Ramblings of an introvert - Be an Egoist
[Hai. Dit is mijn columndinges. Sommige dingen staan in spoilers omdat die niet relevant zijn als je me niet persoonlijk kent. Ik heb ze erin gelaten omdat de column dan veel korter wordt/weinig build-up meer heeft.]
Mensen die ik enigszins vertrouw (neem dat niet persoonlijk, ik vertrouw bijna niemand volledig), of me al even kennen, kennen mij waarschijnlijk als een ietwat raar persoon.
Ik ben vrij zeker dat de vorige zin daar al een goed voorbeeld van is. Niet dat daar iets mis mee is, maar ik denk dat veel van wat ik doe ook voor veel misverstanden/verwarring zorgt.
Voor alle duidelijkheid, in mijn achting ben je ofwel 'chill' of niet 'chill' (Voor zover dat chill het juiste woord is) en de meeste mensen vallen in de niet chill zone: de soort mensen die mijn aandacht en gelijk wiens aandacht niet eens verdienen.
Maar als je al zover gelezen hebt bevind je je hoogstwaarschijnlijk in de chill zone, geen paniek, ja zelfs jij Tjorven. [Inside joke; vervang door Pol of Steve ofzo]
PUBLIC SERVICE ANNOUNCEMENT
Een korte onderbreking om duidelijk te maken dat ik misschien zeer arrogant over kom: Dit ligt in mijn persoonlijkheid en mijn manier van doen maar ik wil echt niet zo overkomen.
Het feit alleen al dat ik uitdrukkelijk moet vermelden dat ik niet arrogant ben is al reden genoeg om dit te schrijven.
En om op je vraag te antwoorden:"Waarom schrijf je dit?/Waarom lees ik dit?": Omdat dit een riskante maar wel efficiënte manier is om mijn boodschap over te brengen/Omdat je misschien denkt dat ik iets interessants te zeggen heb. (In het beste geval)
En ja, ik zal elke bedoeling van alles heel duidelijk maken. (Serieuze zin)
Ik schrijf dit eigenlijk omdat ik constant me erger aan mijn onbekwaamheid om mezelf goed uit te drukken in het dagelijk leven, of simpel gezegd: Ik denk dat ik verkeerd overkom en dat suckt. Hier komt nog een pointe, een boodschap achter, ik moet dit gewoon even kwijt.
Dus hier komt een lijst van reacties en gedragingen van me die waarschijnlijk verkeerd overkomen (met uitleg). Waarom schrijf ik dit zelfs? (Twijfel)
[Opnieuw, negeer deze lijst maar, tenzij je zo gefascineerd door me bent (mislukte humor)]
Ok deze lijst is wel wat kort uitgevallen maar er is een punt aan heel dit gedoetje:
Ik vind het echt deprimerend dat ik aan zoiets als dit zo moet twijfelen,
dat gewoon praten over iets dat wat dieper gaat dan iemand vragen of de melk zuur is of verklaren dat je graag cola drinkt, al zo'n sociaal ongepast iets is.
Al sinds een paar maanden geleden heb ik zitten overwegen of ik dit wel zou doen terwijl dit iets doodnormaal is: Ik heb een probleem, ik los het probleem op.
In een wereld waar je riskeert uitgesloten te worden als je je niet normaal gedraagt en je aan een impliciete schandpaal wordt genageld omdat je weigert als een ander te zijn, vind ik dat dit desondanks een logische stap kan zijn naar verandering.
Het idee alleen al dat je iets niet mag doen dat jezelf helpt vanwege een of andere ongeschreven regel is ridicuul. Om Gabriel Morten te citeren: "Wees een egoïst."
Niet iedereen houdt altijd van logica, maar laat mensen die je binnen een paar jaar nooit meer zult zien (En die waarschijnlijk niet zo cool zijn als jij) je niet tegenhouden om voor jezelf te zorgen; en dit geldt voor zowat alles.
Voor ik hier een column schrijf die langer is dan de E40 met een meerderwaardigheidscomplex zal ik het hier wel afronden.
Om samen te vatten: Plaats je eigen belangen voor de sociale normen. Weerhoud jezelf er niet van om je eigen leven te verbeteren omdat sommigen hoogstens raar naar je zouden kijken.
Volg je eigen pad want dat pad leidt naar pure awesomeness!
[Deze column is slecht; maar hierna komen coherente columns, I promise! Diogen out!]
Er zijn nog geen reacties.