Hii :S
Hai,
Ik ben dus Feather. Dat is natuurlijk niet mijn echte naam, maar wel hoe jullie me hier zullen kennen. Mijn echte naam geef ik liever niet, omdat ik toch wel een persoon ben die wat te verbergen heeft. Ik ben van plan om via mijn blog, en verhalen gewoon mezelf te kunnen uiten. Ja, dat lezen dan andere mensen, maar... Ja. Jullie kennen me toch niet 
Right, wat moeten jullie weten voor jullie mijn blog verder lezen? Ik ben 16 jaar, onzeker... Mensen zeggen dat ik anorexia heb. Dat is misschien waar mijn blog en verhalen het meest over zullen gaan. Ik moet gewoon mijn gevoel ergens kwijt. Gister ook, hele discussie met een vriendin van me, of ik wel of niet dik was. Zij wordt boos, ik wordt nog onzekerder... Natuurlijk snap ik wel dat zij boos en bezorgd wordt... Ik heb ook vrienden gehad die echt aan anorexia bijna dood zijn gegaan. Maar dat gebeurd mij toch niet. Toch? Ik weet het dus gewoon niet. Ik heb een soort van 2 stemmen in mijn hoofd. Mijn eigen stem een mijn onzekere en strenge kant. Die twee maken bij alles wat ik doe ruzie. De een dwingt me om dingen te doen die ik niet wil (overgeven ofzo...) en de andere probeert me te stoppen... maar ik kan niet stoppen. Nu het nieuwe jaar is begonnen zit ik natuurlijk weer in een nieuwe klas, dus weet niemand het. Natuurlijk komt dan meteen het idee om weer te beginnen. Lunch weggooien. Wie zou het merken? Niemand toch zeker? Die strenge stem neemt het langzaam weer over. Ik blijf wel praten met mijn vriendin, ookal verbied die ene stem me dat. Maar ik moet het doen. Ze is mijn vriendin, ze heeft het recht het te weten... Maar wat als ik haar straks niets meer vertel? Of leugens? Ik ben gewoon bang dat ik straks ergens flauwval, en niemand wat doorheeft. Hoever kan ik gaan? Wanneer is het te veel? Of te weinig, beter gezegd....
Er zijn nog geen reacties.