zich voor hoe het zou zijn om die staaf op het scherm in zijn mond te hebben, waarschijnlijk zou hij niet eens de helft in zich kunnen nemen, maar de gedachte dat hij daarop zou kunnen oefenen, voegde toe aan zijn lust.
      Aan de andere kant stelde Rutger zich hetzelfde voor. Dat hij zijn ijslolly diep in Sammy's mond kon stoten en dat de Zeeuw hem met halfgesloten ogen aankeek, moeite met het nemen van zijn worst, maar nog steeds lustend om dat ding in zijn volle lengte te verorberen. "F*ck." Rutger liet zijn hoofd naar achteren kantelen en trok met al zijn macht, zich inbeeldend dat hij ook aan Sammy kon zuigen, zodat zijn nieuwe vriend zich net zo geweldig als hem kon voelen.
      "A-Ah." Van Sammy was het duidelijk dat hij dit rukfestijn niet lang kon volhouden. Met een extra armbeweging, trilde zijn lichaam en liet hij het regenen over het scherm. Rutger zag precies hoe de druppels richting hem kwamen en moest op zijn lip bijten om de enorm harde kreun te onderdrukken toen ook hij een stortbui liet ontstaan.
      "Wow." Rutger gaf nog een paar extra strookjes om zijn lid te kalmeren, "Sick. Dat moeten we vaker doen."
      Sammy kon hem enkel met een glazige staar aankijken, zijn faphistorie veel minder geavanceerd dan dat van de rukgeile blonde. Eventjes staarden de twee jongens nog naar elkaar, uitgeput en bevredigd, maar toen was het toch wel tijd om de schermen af te drogen.

      Vanaf die dag werd het forum achtergelaten in de handen van de nieuwerds, want Sammy en Rutger vonden hun genoegen wel in elkaars armen.

Er zijn nog geen reacties.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen