De ziekte van ...
Het doet pijn elke dag om weer op te moeten staan,
om niet te weten hoe de dag zal verlopen.
Soms ben ik nog moe, soms heb ik pijn,
soms wil ik gewoon weg van de wereld zijn.
Af en toe kan ik van karakter veranderen, zonder besef
en pas nadien kom ik tot het besef.
Ik doe sommige mensen pijn, ik laat andere lachen
en natuurlijk kan ik ook verdriet voortbrengen.
Maar mensen vergeten heel erg vaak,
hoe het is om chronisch ziek te zijn.
Mensen beseffen niet dat ik ziek ben voor de rest van mijn leven,
vechtend tegen mezelf omdat ik niet wil veranderen.
Soms slaat de medicatie aan, soms ook niet
en daardoor denk ik soms dat het geen zin heeft om ze nog in te nemen.
Maar dan kom ik weer tot besef dat als ik dit niet doe,
ik de lachende mensen ook zal pijn doen zonder dat ik het wil.
Elke dag wil ik lachen, met volle moed aan de dag beginnen
en uitgerust voor de dag komen.
Het is gewoon die ziekte die protesteert, die zegt dat ik omgekeerd moet functioneren.
Het liefst van al verwens ik die ziekte en hoop ik op een normaal leven.
Maar normaal zijn, wat is dat?
Ik kan het me niet voorstellen, ik kan alleen elke dag pijn lijden,
pijn lijden door mijn eigen emoties die in de war zijn.
Elke dag rondlopen met verdriet,
omdat ik weet wat de toekomst kan brengen.
Elke dag rondlopen in woede,
omdat ik soms vind dat ik niet sterk genoeg ben om er mij boven te zetten.
Elke dag rondlopen met een machteloos gevoel,
omdat ik weet dat ik er niet veel zelf aan kan doen ook al wil ik het wel.
Mensen denken dat ik gelukkig ben omdat ik er blij uitzie,
maar slechts enkele zien de glinstering van verdriet in mijn ogen.
Verdriet om de pijn van mijn gevoelens,
het verdriet dat ik misschien op een dag niet meer te redden ben.
Alles heeft een naam, als men het ontdekt.
Alleen heeft niet alles een goede behandeling waardoor je er vanaf bent.
De ziekte van Hashimoto, een zwaardere ziekte dan sommige mensen wel denken.
Het is moeilijk om er mee te leven, maar nog moeilijker om met mezelf te leven,
wetend dat ik mezelf soms niet ben.
Wetend dat ik daardoor mijn geliefden een voor een allemaal ga verliezen,
zonder dat ik er zelf veel aan kan veranderen ...
Er zijn nog geen reacties.