Dit is dus mijn blog!

Hallo iedereen!

Ik geloof niet dat mijn leven zo daverend interessant is dat ik een blog nodig heb, maar toch. Anders komen er oneindig veel mededelingen in mijn story.
Ik wil iedereen die mij story leest nog eens bedanken. Jullie zijn zó belangrijk voor me en ik ben nog iedere dag dankbaar om jullie reacties.
De voorbije dagen ben ik een paar keer in de top gekomen, maar mijn Abonummer blijft steken op dertien. Eigenlijk staat het daar al zeker een halve maand en stiekem ben ik bang dat het daarbij blijft.
Wat nog?
O, ik zit midden in de examens.
Wow, ik heb echt niets te zeggen.
O, ik geloof dat The Ultimate Guide to Finding Love in a Bouncy Castle ten einde begint te lopen. (Niet schrikken!) Ik heb de verhaallijn heel erg lang geleden bedacht en ik heb niet het gevoel dat ik er nog extra dingen bij kan verzinnen. Een verhaal is voorbij als het voorbij is. Als je niets meer te vertellen hebt, moet je niets meer schrijven. (Kijk maar naar al die stories waar iedereen opeens strandt op een onbewoond eiland, kanker krijgt of aan geheugenverlies begint te leiden omdat de schijver geen inspiratie meer heeft. ) Dus ja, ik denk dat ik jullie nog een tiental hoofdstukjes kan brengen en dat dat het dan is.
Bereid je alvast mentaal voor.
Ik ben nogal bang dat ik mijn Abo's ga verliezen. Ik bedoel, als ik een nieuwe story begin, is het echt heel erg goed mogelijk dat maar twee Abo's me volgen.
Ik ben al bezig met mijn nieuwe story.
Ta-ta-da...
Het gaat "Observaties van een Muurbloem" heten. (Niet lachen, het is geen zo'n intelligente titel, maar The Ultimate Guide to Finding Love in a Bouncy Castle is dat al zeker niet. ) (Mijn favoriete boektitel is "De Hemel Begint bij je Voeten door Jandy Nelson". Echt heel erg mooi. Prachtboek, ook.)
Ik heb het een halfjaar geleden geschreven en het is 52.800 woorden lang. (Ik weet het, dat is veel.) Dus het is twee keer zo lang als The Ultimate Guide To Finding Love in a Bouncy Castle. (Waarom heb ik ooit zo'n lange titel gekozen?!)

Ik hoop dat jullie het leuk vinden. Het is ook een romantisch onbekendepersonendrama, deze keer over opgroeien. (God, ik klink bejaard nu.) (Oudevrouwenstem; "O, ik heb een boek voor jullie jongentjes en meisjes geschreven over opgroeien!") Oké, ik geef op. Ik ben enorm slecht in het voorstellen van verhaallijnen, het klinkt nog slechter dan het is.
Wacht. Ik begin opnieuw. Oké, dit is de samenvatting die ik ervoor heb.

Iedereen kent een meisje dat bijna nooit praat. Ze zit ergens achteraan in het klaslokaal en steekt zelden haar hand op. Ze is nooit de leider van een groep. Ze is een muurbloem. Ze valt niet op in een mensenmassa. Niemand kent haar naam.

Maar ze luistert wel. O, ze luistert en ze ziet alles.
Ik ben zo'n meisje.
Dit is mijn verhaal.

De zestienjarige Jessica is geen opvallend persoon. Nooit geweest, eigenlijk. Wanneer ze de zomer doorbrengt bij een vriendin van haar moeder thuis, verdwijnt ze haast in het behang tussen de lichtvoetige Apple, vrijzinnige Tamara, hartenbreker Gabriel en de mysterieuze Charlie. Voor Ryan is ze wel zichtbaar. Maar hem kan ze ook niet alles wat ze ziet, vertellen.
Want in het strandhuis bereikt het drama een kookpunt en Jess wordt een kluis vol geheimen...

Aan luidruchtige mensen wordt niets verteld, zij verklappen je geheimen. Aan geniepige mensen evenmin, en al zeker niet aan roddeltantes.
Maar aan een muurbloem...!

Oké, dat klinkt al beter. Nog steeds niet goed, maar oké dan. Het heeft iets weg van The Ultimate Guide to, maar het is zomerser en een tikje minder triest. (Steek de tissues maar weg.) Nee, het is nog steeds een drama en de echte huilebalken gaan misschien nog een traantje wegpinken, maar het heeft meer weg van het begin van The Ultimate Guide.
Het stuk vlak voor het einde is wel nog steeds triest. (Ja, haal die tissues toch maar weer boven.)
Hoe dan ook, ik hoop dat jullie het leuk vinden. Het voelt als een ENORME druk, echt. Ik wil jullie zo graag iets goeds laten lezen, maar ik weet totaal niet wat jullie gaan vinden.

Verlaat me niet! *Puppy eyes*

Dat was het wel zo'n beetje, denk ik. Nog een bedankje aan TheBestDay, voor je lieve berichten.
Als je nog vragen hebt, wie dan ook, over mijn story of over mij of wat dan ook (Niet over fysica. Ik kan je daarmee écht niet helpen. ) stel die dan maar.

x Ninaa

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen