Dus, toen was het 2014!
Jaa, het is 2014.
Om een of andere reden wilde ik 'het is weer 2014' schrijven. Wat raar is, aangezien dit jaar het enige jaar dat 2014 genoemd wordt is.
Wat me dan weer op de gedachte brengt van een filosofische gedachte(of niet, maar gewoon leuk om over na te denken) , dat dit alles een enorme déjà vu is.
Dat dit allemaal al eens is gebeurd, alles. Raar, hoe wij mensen ons vastklampen aan tijd.
Als tijd niet zou bestaan, hoe zouden we dan leven?
Hoe zouden we aanduiden dat iets een week geleden was? Met 'laatst'? Maar heeft dat dan nog wel betekenis? Heel bijzonder, hoe we gewend zijn om alles, maar dan ook alles in periodes van tijd in te delen (juist of niet).
Bijvoorbeeld je verjaardag. Je viert dan niet alleen dat je bijv. 14 jaar oud bent, maar je viert daarmee ook het leven.
Want, ook zonder tijd, zou je al zo lang geleefd hebben. En daarom willen mensen geluk.
Omdat je nooit weet wanneer het afgelopen is. Misschien loop ik morgen wel onder een auto. Misschien. Is dat dan een reden waarom ik vandaag m'n testament moet gaan maken, en verdrietig zijn?
Nee, vandaag moet ik genieten, want ik weet niet of er een morgen is.
Bah, als ik dit ineens -weer- me realiseer, dan wil ik het liefst aan iets anders denken. Ik wil nog niet hier weg, ik verwacht nog zoveel van het leven.
Maar dat moet ik wel zelf waarmaken. Ik ben de enige die ervoor kan zorgen dat ik gelukkig ben. Natuurlijk, alle gebeurtenissen, personen en dingen hebben soms grote, soms kleine invloed.
Maar in the end, kan ik zelf bepalen of ik denk 'fuck it, ik ga lekker iets anders doen in plaats van te denken hoe die-en-die een stomme opmerking maakte'.
En ik hou van m'n leven nu, maar het kan nog wel wat spannender. Wat uitdagender, dat ik niet alleen op het gebied van school dingen leer.
Ik wil dit jaar weer heel veel nieuwe dingen meemaken, nieuwe mensen leren kennen, heel veel leuke dingen doen.
Ik hoop dat 2014 me weer écht laat voelen waarvoor je leeft. Voor liefde, uitdagingen, leren, muziek, boeken, kunst, lachen, dingen die je raken, en gelukkig maken, met wie je bent, met wat je kan, met wie je omgaat, wie je familie is. En voor mezelf. Ik hou van mezelf. Een gedachte die als 'arrogant' en verkeerd wordt bestempeld, als je de meeste mensen mag geloven. Maar nee, zeg het eens wat vaker: 'ik hou van me, je bent sterk!' want dat zijn de gedachtes waarop je kan leven.
Zo, lekker blogje weer.
Dus, toen was het 2014.
Reageer (1)
wauw, precies dit
1 decennium geleden