Depressie 1.

01-06-2014 16:17

Ik ben zo bang.
Dat mensen er achter zullen komen dat ik depressief ben, ik wil gewoon alleen gelaten worden
Maar niemand lijkt te luisteren.
Bijna elke dag krijg ik te horen van mijn moeder dat ik dik ben, ik probeer het niet te geloven..
maar elke keer doet het pijn.
Elke dag als ik in de spiegel kijk probeer ik te zeggen dat ik mooi ben, maar te vroeg gejuicht ik kan niet naar dat
lelijke kop staren en zeggen dat het mooi is..
Ik haat mijn lichaam! eerst verafschuwde ik mijn benen en armen omdat ze vol zaten met haar.
En elke keer als ik me vergelijk met andere meisjes denk ik waarom ben ik zo lelijk?.
En dat was maar het begin, ik huilde elke dag in bed het begon het als een traditie te zien.
En uit het niets werd ik ook onzeker over hoe ik er uit zag had ik niet iets te grote wallen?..
Of lag het toch aan die irritante bril van mij?
Als ik de kans krijg sluit ik mezelf op in mijn kamer.
En als ik het toch over mijn lichaam aka uiterlijk hebben?,
wat over mijn nagels, ze zijn echt lelijk elke keer als ik me verveel of honger heb beet ik mijn nagels..
Uit eindelijk waren ze zo lelijk dat ik ze onder mijn mouw verstopte ..

Ik ben Koko en ben 12 jaar en dit is mijn Depressieve leven..

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen