De eerste indruk.
Elk jaar, rond deze tijd, neem ik het mezelf voor. Open staan voor nieuwe dingen. Glimachen naar iedereen en niet zwak zijn door weg te rennen. Nou ben ik nog nooit weg gerend uit een klas en glimlach ook wel vaak, maar toch. Elk jaar heb je ze weer. Die meiden of jongens waarvan je denkt, "DAMN. Wat moet ik nou weer met jullie". Meestal vallen ze dan toch wel mee, en zijn het leuke mensen.
Ook neem ik me dan elk jaar weer voor, mijn eerste indruk van mensen op te schrijven. Al gebeurt dit dus in realiteit niet.. Ik schrijf het niet op, en onthouden zit er ook niet in. Want wat ik nou allereerst dag van dat meisje wat nu mijn vriendin is... Ja.. Eh.. Geen idee. Misschien, kleine kans, maar je weet maar nooit, was ik toen helemaal niet geïnteresseerd in haar. Vond ik haar maar een raar meisje die niet wist wat ze deed.
Dit jaar wilde ik het toch maar eens proberen. Op schrijven wat ik van vandaag vond. Van dat half uurtje op school zijn. Helaas, had ik een klein probleem.... Alle mensen die ik in mijn klas zag, kende ik al. Ik kon dus geen eerste indruk opschrijven. Dan zou het een indruk zijn, gewoon, een indruk van hoe ze vandaag deden.
Daar ging mijn plan.
Daar ging de eerste indruk.
Er zijn nog geen reacties.