Hashimoto en ik
Iedereen denkt dat ik oftewel constant moe ben,
gedronken heb of medelijden zoek.
Maar ik heb de ziekte van Hashimoto,
waardoor ik soms snel moe uitzie, dingen vergeet,
snel van emoties verander of soms tegendraads ben.
Ik ben erdoor op korte termijn erg verdikt ook en helaas valt er niet veel aan te doen.
Dokters zeggen dat met een pilletje elke dag te nemen mijn symptomen weg gaan,
maar dat doen ze niet.
Soms slaap ik tot 14 uur aan een stuk door en ben ik nog moe
of soms slaap ik maximum 3 uur.
Ik heb soms geen eetlust, maar andere momenten zou ik een hele winkel leeg kunnen eten.
Het heeft vanbinnen ook effect,
aangezien ik op slechte dagen schuw ben
en op echt erge dagen ik zelfs waanbeelden of psychose aanvalllen heb.
Ik kan in sommige situaties doodsbenauwd zijn en op een ander moment kan ik harteloos zijn.
Ik probeer zoveel mogelijk van mijn leven te maken,
scherm anderen van me af uit schrik dat ik ze toch verlies en bovenal, ik haat mezelf elke dag.
Ik sta op, kijk in de spiegel en zie soms een monster staan die vroegere vriendinnen of vriendjes heeft weggejaagd.
Mensen zeggen tegen me dat is te negatief denk, maar de meesten verstaan mijn ziekte niet.
Ik ben slechts 22 jaar, terwijl mijn ziekte verdergevorderd is zoals iemand van 50-55 jaar.
Mensen denken mij te kennen omdat ze ook een 'schilklierprobleem' hebben,
maar bij mij is het meer dan dat. Ik heb een auto-imuunziekte en ik ga altijd de symptomen moeten verdragen.
Er zijn nog geen reacties.