De bloggert
Jaha! Een blog bijhouden... Waarom ook niet? M'n moeder zeurt namelijk dat ik echt leuk kan schrijven (ik heb soms 'literaire' uitspattingen op Facebook waarin ik mijn irritaties opschrijf), maar eigenlijk vindt ze m'n denkwijze gewoon grappig. Ik kan helemaal niet zo goed schrijven en helaas ben ik zo iemand die iets voorneemt het te gaan doen en het dan misschien 3 keer volhoudt en geen zin meer heeft. Tja, waarschijnlijk wordt dit ook weer zo'n project. Maar we beginnen met volle moed! En als ik meer dan drie keer iets schrijf, dan is dat gewoon elke keer weer een overwinning! Het enige 'hi-la-ri-sche' aan mijn stukjes tekst is dat het gewoon helemaal nergens overgaat. Zoals ik nu graag wil vertellen over de reep chocolade die naast mij ligt. Het zit in een soort kartonnen doosje als wikkel (het woord 'wikkel' doet mij nog altijd denken aan de film "Sjakie en de chocoladefabriek") en daaronder is het nog verpakt in aluminiumfolie. Helaas heeft de meneer van dit chocolademerk bedacht om het zo dicht te maken dat je het alleen fatsoenlijk open kan maken als je het aan de zijkant openmaakt. Dat vind ik nou stom. Zo kun je hem moeilijk stukje voor stukje opeten. Dat is erg belangrijk met deze reep aangezien het pure chocolade is, waarvan je sneller misselijk wordt, met 'zwart zout' er in. Ik had er nog nooit van gehoord, zwart zout. Ik ging net maar een stukje proeven en het smaakt naar gewone pure chocolade... Maar alleen dan als nasmaak wordt het ineens zout, heel apart, en nog meer misselijkmakend. Maar als echt pubermeisje kun je toch geen gratis chocolade afslaan. De reep komt uit een kerstpakket. In dat kerstpakket zat ook een zak winegums, ook zo'n fijn snoep. Helaas waren ze helemaal taai omdat ze waarschijnlijk in oktober die kerstpakketten al gemaakt hebben. Kerstpakketten zijn best wel rare gebaren. Er zit meestal alleen maar eten in en vaak alles in de verkeerde smaak. Geven ze een zak chips, dan denk je, doe iets van naturel, dat lust iedereen. Nee, het is pestokaaschips. Wie eet er nu pestokaaschips? Mijn punt is, dan heb je dus allemaal eten gekregen, maar je moet toch naar de winkel om de juiste smaak te halen. Daar verdienen supermarkten dus twee keer aan en dat is dus eigenlijk wel weer slim. Wat ook gebeurt is dat de pestokaaschips gewoon weer doorgegeven wordt (als je pestokaaschips van mij krijgt voor kerst, het is niks persoonlijks... Oke, stiekem wel, ik wil geen geld aan je uitgeven) in andere kerstpakketten. Ik voel mezelf al echt een blogger, ik heb eigenlijk helemaal niet gekeken wat eigenlijk de bedoeling is van een blog doei
Er zijn nog geen reacties.