Rock Out With Your Socks Out Tour 5SOS, Oberhausen, 18 mei 2015

Waarschijnlijk wil je nu niet met mij in een ruimte zijn, want ik ben nog steeds als een blije stuiterbal op en neer aan het stuiteren van adrenaline. Gisteren ben ik namelijk naar het concert van 5 Seconds of Summer in Oberhausen geweest! OMGG!!

Al vorig jaar in juli (volgens mij was het 11 juli) gingen de kaartjes in de verkoop. Die dag zat ik zelf nog op school (althans, dat was de bedoeling, maar ik was zo vroeg klaar met het ophalen van mijn rapport dat ik uiteindelijk toch met mijn ouders en vrienden mee kon naar Amsterdam, naar Madame Tussauds, waar op dat moment de wassen beelden van One Direction waren), dus ik had mijn oom gevraagd of hij voor mij kaartjes wilde regelen. Dus ik stond in de trein en ineens hoorde ik de ringtone van mijn moeder afgaan (She Looks So Perfect – 5SOS). Iedereen keek naar mij, maar mijn moeder nam op (was heel grappig, haha) en toen bleek dat mijn oom kaartjes had. Dan weliswaar niet in Amsterdam, maar in Oberhausen, maar hij zei dat we hele goede plekken hadden. Het kon me eigenlijk niet eens zoveel schelen, ik ging naar 5 Seconds of Summer!

Dus naar maandenlang aftellen, was het gisteren zo ver! Mijn moeder heeft me van school afgemeld (Good girls are bad girls that haven’t been caught ^^) en om stipt 12 uur zijn we naar Oberhausen vertrokken. Iets meer dan een uur later kwamen we in Oberhausen aan. Het was er gelukkig nog erg rustig en we hadden een fijne parkeerplaats. Daarna zijn we naar het nabijgelegen winkelcentrum gegaan en daar hebben gewinkeld en gegeten (pizza, mocht je het willen weten).

Om vijf uur gingen de deuren open en mijn moeder en ik hadden besloten dat we er niet precies op vijf uur hoefden te zijn, want we hadden toch zitplekken. Dus om iets na half zes (ik zei toch, niet precies, haha) kwamen we de arena binnen. We hadden plaatsen in vak 103, stoelen A23 en A24. Dus wij lopen de trap af, komen we tot de conclusie dat we op de onderste rij van de eerste ring zaten (ongeveer hier)! Hartstikke goede plaatsen dus! Dus ik al helemaal excited (wat ik overigens al de hele dag was, haha) en we zijn daar gaan zitten.

Uiteindelijk begon om 18.30 (of 19.00, ik weet het niet helemaal zeker meer) het voorprogramma, Hey Violet. Ik kende alleen het eerste nummer wat ze speelden en een cover van Blank Space, van Taylor Swift, maar ze waren echt heel goed! Hun sound sprak me echt ontzettend aan, ze hadden een goede interactie met het publiek en waren echt ontzettend lief. Ze probeerden van alles uit met het publiek en nodigden zelfs enkele fans uit om hen naar de show te ontmoeten! Wat ik ook heel lief vond, was dat ze 5 Seconds of Summer bedankten dat ze mee mochten met hun op tour, ze waren echt heel dankbaar, het was heel aandoenlijk.

Toen Hey Violet geweest was, klonk er weer muziek door de zaal en na een tijdje kwamen Ed Sheeran en Nickelback voorbij. Plotseling kwamen er ook nummers als “The Eye of the Tiger”, “The Final Countdown” en zelfs “Stayin’ Alive” van de Bee Gees. Ineens stond iedereen op en begon mee te zingen. Het was zo grappig. Raar volk, die Duitsers (:

Maar uiteindelijk kwam 5 Seconds of Summer op! Ik was zo enthousiast, ik begon meteen te springen en te gillen. De muziek startte en toen werd “End Up Here” ingezet. Ik kon alle woorden meezingen en heb dat ook gedaan. Ik heb gedanst, gezongen, geschreeuwd, zelfs bijna gehuild (toen niet, later wel, haha).
Nummers volgden elkaar op en ook mijn favoriet “Voodoo Doll” kwam voorbij. Volgens mij heb ik nog nooit in mijn leven zo hard gezongen en gegild.
Enkele nummers later kwam het nieuwe nummer “Permanent Vacation”. De jongens probeerde iets uit, ze splitsten het publiek in drie delen en ieder deel van het publiek moest iets anders zingen of klappen. Het idee was leuk, maar de uitvoering iets minder, aangezien niemand begreep wanneer je moest zingen of klappen, haha.

Na een heel scala aan vrolijke, uptempo nummers, kwam “Long Way Home”, een van mijn andere favorieten. Luke kwam naar voren en zong eerst het refrein heel langzaam en mooi, zo mooi dat ik bijna wilde huilen. Gewoon omdat ik zo trots was. Toen vielen ook de andere jongens bij en zongen ze het hele nummer. Het was gewoon prachtig.

Daarna kwam het nummer “Rejects”, wat bij mij ook heel erg favoriet is. Het beschrijft mij wel een beetje, ik voel me soms ook een buitenbeentje. Dus ik ging helemaal los en ik zag dat er meer waren die dat deden. Het maakte ons voor even geen “rejects” meer en voor even waren we echt lid van een familie die ons waardeerde en ons nam zoals we zijn, de 5SOS-family. Dat was zo mooi, desondanks het nummer een beetje gehaast op mij overkwam.

Vlak daarna volgden er een aantal rustigere nummers, zoals “Amnesia”. Alle lampjes gingen omhoog en voor het eerst werd er niet meer zo verschrikkelijk gegild.
Daar weer na, kwam “Beside You” en toen kwamen er allemaal briefjes met “you” en een cirkel van sterretjes omhoog. Ik had er zelf helaas geen, maar het geheel was zo mooi dat ik opnieuw wel bijna kon huilen.
Dat werd alleen maar erger toen ze daarna “Everything I Didn’t Say” speelden. Ook dat is één van mijn favorieten, dus die heb ik ook keihard meegezongen en ik heb genoten van iedere seconde. Het was gewoon even perfect.

Helaas kwamen we daarna al heel snel aan bij “She Looks So Perfect”, de single waarmee ze eigenlijk wereldwijd zijn doorgebroken. Iedereen zong mee en het was zo mooi. Het was ook echt even perfect, met al die vrolijke, stralende meisjes (mopperende ouders uitgezonderd, haha).

Daarna kwamen ze nog terug voor een toegift en toen ze bij “Good Girls” aankwamen, kwam ik erachter dat de twee meisjes rechts van me ook Nederlands waren. Lekker op tijd, haha. Maar het was wel leuk (ben jij of ken jij haar, hi!). Eerder die dag had ik me al een “bad girl that hadn’t been caught” gevoeld, omdat ik dus school geskipt had, maar dit was het echt waard. We hebben allemaal weer keihard meegezongen en gegild (:
En maar zingen “She can speak Dutch, I think she’s fluent”, tussen de Duitsers, haha.
Maar toen kwamen we echt bij het laatste nummer, “What I Like About You” (wat een Romantics cover is, mocht je het je afvragen). Het was heel lief, toen zeiden ze dat dit ging over wat ze leuk vonden aan ons (wat feitelijk onmogelijk is, maar toch, haha) en dat dit één van hun beste shows was (wat ze waarschijnlijk overal zeggen, maar het kan me niet eens schelen), waarna ze het nummer speelden. Natuurlijk weer hard meegezongen en keihard geklapt en gegild toen het nummer afgelopen was. We hebben nog gezien hoe ze een buiging maakten, daarna heeft mama me weg gesleurd om snel naar de auto te gaan en te maken dat we wegkwamen uit Oberhausen.

Uiteindelijk waren we net iets na 22.30 thuis, geloof ik. Ik was helemaal aan het stuiteren van alle energie en adrenaline en kon maar niet stoppen met glimlachen. Ik heb tijdens het hele concert volgens mij nog geen seconde stilgestaan, of ik was aan het springen, aan het dansen of met mijn arm aan het zwaaien. Daarnaast heb ik bijna de longen uit mijn lijf gegild en gezongen. Het was echt zo gaaf!
5 Seconds of Summer was echt geweldig, als het kon, zou ik het morgen nog eens dunnetjes overdoen in de Ziggo Dome, maar helaas heb ik geen kaartjes ):

Is er iemand die ook is geweest, morgen of overmorgen gaat, iemand die nog iets op of aan te merken heeft of iemand die met mij wil fangirlen?

Sabine xx

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen