Jades Diary 1

Hoofdstuk 5


Xenia was niet ver van onze planeet. Het was hoogstens een week reizen. We bereikten de planeet spoedig en voorzichtig zette Scar de vlieger neer op het grondgebied van de Quanters. De loopbrug ging open en niet veel later stonden we met z’n allen op hun grondgebied. Scar liep voorop en keek omzich heen. Geritsel weerklonk van tussen de bomen. Grommend gingen we om Edward en Jade staan en keken om ons heen.
Een mensachtig wezen kwam tevoorschijn. Het was een lange gespierde man. En droeg enkel een korte satijnen broek. Z’n boven lichaam was versierd met allerlei tekens. En hij had lange grijze vleugels waar rode tekens op stonden. ‘ HET ZIJN YAUTJA’S AANVALLEN!!!!’ schreeuwde hij en meteen werden we omringd met allemaal mannen. Grommend trokken we onze wapens en wanneer we gingen toeslaan liet Scar een waarschuwende grom horen die ons allen deed opkijken. ‘ breng me naar jullie leider.’ zei hij. ‘ ik dacht het niet!’ zei de man en spuwde voor Scar z’n voeten neer. ‘ oe, die was fout.’ zei Hunter en hoorde Wolf grijnzen wanneer Scar de man stevig bij z’n hals naar omhoog trok. Wild fladderden z’n vleugels heen en weer. ‘ zeg me waar jullie leider is of ik trek je pluimen één voor één uit.’ ‘ wie ben jij. Yautja!’ zei hij hijgend. ‘ mijn naam is Scar, en ik kom hier voor jullie pietlullig probleem.’ ‘ ah de Owasiba geest!’
Meteen begon iedereen te fluisteren met elkaar. ‘ dat is hatelijk even omzetten.’ zei Aqa en opende z’n paneel. ‘ ah nu weet je dus hoe wij ons voelen als jullie zitten te reutelen met elkaar. Doet pijn hé.’ zei Edward.
‘ de water geest...’ ‘ .... Ze komen ons helpen...’ ‘ sinds wanneer helpt en Yautja een Quanter?’
‘ mijn naam is Biboba. Ik ben de zoon van de leider.’ ‘ dan hebben jullie toch iets gemeen.’ zei Wolf grijnzend. Scar liet Biboba los en wreef het stof van z’n kleding en keek omzich heen. ‘ kom, het wordt al avond. Jullie willen niet alleen zijn in deze jungle.’ en wenkte ons te volgen. ‘ blijf dicht bij me.’ zei Scar tegen Jade en nam haar hand stevig vast. Ik liep bij Biboba en keek om me heen. ‘ die geest, wat is dat voor iets?’ ‘alles op z’n tijd, Guinoe, onze oudste zal jullie vragen allemaal beantwoorden.’
Biboba bracht ons naar hun dorp. ‘ leven jullie nu... In boomhutten?’ zei Jade en zag boven ons een heel groot netwerk van boomhutten die allemaal met elkaar verbonden waren met loopbruggen. ‘ inderdaad... Wij leven in de bomen, omdat de grond vol gevaren zit voor ons s’ nachts.’ zei Biboba. ‘ blijf hier dan haal ik men vader!’ en vloog op.
‘ wat is dat nu weer voor iets? In de bomen zitten ook gevaren?!’ zei Edward. ‘ kan mij wat schelen ik vind dit geweldig!’ zei Jade en deed haar helm af.
‘ ik hoop dat we niet moeten slapen in die... Dingen.’ zei Hunter. Een oude man daalde voor ons neer. Hij droeg een gouden mantel met rode omlijningen.
Ook droeg hij juist een satijnen broek. Wat hem onderscheidde van de de andere was dat hij tekens op z’n gezicht droeg, zwarte tekens. Waarschijnlijk waren dat voor hen Marks. Z’n haren waren donker grijs die in een dot op z’n hoofd samenhingen door een gouden speld waarin men de contouren kon zien van een vleugel. De man liep naar ons toe en begroette ons hartelijk. Scar stapte voorop en schudde de man de hand. ‘ geobie. Betekent goedendag in het Qoentas ’
zei hij. ‘ na'tauk. Betekent : hallo, in het Yautja’s.’ zei Scar. De man knikte en keek naar ons.
‘ Geobie Vundi.’ zei hij z’n hand naar ons gericht. ‘ ik ben Scar, de zoon van Lenox. Dit zijn Hunter, Aqa, Wolf en Celtic. Zij zijn men broeders. Dit is Edward een kennis en dit is Jade, men vrouw.’ de man knikte. ‘ ik ben Erakulus Ostafius. Ik ben de leider van de Quanters. Dit is Biboba men zoon, de zijn : Guinoe, Monipa en Wytun. Zij zijn de stamoudsten.’ en lachtte fijn naar Scar. ‘ maar kom mee, broeders. Eerst gaan we met z’n allen aan het Mysha Giwa. En eten we Geberit en drinken Pun!’

Niet veel later zaten we met z’n allen aan een groot kampvuur die werd gehouden vlak onder het centrum. Er werd gelachen om grappen, we hadden plezier. Een Yautja en een Quanter samen zien was vreemd maar het was net als een geboren broederschap.
Scar zette zich beter en drukte Jade tegen zich aan zodat ze geen kou leed.
‘ Erakulus, de geest die u en u volk treitert... Hoe ziet het eruit?’ begon Scar waarop iedereen meteen zweeg, een doodse stilte. ‘ die vraag kunt u beter stellen aan Monipa. Zij zag de geest voor het eerst, en weet waar het vandaan komt.’ sprak Erakulus.
Monipa was een dame die bijna de eeuwelingen betrad. Ze had lang spierwit haar die in slierten langs haar gezicht hingen. Ze droeg een wit grijze mantel met gouden omrandingen. Haar vleugels waren dof donker grijs. Om haar lichaamsdelen droeg ze
licht blauwe tekens. De vrouw keek op en knikte. ‘ Geobie, de watergeest is niet iets spiritueels. Wees gewaarschuwd moedige krijgers... Het is niet van deze wereld! maar van de andere wereld. Het is de Diavalavo. Erger dan de Himanuoid. Het heeft Strange waar zelfs onze beste krijgers niet tegen op komen en ogen als de Diu. Het is ongelooflijk... De Owasiba heeft meer doden dan jullie Yautja’s. Luidies, oludies en adulies verdwijnen iedere nacht. Bij de Qotore del Viavalo. Iedere nacht...’ zei ze.
‘ ik wil die owishabi wel eens zien.’ zei Scar. ‘ Owasiba Scar.’ verbeterde Edward.
‘ al gelijk, vanavond houden we de nacht. Slaap maar op jullie oren Quanters. Wij zullen die geest eens meteen spiritueels maken.’ zei Scar. ‘ Pa’kinaq, wij wensen jullie veel Fu’tirak. Yautja’s. En mogen de Giwa’s jullie beschermen.’ zei Erakulus.


We werden naar onze slaapvertrekken gebracht waar Jade en Edward konden rusten, Aqa bleef bij hen. Wij stonden gespreid, op Scar’s bevel over het dorp in cam modus. Het was doodstil in het dorp, iedereen sliep. Het kampvuur waar we een uur geleden met z’n allen nog rond zaten was verwelkt tot as, de rook voerde zich mee met de wind en loste op. Gesjilpt van insecten vulden de stilte en soms hoorde je een kleine lach van
Een stelletje. Ik keek achterom waar Jade en Edward sliepen. En dan terug voor me. Men blik rees naar omhoog, nog nooit zag ik zo een stralende nacht als hier. Zelfs niet op onze planeet. Daar zag je wel een planeet of twee en soms een zonnestorm, de lucht bleef altijd grauw blauw. Maar hier, dit was adembenemend. De planeten schitterend zo dicht dat je ze bijna kon raken, en de sterren schenen mooi opgeblonken in een zwarte nacht. Een vallende ster vloog door het luchtruim, gevolgd door nog één. Opeens deed een vreemd geluid me opkijken. Er was een kille stilte, zelfs de insecten sjirpten niet meer.
Ik draaide me nog eens om naar Jade en Edward en wanneer ik terug voor me uitkeek doemde een dikke mist op die meteen tot aan het midden van een boom zich optrok. Een vreemd geluid voltrok zich uit de mist, het leek op een zware windstorm alleen was er nergens iets van wind te bekennen.
Een zwart gedaante doemde op uit de mist die ik meteen scande. Alles was onbekend, geen enkele waarneming... Helemaal niets. Voorzichtig greep ik naar men speer en volgde het gedaante waar het heen ging. Natuurlijk kon ik Jade en Edward niet achterlaten, maar zij waren nu niet bepaald een stelletje young bloods en Aqa was er dus kon er niets gebeuren en volgde het gedaante mee. Opeens steeg het gedaante naar omhoog die een enorme mist wolk vrij maakte en lande pal boven een loopbrug. Snel sprong ik naar omhoog en bleef achter het gedaante op afstand kijken. Het gedaante vloog verder over de brug naar een boomhut toe en opende het waarna het erin verscheen. Grommend kwam ik tevoorschijn en zag dat de anderen ook gekomen waren.
‘ goed, zullen we het even vangen?’ zei Hunter en kraakte z’n vingers.

‘ Hunter ga hogerop en schiet zodra je kan, Wolf jij probeert hem te grijpen met je net, Celtic jij lokt hem buiten en dan val ik aan.’ ‘ je vader wilt dat je het alleen doet.’ zei Hunter. ‘ wij zijn een team, screw it wat men vader zei.’ zei Scar en knikte naar me. Iedereen ging op z’n aangewezen post staan. Grommend schoot ik de deur in met men schouderwapen waarvan ik meten de aandacht van het gedaante trok en keek me sissend aan. ‘ inderdaad... Jij lelijk gedrocht. Ik zocht jou.’ en deed een stap voorruit. Ondertussen zocht ik de kamer rond opzoek naar de bewoners maar er was geen enkel spoor, ze hadden geluk. Grommend schoof ik men polsklauw uit die ik uitdagend voor me hield. ‘ jij dwaas...’ sprak het en vloog naar me toe. Grommend deed ik een halve stap opzij en liet men polsklauw door het gewaad glijden. Verrast keek ik op alsof ik door doeken gleed. ‘ verrast jongen?!’ sprak het op een slangen toon en gooide me uit de hut vandaan.
Het gedaante raasde naar me toe en voor het eerst zag ik z’n lange gebogen ivoren klauwen die hij naar me toewierp. Grommend sprong Scar voor me uit z’n cam modus en sperde z’n speer rakelings langs hem door. Grijnzend reikte het z’n arm hoog en sloeg hard naar Scar toe die over de rand van de brug viel. Grommend sprong ik terug recht en keek het gedaante woedend aan. ‘ jullie zijn dwazen om mij aan te vallen!’ zei hij sissend en vloog naar me toe, rakelings schoot er een plasmastraal omhoog van de loopbrug en raakte het gedaante die voorover viel recht door me heen. Grommend sprong Scar opnieuw tevoorschijn. ‘ HUNTER OF WOLF WANNEER JULLIE WILLEN’ riep Scar.
Woedend sprong het gedaante opnieuw recht, Scar en ik hielden beiden onze schouderwapens in de aanslag omdat dit de enige wapens zijn die leken te werken. Vanuit de bomen schoot een net die van Wolf kwam door de mist en sloeg om bij het gedaante die sissend over de rand van de loopbrug viel neer in de mist. Snel toetsten we een ander zicht en sprongen naar omlaag. Hunter sprong bovenop het gedaante maar schrok wanneer hij enkel aarde voelde.
De mist loste op en alles werd terug zoals voorheen. Verbaasd keken we elkaar aan. ‘ wtf wat was dat?!’ zei Hunter. Scar knielde neer en nam enkel het geschoten net op, verbaasd keek hij ons allen aan. ‘ onze vijand is een taaie. We moeten opzoek gaan waar het zich schuil houd. En hoe we het dorp er kunnen tegen beschermen.’ en zette zich recht. ‘ dit is jouw monster Scar, wij zijn enkel de back up, herinner wat Lenox zij. Wij zijn enkel hier voor de help als het echt niet meer kan. We willen helpen maar we vertrouwen dit niet, er kunnen spionnen zijn die betaald krijgen om te zien of je dit allemaal wel alleen doet.
Als hij weet dat we je helpen... Zul je nooit een Elite worden Scar.’ sprak ik. Scar keek ons allen aan. ‘ goed, goed dan. Morgen ga ik opzoek naar het wezen bij de eerste morgen zon ben ik weg. Zorg ondertussen goed voor het dorp van zodra ik weg ben.’ en legde z’n hand op men schouder. ‘ goed Scar. Dat kunnen we.’ zei ik.

De volgende morgen zag ik Jade op het balkon staan, haar armen gevouwen keek ze voorzich uit. De anderen sliepen nog dus het moest nog vroeg op de morgen zijn. Moeizaam zette ik me recht en stapte naar haar toe. ‘ Jade...wat doe jij hier?’ zei ik slaperig. ‘ Scar vertrok in de jungle. Opzoek naar het geen ons gisteren aanviel.’ zei ze een beetje afwezig. ‘ ik snap het niet, waarom vroeg hij me niet mee. Of jou?’ en keek even naar me op. ‘ omdat dat nu de regels zijn van een jacht Jade, dit is zijn gevecht. Niet de onze. Wij zijn enkel de back up.’ de nacht maakte langzaam plaats voor de ochtend en zag de nacht kleuren langzaam verkleuren naar licht rood en oranje. In men ooghoeken zag ik haar over haar armen wrijven en trok haar dicht tegen me aan. ‘ hij komt wel terug Jade. Hij is een taaie Yeyinde.’ het bleef een poosje stil tussen ons, haar blik was verzonken in de dichte jungle. ‘ wat was het?’ vroeg ze na een tijdje.
‘ geen idee. Maar ik wil dat je binnen blijft S ’nachts. Jij en Edward. Het is gevaarlijk en we willen jullie veiligheid niet riskeren.’ ‘ Celtic, je kunt me niet tegenhouden voor iets dat ik wil. En dat weet Scar maar al te goed of wie dan ook. Ik ben een Slatherine. We zijn een taai volk.’ en voelde haar hoofd tegen men borstkas rusten wat een aangenaam gevoel gaf en legde men armen dichter tegen haar aan. ‘ ga nog slapen Jade. We hebben je krachten nodig.’ zei ik en nam haar terug mee de hut binnen.

We hebben nog een paar uur kunnen slapen, maar slaap daar stond men hoofd alles behalve naar. Ik maakte men laatste reeks push ups af en men gedachten stonden op Scar.
Ik weet dat Scar een goede jager, krijger is. Maar deze geest die hij moet vangen sloeg alles op z’n kop. Voor Scar vertrok, toen we naar onze hutten gingen om te rusten heb ik hem verteld om ons te waarschuwen. Opeens werd de deur open gegooid. Verrast keek ik op en zag de stamleider Erakulus staan. ‘ is er wat?’ vroeg ik en zette me recht.
‘ heb je het gezien? De Owasiba? ‘ knikkend liep ik naar hem toe en wenkte hem te spreken op het balkon. De nacht was allang verdwenen en een frisse wind ging over me heen. ‘ de geest heeft geen slachtoffers gemaakt. Maar.. Er is meer, is het niet?’ ik stond met men rug naar hem gekeerd en keek even om men schouder. Erakulus kwam naast me staan en hield de balustrade vast. ‘ jammer genoeg, Celtic.. Weet ik evenveel als u, over de Owasiba. Het spijt me dat we u niet meer kunnen zeggen.’ ‘ Scar is de jungle in gegaan om het te vangen, maar ik vrees voor z’n leven. Het is onbekend.’ ‘ waarom ben je hem dan niet achterna gerend, Celtic?’ ‘Scar is hier om Elite te worden. Daar kunnen we hem niet bij helpen. Hij moet dit zelfstandig kunnen doen, wij zijn enkel de back up.
Als we hem helpen, overtreden we een regel. En kan het fataal aflopen voor ons allemaal.’ ‘ jullie hebben rare gewoonten, geef ik toe. Maar een vriend de jungle insturen Naar het onbekende toe... Is hard. Zelfs voor een vijand.’ ‘ bedoelt u nu dat we hem de dood insturen? Denk maar gauw wat anders dan.’ zei ik nors. ‘ ik denk dat u men zin verkeerd begrepen hebt beste vriend.’ ‘ voor mij klonk het anders.’ Erakulus grijnsde.

( even in Scar )

Het gras kraakt onder men voetstappen. Ik wist ongeveer waar de geest naar toe was gegaan. Ontsnappen zou hij me toch niet doen. Z’n h'dui'se hangt overal. Geschrokken keek ik op van een vreemde vogel. Krijsend vloog het weg. ‘ stomme vogels..’ en hurkte door men knieën. Men vingers gleden door het dauw gras en keek voor me uit. ‘ waar zit je...bastaard.’ en luisterde scherp naar alles om me heen. Langzaam zette ik me terug recht, ik keek om me heen en vond dat het beter was om in cam modus verder te lopen en toetste de code in. ‘ Zabin.’ en stapte verder uiterst op men hoede. De jungle deed me denken aan men vroege jacht jaren, als Young Blood. Iets in me dat lang stil stond leek nu opnieuw te ontwaken, ik heb een planeet beschermend en daarmee men kv'var thar'n-dha. Leek te verwaarlozen. De bladeren, nog het gras bewoog niet mee in de wind. En toch hoorde, voelde ik hem. Een diepliggende kras dat de vorm had van een klauw trok men aandacht in een boomstam. Snel stapte ik er heen en wreef met men hand over de afdruk. Het voelde ruw, warm en een zwaar gevoel die ik niet kon plaatsen. Deze was nog maar net gezet en staarde naar de grond, het gras lag naar voren gebogen en keek achterom naar mijn voetsporen. Het gras was plat gedrukt en dit spoor was alles behalve gedrukt. Een glijd spoor. Grommend staarde ik naar omhoog waar de zon door de bladeren probeerde te komen. Zacht reutelend stapte ik verder, ik was dicht en grijnsde binnen in mezelf omdat ik het vol hield.
De omgeving printte ik goed in men geheugen zodat ik later alsnog terug kon gaan en zag opeens dat de omgeving voor me bedekt was door een dichtte mist sluier. Men voeten bleven staan in het gras. Iets gleed door de mist heen. Een akelige mens achtige gil weerklonk door de mist dichte mist heen.
Ik kon niet zien wat het was en besloot om er heen te gaan. Een laatste paar stappen en ik stond op het vermeende grondgebied, snel sprong ik in een boom en keek onderzoekend om me heen. De bomen waren dood, net als de rest van de omgeving. Onvruchtbaar land die een perfecte uitkomst bood voor de geest omzich te nestelen, of zou hij het zelf gedaan hebben? Ik maakte me zorgen om de bomen die me droegen, ze kraakten.
Snel sprong ik maar naar omlaag en bleef neergehurkt op de grond zitten.
Bloedsporen voor me op de grond trokken men aandacht. Voorzichtig raakte ik het spoor aan en wreef met men vingers, het voelde warm aan, en keek voor me uit. De akelige schreeuw die ik zonet hoorde was een dood schreeuw. Voorzichtig zette ik me recht en stapte verder het dode woud in. Er waren geen vogels of andere dieren. En als ze er waren dan waren het enkel rottende tot karkassen toe. Opeens bleef ik staan en neep men ogen samen tot fijne spleetjes. Voor me door de mist heen, lag een Quanter.
De geest zat voorover gebogen over het lichaam heen. Geruisloos sloop ik er heen terwijl in alle stilte de net schieter in gereedheid bracht. De geest was te druk bezig, met het geen wat hij aan het doen was dat het niet doorhad dat ik achter hem stond, nog besloop. Des te beter voor mij. Ik richtte men arm op en schoot. Een net worp zich over de geest heen die zich van het lichaam af rukte. Krijsend bewoog de geest in het net die zich als maar strakker trok. Grommend greep ik al springend men speer die zich uitlengde tot z’n normale lengte en stak deze neer door het net. Reutelend boog ik men hoofd iets naar rechts en knielde voorzichtig neer naast het wezenloze ding. Een valse lach weerklonk opeens vanonder het net vandaan. Grommend sprong ik recht en richtte
men schouderwapen terwijl ik men speer terug in men hand trok. De geest gleed zonder enige moeite uit het net uit. ‘ jij dwaas... Scar, zoon van Lenox.’ en wees z’n gebogen klauw hand naar me toe. Even keek ik naar het dode Quanter lichaam, haar lippen stonden bloedrood en haar huid was licht grijs. Grommend keek ik terug naar de geest die langzaam naar me toevloog. ‘ jij zult sterven, Scar. Sterven... Niemand heeft van mij gewonnen... Niemand!’
‘ wel, bhu'ja. Dan zal ik je helaas moeten teleurstellen. Want ik ga jouw verrot slaan! Voor alles is er een eerste keer vriend. m-di h'chak!!’ de geest krijste en trok z’n tweede klauw hand. Grommend blies ik terug en loste een plasma schot die hem naar achteren trok. Snel beende ik hem achterna, de speer werkte niet dus nam ik een ander hand wapen en verruilde het voor de boemerang. De geest was tegen een verdorde boom geknald, vlug wierp ik de boemerang waarvan uit de zij einden vlijmscherpe messen uitkwamen. Het ding scheurde naar de geest toe. Grommend strekte het z’n klauw die een klap gaf aan de boemerang en naast zich sloeg. Grommend zette ik me in cam modus en laserde de geest. Alles was onbekend, niets van gegevens. Grommend schoot ik een volgend schot. Opeens flitste de geest weg en het schot brandde zich in de stam. Ik keek om me heen, hij kon me niet zien en zag hem verschijnen vlak voor men neus. ‘ kom tevoorschijn Scar...’ zei hij sissend. Men hand gleed naar men Yautja mes. Dit was een uitgesproken kans om toe te slaan. Met het mes in men hand kwam ik de cam modus uit, men vrije hand duwde de geest tegen de grond aan. Grommend duwde ik het mes door z’n borstkas. Grommend sloeg het wild met z’n armen heen en weer. Men kracht zette zich dieper het mes in zodat het op hopen na de geest zou doden. Het gejoel hield onder me op. Grommend duwde ik nog harder tot het niet meer bewoog. Als een harde poef verdween het gedaante onder me als een diepe zucht. Enkel het doek waarin het zich verschool bleef achter en zette me recht.
‘ nain-desintje-de!!!!!’

( Celtic )

Samen met de Yautja’s, Edward en Jade liepen we over de begane grond. Quanters vlogen om ons heen. Opeens deed geritsel achter ons onze aandacht optrekken. Erakulus kwam naast ons staan met geheven zwaard. ‘ ATAQIE!!!!’ schreeuwde Xifon’ka brullend.
‘ WACHT!!!’ riep Jade en rende naar het struik gewas toe. Verbaasd keek iedereen elkaar aan. Verrast keken we met z’n allen op wanneer Scar door de struiken liep. ‘ mei'hswei!!!’ riep Wolf opgewonden. Erakulus vloog naar Scar toe en bekeek het geen wat hij bij zich droeg. ‘ het was geen taaie.’ zei Scar vol triomf en een grijns verscheen om men mondhoeken. ‘ jullie diavalavo is thei-de!!!’ een hoop geschreeuw weerklonk van overal.
Triomfantelijk hield Scar het doek omhoog. Met z’n allen kwamen we samen om Scar te omhelzen en te verwelkomen als Elite Yautja.
Erakulus kwam naast me staan. ‘ en jij had zulk weinig vertrouwen in die jongen.’ ‘ dat had ik niet.’ zei ik stug.
Scar wierp de zwarte doek op de grond. En knielde neer. ‘ wat ga je doen?’ vroeg ik als ik nergens een lichaam kon vinden ‘ men rang op claimen.’ zei hij en sneed met z’n Yautja mes een stuk lap af die hij stevig om z’n band sloot. ‘ we moeten dit ding onderzoeken. Kan ik je straks even alleen spreken Celtic?’
‘ ja, tuurlijk.’ Biboba en Erakulus stonden voor Scar. ‘ Pa’kinaq By’yin.’ zei Biboba en schudde hem beiden de hand. Erakulus draaide zich om naar z’n volk en stak z’n handen joelend in de lucht waarop iedereen volgde. ‘ VAN NU AF AAN ZIJN DE YAUTJAS GEEN VEJIJN MAAR BY’YIN!!!’
‘ Si’kin liunwa le yautja’s !!!’ de stamoudsten kwamen tevoorschijn en legden hun handen op het zwarte doek. Even was er een doodse stilte.
Wytun, keek Scar aan.‘ Tu akin le eys vi le diavalavo no gwe pas yi niva me tsake.’ meteen werd er volop gefluisterd om ons heen, Scar begon ongeduldig z’n voet te verzetten en keek Wytun scherp aan. ‘ ik zag de dekna van de thei-de. Ik voelde het tot in men lichaam, een setg'in chi'ytei van een mar'cte.... Ik heb hem thei-de.’ Wytun knikte en keek Erakulus aan die haar niet begrijpend aankeek. Knikkend keek ze hem aan en een grijns verscheen om z’n mondhoeken, niet begrijpend keken we hen aan. Wat bedoelden ze nou daar net?
‘ VOYUN LATEN WE FEESTEN!!!’ schreeuwde Erakulus.

De avond viel, en langzaam sierde de jungle zich in z’n mooie kleuren.
Het Quanter volk zette het feest vuur aan, iets wat zij : full Mysha noemden.
Eten, zoals poerk, pun, yetta en Funies noemden waren hele lekkere lekkernijen.
De planeten kwamen vol trots tevoorschijn. Zelfs de swi’kan kwamen mee feesten, dat waren doorzichtige stof elfjes waarvan men enkel de contouren kon zien die bestonden uit elfenstof. Prachtig, gaf ik toe. Jade stond te praten met Biboba, de leiderszoon. Kennelijk probeerde hij haar te versieren door z’n gevecht verhalen. Ik zag Jade oppervlakkig grijnzen en dit kon wel eens interessant worden en liep voorzichtig dicht genoeg om toch iets op te vangen.
‘... Leuke verhalen Biboba, geef ik eerlijk toe. Ik heb ooit een tijd door gebracht ik Breakpoint. Ik ken wel iets van martel en dwang gebruiken en ik ben niet van plan om deze hier dan ook niet te gebruiken. Want -’ opeens greep ze hard z’n noten vast en dwong hem op z’n knieën te gaan.
‘ ze hebben me voor je gewaarschuwd dat je een ladykiller bent. Dus luister goed vriend, probeer deze trucken doos bij mij uit en je kunt deze wel gedag zeggen, begrepen?’ zei ze het laatste poeslief. Biboba die wit van pijn begon te zien knikte enkel en beet op z’n lippen om de pijn te verbijten. Een fijne grijns, en een schouderklopje van haar lieten hem los.Kreunend viel hij neer op de grond, z’n knieën hoog opgetrokken. ‘ wat heb jij toch?’ zei hij pijnlijk.
Jade knielde nu vlak naast hem neer en trok hem bij z’n haren overeind, zodat hun hoofden tegen elkaar stonden kijken naar een bepaalde richting.
‘ zie je die gast daar over ginds?’ zei ze wijzend en keek de richting die ze aanwees, duidelijk naar Scar die stond te praten met Hunter en Aqa.
‘ die middelste met die mark op z’n helm is mijn vriend. En tussen ons gezegd : hij kraakt de noot letterlijk.’ en liet hem los waarna ze opstond.
‘ ok... Zal ik onthouden, maar we schrijven elkaar toch nog hé?’ zei hij. Lachend stapte ze weg. ‘ ik heb een hond die een grote afkeur heeft voor brieven vriend.’ en klopte tegen men borstplaat aan. ‘ jij stout meisje.’ zei ik lachend. ‘ moet ik de jouwe ook eens kraken vriend?’ hoorde ik haar zeggen terwijl ze naar Scar toestapte. ‘ ik sta daarvoor te wachten!’ riep ik haar na en wierp nog een laatste blik naar Biboba die zich langzaam herstelde.
‘ hier is men vrouwtje!’ zei Scar en zag Jade knuffelend dicht tegen zich aantrekken. Aqa en Hunter lachten. ‘ hé je staat echt goed in dat pak!’ zei Scar en drukte z’n helm tegen haar hoofd aan waarvan Jade grijnsde. ‘ spaceworm je bent een slijmbal.’ zei ze en stapte naar hen toe. Scar ving als eerste men aandacht op en knikte begroettelijk. ‘ hoe voelt het om nu een Elite te zijn?’ zei ik. ‘ hij pronkt er letterlijk mee.’ zei Hunter.
‘ voelt goed, alleen is dit nog een voorproef de echte onderscheiding zal gegeven worden door men vader.’ zei Scar. Ik grijnsde en keek opzij waar een groep Quanters muziek begonnen te maken. Instrumenten die ze gemaakt hebben uit da natuur en mooi bekleed hebben. ‘ wat ga je doen als je nu terug bent?’ vroeg Hunter. ‘ dat bespreken we straks wel, ik had gevraagd om Celtic te spreken maar het leek me beter om alle broeders samen te hebben.’ verbaasd keek Jade op, ze had haar armen stevig om z’n middel heen geslagen. Haar hoofd rustte tegen z’n borstplaat terwijl z’n hand om haar middel rustte.
‘ maak je maar geen zorgen, waar is Edward?’ Aqa en Hunter keken op. ‘ die maakt het goed bij het buffet die hij versiert en... Goeie genade!’ zei Aqa grijnzend. Meteen keek we allemaal op en grijnsden. ‘ kennelijk is Edward niet de enige die zich fantastisch amuseert.’
Zei Hunter. ‘ en hij gaat er recht voor, recht zoals hij gaat.’ zei Scar. ‘ vreemd om Wolf te zien flirten met een meisje. Hij is altijd zo.... Wreed.’ zei Jade.
‘ o maar dan weet jij echt nog niet zoveel over onze Wolf lou-dte kale.’ zei Aqa lachend.
‘ Wolf is een echte rokken jager, en hij houd van one night stands.’ knikkend keek Jade naar Wolf. ‘ ok dan... En hoe gaat dit eindigen denk je Einstein?’ zei ze. Aqa wreef over z’n helm. ‘ het is een moeilijke.’ zei Hunter. ‘ ze straalt, en hij straalt ook.’ zei ik.
‘ is dat niet normaal Celtic?’ zei Scar. Onwetend hief ik men schouders op. ‘ geen idee, ik heb nooit tijd gehad voor een lou-dte kale.’ iedereen keek me lachend aan. ‘ men werk ging boven een vrouw en plezier maken geef ik toe. Maar zelfs nu... Voel ik nog steeds de drang niet om een lou-dte kale te ontmoeten, wel voor plezier.’ ‘ jouw tijd komt nog mei'hswei.’ zei Scar en gaf me een schouderklopje en nam Jade lachend al draaiend op, al knuffelend legde ze haar armen om hem heen en kuste z’n hals. Jade was echt een speciaal iemand, ze was echt speciaal. En die keer toen we samen op het balkon stonden en tegen me aanleunde.... Dat was ook speciaal, maar ik denk niet dat ik ooit die kans mag krijgen. ‘ goed dan, laten we ka'rik'na.’ zei Scar me uit men gedachten. Even deed hij z’n helm af en kuste Jade teder waarna ze zelf naar de feest mensen ging.
‘ Wolf rep je kont op en ga naar die bananen toe!’ zei ze waarop we grijnsden.
‘ kunnen jullie het niet zelf doen dan?!’ zei Wolf nijdig. ‘ ga maar hoor, ik wacht wel.’ zei het meisje en drukte een kus tegen z’n helm en verdween.
‘ ik hoop dat het belangrijk genoeg is.’ zei Wolf en rende naar ons toe. ‘ hoe heet ze Mei'hswei?’ zei Hunter en sloeg een arm over hem heen terwijl we Scar volgden. ‘ ze heet Kaylee. En ze is best wel leuk.’ vertelde Wolf waarop Scar begon te fluiten. ‘ hou je kop Scar.’ Scar grijnsde en klom als eerste de touwladder op.

Met z’n allen zaten we in de slaapvertrekken van Jade en Edward en zette ons neer op de bedden die gemaakt worden van dikke boomstammen die bedekt waren met dikke bladeren en zacht mos. ‘ vertel Yeyinde Scar.’ zei ik als we allen een goed plekje hadden uitgekozen. Scar legde het geen wat nog overbleef van de geest in het midden. ‘ hoe heb je het eigenlijk kunnen doden? Onze wapens waren van geen nut!’ vroeg Aqa.
‘ Scar had gewoon bad luck.’ zei Wolf. ‘ ik heb de bhu'ja kunnen verslaan met de Yautja Nagara en sivk'va-tai.’ zei Scar.
‘ ik zei het toch, bad luck.’ zei Wolf. ‘ maar er is iets, men botten trillen als ik er op denk, maar iets in me zegt dat we nog niet van die geest af zijn. Het was te makkelijk.’ zei Scar. ‘ dus je hebt hem niet verslagen?’ zei Aqa. ‘ jawel, maar ik denk dat hij terug komt. Wanneer weten we niet. Maar ik voel dat we nog niet van hem afzijn. Ik kan z’n h'dui'se ruiken.’ ‘ dat is nou het geen van een vijand Scar, die dingen komen steeds terug. Maar je hebt hem verslagen, en met onze Technologie kunnen we met minuscule deeltjes die we vinden op het doek uitzoeken waar het vandaan komt en wat z’n zwakke plek misschien is. Tob er niet langer over.’ zei ik maar dat leek Scar niet echt op te beuren en zag z’n hoofd naar omlaag zakken waarna er een zachte bedroevende reutel klonk. Een teleurstelling. ‘ wees niet te kiande voor jezelf vriend, je hebt die mark en rang verdiend. En daar zullen we met z’n allen voorzorgen, de trofee die je aan je band hebt hangen zegt meer dan woorden. Lenox zal trots op je zijn.’ zei ik. Scar keek op en knikte. ‘ we vechten terug als het er is. Met deze slag die we maakten kunnen we een broederschap maken met de Quanters. In ruil voor hun vriendschap zorgen wij voor hun veiligheid.’ zei Scar waarop we knikten.
‘ je vader zal trots op je zijn Scar. ‘ zei Hunter. ‘ dit is een agaj'ya waardig.’ Scar zette zich recht en stapte naar het balkon toe, onder zich was het feest al aardig op gang. ‘ we vertrekken morgen bij de ochtend gloren. Ik heb nog iets af te handelen.’ en keek even over z’n schouder naar ons toe.
‘ het schip staat paraat.’ zei Wolf.
‘ wel dan Mei'hswei laten we n'ritja.’

(Jade)

‘ hey Jade, deze moet je proeven!’ zei hij met z’n mond vol. Wan smakelijk keek ik het buffet aan en draaide me dan om naar de feest mensen toe.
‘ het noemt Yeti of zoiets.’ ‘ het mag allemaal voor jou zijn Edward.’ zei ik. ‘ hebben ze hier geen drank?’ ‘ drank?’ herhaalde een stem me en keek opzij waar Falcon stond. ‘ nee water.’ zei ik Nors en hoorde hem lachen. ‘ ik ken wel een plek waar we drank hebben je bedoelt toch zoals.... Pun?’ ‘ pardon?’ zei ik.
‘ gezondheid.’ zei Edward en kwam bij me staan. Grijnzend keek Falcon ons aan. ‘ pun, dat is onze drank. Je kunt er uren aan drinken.’
‘ dat maak ik wel uit.’ zei ik. Grijnzend draaide Falcon zich om naar de tafel en nam een bekertje die hij onder een drank tap hield. De drank was paars met glinsters in. Met opgeheven wenkbrauw keek ik hem aan. ‘ wat is dit Tinkerbell?’ zei ik. ‘ proef nu maar.’ zei Falcon en duwde het in men handen waarna hij zichzelf en Edward ook uitschonk. ‘ namasté!’ en goot het goedje snel binnen. ‘ zalig gewoon.’ zei hij en keek me afwachtend aan.
‘ ik verkies beter de rum maar dit gaat ook nog mee door eigenlijk... Is het best wel lekker.’ zei Edward en staarde naar men beker. ‘ drink je dat nog op?’
Hoofdschuddend dronk ik de elfen drank in één teug op. Het prikkelde men keel op een lustige manier en de nasmaak was... Best wel lekker. ‘ en? Lekker hé?’ zei Falcon. ‘ ik ben hier.’ zei Edward en zette z’n beker onder de tap. ‘ kun je er aan verslaafd raken zoals Alcohol?’ niet begrijpend keek Falcon me grijnzend aan. ‘ geen idee.’ ‘ mij best.’ zei ik en nam een volgende beker. ‘ dansen?’ vroeg Falcon. ‘ tuurlijk!’ zei ik vrolijk en voelde Falcon z’n hand om men pols me mee tussen de mensen trekken. ‘ hé!’ riep Biboba naar me. ‘ hoe is het met je noten?!’ zei ik lachend. ‘ goed, en met die van jou?’ ‘KOM!’ zei Falcon en liet me heen en weer gaan in z’n dans bewegingen. ‘ hoe heet je eigenlijk?’ zei hij en trok me dicht tegen zich aan. ‘ Jade Slatherine.’ ‘ Falcon, ik ben een krijger.’ en zwierde me achterover, z’n hand nog steeds om men pols geklemd. ‘ kom!’ en trok me terug overeind. Een trage melodie veranderde de hele sfeer wat ik kon onderscheiden als een dans voor de geliefden. Falcon trok me dicht tegen zich aan, z’n armen rusten om men onder rug. ‘ luister vriend, ik heb je graag maar men vriend wacht op me.’ zei ik met een lichte grijs. ‘ echt? Dan zal hij even moeten aanschuiven.’ ‘ ja, dat dacht ik al. Maar Scar is geen wachter.’ meteen liet hij me los en keek geschrokken omzich heen. ‘ ben jij Scar z’n vrouw?!’ ‘ nee, ik ben z’n nicht. Oen.’ Handen om men middel deden me oplichten. ‘ mag ik?’ klonk Scar achter me. ‘ ga je gang!’ zei Falcon en beende zich snel uit de voeten waarop ik me grijnzend naar Scar toedraaide. ‘ wie was dat?’ vroeg hij meteen. ‘Falcon, hij is grappig.’ zei ik en legde men armen om z’n hals heen terwijl men hoofd tegen z’n borstplaat aan ruste.
‘ het spijt me schat dat ik je even alleen liet.’ en wreef met z’n hand door men haren terwijl we rustig op de melodie dansten. ‘ ja, dat zal een bonus van afgenomen worden.’ ‘ echt? Wat kan ik doen om die terug te nemen?’ en drukte z’n helm tegen men hoofd.
‘ dat zien we nog wel, spaceworm.’

( Celtic )

Scar stond als eerst op, het was nog voor de eerste ochtend gloren. Uitrekkend stapte hij naar het balkon toe, een zachte koude bries prikkelde z’n huid en keek omzich heen. Iedereen sliep nog, onder zich lagen vijf dronken Quanters die hun roes dik aan het uitslapen waren. Geschrokken keek hij op als armen hem omhelsden. ‘ jij bent vroeg op.’ zei Scar en voelde hoe Jade kusjes tegen z’n rug plaatste en liet een genietende grom horen. ‘ ik hoorde jou stappen, is alles goed?’ vroeg ze. Vanaf men plek keek ik geniepig toe. Ik voelde me goed voor hen, om Scar zo te zien. Ik heb hem zien opgroeien, hij was als ik.
Steeds gefocust op z’n werk dan om het geen dat omzich heen gebeurde. Trainen, en nog eens trainen. Maar sinds hij Jade leerde kennen,
zelf weet ik er niets van maar ik had zo dingen horen vallen dat Scar veranderd was naar het geen wat hij nu was.
Wat een lou-dte kale allemaal niet kon doen, ik was ergens wel jaloers op hen. Maar ik zal nooit elkaar tegen hen opzetten dat is s'yuitde.
‘ we vertrekken zo dadelijk schat.’ Jade legde haar hand tegen z’n wang aan. Licht grommend nam hij haar pols beet.
‘ ik hou van je spaceworm.’ ‘ ik ook van jou schat.’ en zette z’n helm af. Meteen keek ik de andere kant op en zuchtte.
‘ OK IEDEREEN REP JULLIE REET VAN DE BANK WE ZIJN WEG!!!’ sneerde Jade grijnzend. Overal klonk een vermoeide kreun. ‘ het is nog maar in de morgen... God mijn hoofd..’ zei Edward. Lachend liep Jade naar haar bed toe en grabbelde haar spullen bijeen. ‘ katers... Geweldig van de dag. Wen er maar aan.’ en gaf hem een schouderklopje waarop Edward harder kreunde. ‘ Jade stop!’ ‘ HAHA!’ en rende da kamer door naar Scar. ‘ morgen Mei'hswei !’ zei Wolf die vrolijk de kamer kwam binnen stappen. ‘ hoe was het bij Kaylee? Ga je haar nog schrijven?’ zei Aqa grijnzend.
‘ ik zei het toch, het is maar een one night stand kalf.’ ‘ ok heren, we vertrekken over twintig minuten beneden.’ zei Scar en sloot z’n polspaneel.

Beneden stonden alle Quanters bijeen. Erakulus hield een voorwerp vast die verborgen lag onder een doek. ‘ Pa’kinaq By’yin niva ma djin’kan on vi ma le Owasiba.’ sprak hij. ‘ geen dank, het was me een genoegen.’ sprak Scar. ‘ en mogen onze werelden zich nu samen verenigen tot een broederschap.’
‘ je neemt me de woorden uit de mond vriend.’ zei Erakulus en stapte samen tussen de stamoudsten naar hem toe. ‘ jullie loyalty tegenover ons volk is heel inspirerend. Jullie zijn altijd welkom op onze planeet Scar van planeet Yautja Prime. Predator. Neem daarom deze gift aan voor onze dank.’ en deed het doek af. Een bloempot met een glimmende plant erin deed ons allen opkijken. ‘ echt? Een plant? ’ zei Wolf. Scar knielde neer voor Erakulus en nam de plant in ontvangst. ‘ het zal bloeien dicht tegen de kamers.’ ‘ dat zou geweldig zijn.’ sprak Erakulus. Scar gaf de plant over aan Wolf die hem nors aankeek.
‘ kunnen we gaan dan?’ Grijnzend liep Aqa achter hem aan. ‘ we wenen je een behouden thuiskomst, en tot gauw, broeder.’ zei Erakulus.
‘ natuurlijk heer Erakulus.’ zei Scar.

Hoofdstuk 6

Wolf heeft de plant achter in de laadruimte gezet en gaf er verder geen enkele aandacht aan. Scar zette zich achter het stuur en startte de motoren waar we even later de planeet Xenia achter ons lieten richting onze thuisplaneet Yautja Prime. Wolf liep door de gang richting de ontvangst zaal waar hij stemmen hoorde. ‘ wie verstand heeft van planten mag nu z’n kont rechtzetten.’ ‘ heb je hem nu al gedood?’ zei Hunter. ‘ ik dacht dat het minder zou zijn , dat je het gewoon liet vallen.’ ‘ en dan even een oorlog op ons afroepen zeker? Ben je gek ofzo?’ zei Wolf grimmig. ‘ zou best wel leuk zijn, kan ik lekker hoofden van hun lichamen scheiden.... O die goede oude tijd waarin je nog vrij kon neer steken in de eerste beste man die je tegenkwam...’ ‘ ok wie heeft de plant verziekt?’ klonk Jade en verscheen niet veel later ook in de kamer. ‘ ok wat heeft hij gedaan?’ zei ik. ‘ de plant onder een hitte lamp gezet, welke idioot doet nu zoiets?!’ meteen wezen we allemaal Wolf aan. ‘ had ik gedacht, alleen een idioot met pinda’s in z’n hoofd kan zoiets doen. Keep on the good work.’ zei ze.
‘ als de planeet dood is zal Scar een ongeluk doen!’ zei Aqa. ‘ de planeet leeft, nu toch. Ik heb het water gegeven.’ zei Jade en gaf Wolf een klap tegen z’n helm, meteen draaide hij zich woedend om en kreeg een tik tegen z’n voor helm. ‘ ik haat het als je dat doet.’ ‘ dat weet ik, hoe is het met Kaylee. Hangt er liefde in de lucht?’ en zette zich zonder vragen neer op men schoot waarvan ik schrok. ‘ en de zetel? We hebben een zetel.’ zei Hunter. ‘ jullie billen zijn beter.’ zei ze als antwoord en keek Wolf terug aandachtig aan. ‘ ik denk dat sommigen onder ons analfabeet zijn want ik herhaal het gewoon niet meer.’ zei Wolf.
‘ oooo Wolf is verliefd!’ zei Hunter. Meteen draaide hij zich grommend om. ‘ liefde is voor kinderen!’ ‘ dank je.’ zei Jade. ‘ gezondheid.’ zei Wolf en ging tussen mij en Aqa zitten. ‘ dus hoe zit het nu?’ zei Jade plagend. Grommend wierp Wolf haar van me af waar ze rollend over de vloer tegen de deur terecht kwam.
‘ en dit is zo een moment waarop je denkt : had ik dit beter maar niet gedaan.’ zei Hunter. Jade zette zich recht en sperde haar armen.
‘ o jij gaat er zo aan!’ en tijgerde naar Wolf toe die met een harde bonk van de zetel vloog. Wild ging ze boven op hem zitten en schudde hem door elkaar. Grommend greep Wolf haar armen beet en gooide haar van zich af. Grommen zette beiden zich recht.
‘ dit is geweldig.’ zei Aqa. Jade rende naar haar toe en stootte haar vuist tegen z’n borstplaat die zich voor geen meter verzet. Met een sierlijke arm zwaai wierp Wolf Jade tegen de muur, greep haar enkels vast en hief haar op. Lachend keek hij haar aan terwijl Jade boos met haar armen heen en weer zwaaide.
‘ ok Wolf genoeg gepest laat haar los.’ zei ik. ‘ WOLF JIJ BAARDAAP!!!’ riep ze. Lachend gooide hij haar op de zetel.
Versuft keek ze op en schrok even van me zien en zette zich recht. ‘ de volgende keer maak ik gehakt van je schat.’ zei ze met haar vuist.
‘ richt die woede maar uit op Tiger straks.’ ‘ o ja, die is er ook nog.’ zei ze en staarde naar haar vuist. ‘ je zult haar graag afslachten Jade.’ zei Hunter.
Meteen keek ze op. ‘ is zij degene die Scar moet trouwen?’ ‘ o je weet het dus al.’ zei ik verast. ‘ Scar vertelde het me.’ zei ze en legde haar hoofd tegen men schouder ten rustte.

Scar tuurde voorzich uit, het was ongeveer een paar uur reizen dus dat viel heel goed mee. Opeens schoof een scherm voorzich uit. Grommend keek Scar voorzich uit, hier had hij alles behalve zin in om met z’n vader te praten die toch alleen maar zou neuten over z’n trouwerij. ‘ Scar.’ zei hij. ‘ Lenox.’ zei hij nors.
‘ Scar, ik wil even zeggen dat het me spijt. Ik had niet tegen je moeten schreeuwen.’ even keek hij hem emotieloos aan en dan terug voorzich uit.
‘ wel, ik heb het toch aangehoord.’ ‘ hoe was het gegaan?’ ‘ dat vertel ik je wel bij aankomst, want hiervoor praat je niet met me hé?’ even was er een stilte tussen hen. ‘ mag een vader z’n zoon niet tegemoet komen?’ ‘ o hou alstublieft op, je hebt nooit zo tegen me gedaan. Zelfs niet wanneer ik naar de aarde trok.’
‘ Tiger kan niet wachten om je te zien Scar, ik kan het niet afzeggen er staat teveel op het spel.’ opeens schoot Scar hard in de lach. ‘ teveel op het spel? Wacht jij maar als je ziet wat ik mee heb.’ en boog het stuur af naar links. ‘ goed, maar trouwen zul je toch. Ik zie je over een uur. Lenox over en uit.’ ‘ dwaas...hulij-bpe.’ ‘ en hoe was het met Lenox?’ zei Wolf. ‘ jullie komen ook op de vreemdste momenten tevoorschijn.’ lachend zette Wolf zich naast hem neer.
‘ ik heb me bedacht.’ zei Scar. ‘ wat bedoel je mei'hswei? ‘ ‘ ik ga men vader chanteren.’ ‘ zo ken ik je weer.’ en gaf hem een schouderklopje.
‘ de broederband die ik gemaakt heb zal me helpen, iets wat men vader niet kan en ik wel. De broederband voor de wet.’ ‘ en als hij weigert?’ even keek Scar hem aan. ‘ voor zulk zal hij niet weigeren. Wolf, geloof me.’ ‘ ja jij kent je vader beter dan wie dan ook.’ ‘ inderdaad, hoe is het met de plant?’ Wolf schraapte z’n helm. ‘ je hebt de plant toch niet vermoord hé Wolf!’ ‘ nee Jade heeft hem water gegeven. De plant is inorde.’ zei hij lachend. ‘ dan is het goed.’

Scar zette het schip op de grond en schoof de loopbrug uit. Lenox, Toshiba,
Dark en Berserker keken de groep afwachtend aan. Tiger die achter haar vader Dark stond stormde recht op Scar af. ‘ te dicht schat!’ sneerde Jade en duwde haar zonder enige moeite achterruit. ‘ jij gaat te ver!’ zei ze. ‘ BLIJF DAN MET JE TENGELS VAN MEN MAN AF WANT IK KAN OOK BUITEN NOTEN BREKEN OOK PRUIMEN BREKEN!!’ Scar legde z’n arm over Jade heen en keek Lenox aan. Verward keek Tiger ons aan en dan de ouderen. ‘ epic.’ zei Wolf.
‘ Lenox, Scar heeft geweldig gepresteerd. Hij heeft de geest verslagen, een onbekende vijand die we zullen verder onderzoeken waarbij Scar zelf het hoofd bied. Hij heeft met succes z’n opdracht voltooid zonder enige back up.’ zei ik. Knikkend keek Scar me aan. ‘ dat zeg ik zelf wel.’ zei Lenox.
‘ Lenox dit is ongehoord! Mijn dochter is een perfecte match voor u zoon!’ zei Dark. ‘ dat weet ik, Scar toon je respect.’ zei Lenox. ‘ jaren lang heb ik getraind, jaren lang heb ik me voorbereid om de planeet Aarde aan te vallen, te jagen. Maar dit alles bracht me alleen dichter bij de gene waarmee ik men hele leven wil delen. Wil naast wakker worden en bescherm en daarvoor moet ik je bedanken vader. En je kunt er niets aan doen want ik ben een Elite! Ik hou van Jade en zij maakt mij gelukkig! En daar kunt u niets aan doen, niemand niet.’ ‘ je breekt de wet, je bent een ic'jit !!’ riep Tiger. ‘ pas op met welke onzin je me bespuwd liefje!’ zei Scar grommend wijzend. ‘ waar is je trofee?’ zei Berserker.
‘ het was een geest, allen deze doek heb ik. Het is onbekend voor ons maar zoals Celtic zei zal ik het hoofd bieden voor het onderzoek.’ Berserker knikte.
‘ goed, ik laat er meteen een team naar kijken.’ ‘ dat zou geweldig zijn Berserker.’ zei Scar knikkend.
‘ en dan heb ik nog nieuws voor je.’ en keek Lenox nors aan.

‘ Wolf breng het.’ knikkend liep Wolf terug het schip binnen waarin hij even later terug kwam met de glimmende plant die dankzij Jade de reis overleeft heeft.
Verast keek Lenox en de anderen het aan. ‘ een broederschap offer?!’ zei Toshiba. ‘hoe?..’ ‘ gewoon de juiste zet gezet.’ zei Scar en gebaarde Wolf om de plant neer te zetten. Trots keek Scar z’n vader aan. ‘ en nu jij.’ Lenox keek de andere leiders aan die even versteld stonden als hem. ‘ wel jongen, dat is een goede prestatie voor een Elite en een Yautja.’ ‘ ik heb het gedaan voor jou vader.’ ‘ Loki.’ zei Edward ophoestend.
‘ voor mij? Waarom?’ ‘ ik wil dat je de wet veranderd. Elke Yautja mag trouwen met wie hij zelf wil, op liefde staat geen verbod. Inderdaad Tiger ik wil niet in jouw schaduw staan van jouw grootheid, jouw echo die eruit floept zoals jij je benen spreid voor jan en alle man. Met zo iemand wil ik niet samen zijn. Ik wil samen zijn met iemand die me respecteert en samen één geheel vormt. Iemand zoals Jade.’
‘ DIT IS ONUITSTAANBAAR !!!’ riep ze ontzet en wou naar Scar toe stappen maar al snel sprong Jade voor haar op en verkocht haar een enorme klap met haar vuist waardoor ze versuft achterover viel en spuwde naast haar op de grond. ‘ degene die nog één stap, nog één keer tussen men man en mij komen zal de noten tijd niet meer kunnen beleven als die hen lief is.’ Dark wreef over z’n helm. ‘ wel nu.... Normaal zou ik je nu afmaken maar ik vind dat ze dat wel verdiend heeft.’ ‘ dat moet je horen van je eigen pa.’ zei Edward. Dark knielde naast z’n dochter neer en hield haar overeind. ‘ ga naar de hulp post en laat je nakijken.’ en stuurde haar nog zonder enige woord weg. ‘ dus... Zijn we klaar hier?’ vroeg Wolf. ‘ bijna.’ zei Lenox en stapte naar Scar toe die z’n arm stevig om Jade heen plaatste. ‘ omdat men zoon erin geslaagd heeft om een verloren broederschap weer recht te zetten tussen de Quanters en de Yautja’s en hierbij in z’n opdracht geslaagd is wil ik hem feliciteren als Elite Yautja! Om z’n dank te betogen, zal ik de wet laten veranderen. Scar heeft gelijk. Men kan de liefde niet dwingen.’ meteen drukte Scar bijna Jade plat. ‘ ok spaceworm, af jongen!’ en wreef over z’n helm. Lachend keken we met z’n allen hen aan.
‘ wilt dat dan zeggen dat hij weer met mij terug mag?’ vroeg Jade. ‘ je hebt hem tenslotte verbannen.’ zei Hunter. ‘ hij heeft nachtmerries Scar.’ zei Wolf.
Lenox wreef over z’n helm en keek de andere clan leden aan. ‘ Scar zal z’n straf moeten uitzetten hier op Yautja. Het zal hem goed doen.’ Scar keek Jade aan.
‘ dan blijf ik bij je. Ik laat je niet achter, dan kan ik men skills upgraden!’ zei ze lachend.
‘ we houden wel contact met.... WIFI.’ zei Edward. ‘ goed dan, dan zie ik je straks bij de raad Scar?’ zei Lenox. Knikkend keek hij hem aan. ‘ goed dan.’ zei hij en verdween met de andere clan leiders. Scar keek ons allen aan. ‘ en jullie? Iemand moet de aarde beschermen.’ ‘ wij gaan terug naar de aarde. Maar we komen geregeld nog eens langs.’ zei ik. ‘ goed, ik vertrouw je Celtic.’ en legde z’n hand op men schouder. ‘ jij chanteur, ik zal je missen mei'hswei.’ zei Wolf en gaf Scar een korte omhelzing. ‘ laat je vader niet ouder worden dan hij al is.’ lachend keek Scar hem aan. ‘ ik zal men best doen.’
‘ n'dhi-ja mei'hswei.’ zei Hunter en gaf hem ook een korte omhelzing. ‘ Scar rep je kont in de vlieger, niemand zal het merken!’ zei Aqa en sprong bijna Scar omver. ‘ dit is niet voor eeuwig Aqa.’ zei Scar lachend. ‘ en wat jou betreft... Jade.’ zei Hunter duister.
‘ SANDWICH!!!!’ met z’n allen sprongen we bovenop Jade en klemden haar letterlijk tussen ons in. ‘ dus zo voelt de kaas zich.’ zei ze lachend.
‘ maak niet te veel doden en als je dat toch van plan bent wis jeje sporen uit en verdwijn. Dat pak staat je echt goed.’ zei Aqa. Edward liep naar haar toe en knikte. ‘ jij en die hooligan zijn echt het mafste stel dat ik zag in men hele leven. Ik zal je missen Jade. Jou en je drank probleem. Jouw agressie tegenover Nick... En de anderen. Ik stuur elke week een krat drank op.’ ‘ daar hou ik je aan Ed.’ zei ze en schudde hem omhelzend de hand.
‘ groet iedereen van me en hou me op de hoogte wanneer de kindjes vallen.’ zei Jade en ging bij Scar staan. ‘ tuurlijk, we sturen ze op per lucht post!’ zei Wolf en verdween samen met de anderen door de hangar naar mijn ruimteschip.

Einde .

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen