Ik heb echt een slecht jaar achter de rug. Ik keek heel erg uit naar dit jaar die later in een hel veranderde. Snel werd ik ziek aan mijn darmen, ik moest daar 2 weken voor thuis blijven. Sinds dien weet ik dat er slecht over mij gepraat wordt. Toen wist ik niet wie het zou kunnen zijn. Ik werd niet meer series genoemen, ik werd uitgelachen recht in mijn gezicht. Terwijl ik er niks aan kon doen. Ik ben namelijk een maag patiënt. Ik heb er 3 keer voor in het ziekenhuis gelegen. Ik had dat als kind. Dus je kan dit wel serieus noemen. Daardoor wordt ik vaak ziek op een jaar mijn weerstand is echt slecht. Maar dat is niet de enigste reden denk ik waarom ze dit deden. Toen een meisje van onze klas hoorde dat ik met een bepaald iemand bevriend ben doet ze vreemd tegen mij. Die vriendin van mij werd in het vorig jaar ook heel erg gekleineerd. Dus het zit in haar verleden. Ze heeft een bepaalde leuke dingen verpest zoals : de dropping. Ik keek daar erg naar uit maar als snel veranderende het in een nachtmerrie voor mij. Ik liep altijd goed van voor en daar had ze dan reactie op. Ze kon er natuurlijk niet tegen dat ik sneller als haar was want zij is toch een stuk breder en dikker als ik. Constant was ze bezig als ze bij mij in de buurt was. Ik snapte niet waarom doet ze dat toch steeds. Verder in het jaar kreeg ze meer en meer mensen om haar heen in de klas. Iemand hielp haar ook een jongen die 2 jaar achter zit. Hij durfde harde opmerkingen te maken in de klas. Opeens werd het me te veel. Ik durfde ni naar school na de zoveelste keer ziek geweest te zijn, ze lachte mij uit en geloofden mij niet en toen blokkeerde ik helemaal. Ik ben toen veel later op school afgezet zodat niemand mij kon zien. Toen leerde ik de leerlingen begeleidster kennen. Ik heb een paar uur met haar gepraat over de klas en de toestanden ervan. Ik durfde nog steeds niet terug maar ik moest de volgende dag weer terug. Het is emotioneel zwaar geweest omdat niemand wist van die dag ervoor, ze dachten dat ik nog ziek was. Een tijd ging het beter met mij maar toen kwamen de tegenslagen weer rond carnaval tijd. Mijn beste vriendin beschuldigde mij dat ik haar lief wilde afpakken, terwijl dat niet waar is hij is trouwens niet mijn type vind hem zelfs lelijk. Toen het weer wat rustiger was kwam et weer een enorme klap om te verwerken. Enkel 3 dagen later. Een oude goede vriendin was omgekomen in een auto ongeluk. Ik was er kapot van maar toen ik terug op school kwam besefte ik wie er om mij gaf en wie niet. Een goede vriendin van bij mij in de klas was er die dag ni maar werd wel door iemand anders opgevangen. Toen de bel ging wou ik niet gaan ik had niemand want onze klas was die voormiddag gesplitst. Toen ik in de klas kwam kun ik mijn verdriet niet verbergen. Slechts 2 van de 12 leerlingen zijn toen naar mij toe gekomen. 2 twee die wilde weten wat er gaande is plus de leerkracht expressie gaf om mij toen en de andere liet het hun koud. Ik denk dat sommige me zelfs uit lachten. Toen die periode voorbij was ging het beter met mij maar ze hadden een ander slachtoffer gevonden. Een meisje die eigenlijk ons achterna liep en altijd stil is nooit wat zegt en zelfs niet beweegt. Iemand schold haar uit voor de lelijkste dingen echt verschrikkelijk. Op dat moment dacht ik eindelijk dat ik er vanaf was en dat was min of meer zo. Bij nader inzien ben ik blij dat ik van hun af ben en dat ik niet meer bij hun in de klas zit. Door al dit gedoe heb ik op het einde van het jaar een b attest gekregen, ook omdat ik totaal geen frans en engels kan maar de grootste oorzaak die tegenslagen. Maar ik treur er niet om ik ga volgend jaar naar een andere school en richting. Ik was toen in het begin van de vakantie blij dat ik van hun af ben vooral die twee die mijn jaar hebben verkloot. Ik dacht dat ze toch niks meer zouden zeggen tegen mij todat enkele weken geleden die jongen mij op Twitter en bericht had gestuurd. Hij begon mij uit te schellen werd er zot van. Hij zei ineens ben blij dat ik niet meer bij jou in de klas kom te zitten. Toen wou ik even reageren maar toen dacht ik ga mij ni verlagen naar die dom oor die twee jaar achter zit. Ik ben niet laf om via Twitter mijn zeg te doen. Ik heb hem toen geblokkeerd en nu hoor in hem niet meer. Hoofdstuk afgesloten voor eeuwig.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen