Jade's Diary

Alleen de sterken zullen dit overleven....
But sometimes we must roll the dice......

.



Inleiding

Scar is de zoons leider van Lenox, leider van de Predators van Yautja Prime.
Tijdens een raad verhoor tussen de leider, de onderleider en de wijzen is er gepraat over de rangen van de predators die elk een eigen schip of clan leiden onder de naam van hun planeet leider Lenox. Er was geconcludeerd dat Celtic, een elite predator die net z’n opdrachten succesvol uitgevoerd heeft krijgt de opdracht van Lenox om de plaats van Sar in te nemen op Aarde. Ondanks deze weinig marks heeft en jachten wordt hij terug gestuurd naar de academie onder toezicht van Lenox. Maar dat was niet alles ook wordt hij nog eens verbannen van aarde nadat hij Hunter, het leven van een bondgenoot in gevaar bracht om hem bij mensen in huis te laten nemen. Nu gaan z’n bondgenoten inclusief Celtic naar Yautja Prime om het tegenovergestelde te bewijzen en Scar vrij te laten. Een slim en gevaarlijk doordacht plan van Wolf

.


Hoofdstuk 1

Het was een uur geleden dat Lenox Scar terug meenam naar onze thuis planeet Yautja Prime. Geen idee dat het zo zou aflopen dat Scar meegenomen zou worden. Eerlijk gezegd lag ik er niet echt wakker van, het is de predator wet en daar kon je uiteindelijk niets aan veranderen. En Lenox is onze clan leider, die wil je echt niet boos maken. De zon scheen door de gordijnen men kamer binnen, een kleine ruimte die ik verkoos boven samen in een bed te liggen tussen de anderen. Niet echt mijn ding. Het was niet veel dat ik had maar dat gaf niet, men trofeeën, wapens en helmen sierden de muren precies zoals ik wilde. Een laatste keer trok ik me op aan de ijzeren baar vlak boven men slaap plek. Nog één keer voor het af te leren en liet los. Een reeks van honderd keer optrekken had ik net voltooid. En blies de lucht in men longen en terug uit. Vandaag ben ik de baas over de young bloods buiten Wolf, die was een Veteran maar hij vond het leuker om bij z’n bondgenoot Scar te zijn dus liet hij alle roem achter zich en mengde zich tussen de young bloods waar hij natuurlijk veel aandacht op eiste.
Misschien zal hij later wel terug alle roem op hem nemen en zich vestigen op z’n eigen planeet. Grijnzend legde ik me op handen en knieën en begon aan een reeks van 100 push ups. Men lichaam onderhouden was men grootste muts en trots, waar ik ook stiekem mee pronk tussen de andere Predators.
‘ ETEN!!!!’ riep Audrey aan de trap en liet me uitgestrekt neervallen op men rug. ‘ HEY ZIJN JULLIE DOOF OFZO IK ZEI ETEN!!!!’ reutelend zette ik me recht en greep naar een helm en toetste de vertaler in. ‘ IK KOM AL!!!!!’ schreeuwde ik terug en opende de deur. Het was een korte trap naar beneden die ik overbrugde door meteen een grote sprong te maken. ‘ CELTIC WE HEBBEN EEN TRAP!!!’ hoorde ik Audrey roepen en grijnsde breed. Wolf kwam naar me toegestapt en begroette me hartelijk door een schouderklop te geven en knikte. ‘ morgen baas.’ ‘ morgen.’ zei ik en voelde een heerlijk gevoel van erkenning door me heen ruisen. Aan de trap zag ik Audrey opnieuw verschijnen. ‘ kan één van jullie twee Connor helpen? Ik ben bezig in de keuken.’ ik wou nog vriendelijk antwoorden en hoorde Wolf naast me prevelen en legde men hand op z’n schouder die hij kennelijk niet leuk vond. ‘ Wolf respecteer je medemens.’
‘ van Scar mocht ik me tenminste uitleven, je zou het ook geweldig vinden als je eens toehapt.’ zei hij en draaide zich om. ‘ ik vertrouw je Wolf.’ zei ik en liep verder de trap af. ‘ ja tuurlijk, wat jij wilt.’ In de ruimte die zij “ keuken “ noemen weerklonk vreemde harde geluiden die afkomstig waren van een vreemd uitzien rond object. ‘ Celtic.’ zei Audrey en knikte. ‘ moet ik de stoel voor je uitschuiven of ga jeje kont er zelf op neer plaatsen? En ik ga het zeker en vast niet doen.’ schouderophalend zakte ik door men knieën in kruis houding neer op de harde grond. Verstomd keek Audrey me aan. ‘ we hebben stoelen hoor?’
‘ een Yautja eet altijd op de grond.’ zuchtend zei ze nog iets onhoorbaars en deed verder met wat ze bezig was. Aqa kwam de ruimte binnen getreden en bleef me verbaasd aanstaren. ‘ wat doe jij?’ ‘ ik zit neer.’ ‘ uhu. Dat zie ik, maar waarom?’ en nam plaats aan de tafel. ‘ hij is dit nog niet gewoon Aqa, maar als hij morst deel ik graag meneer dweil en mevrouw emmer met hem.’ ‘ o nee, die zijn gemeen! Celtic kom als de bliksem hier zitten!’ reutelend keek ik hem aan.
Wolf kwam samen met Connor de ruimte binnen en geschrokken keek Audrey hen aan. ‘ WOLF!’ riep ze waarop ik omkeek en Connor de kamer zag binnen sleuren aan z’n been. Meteen sprong ik recht en gaf Wolf een klap tegen z’n helm waarop hij me woedend aankeek en Connor losliet. Jammerend sloot hij z’n ogen. ‘ in godsnaam waaraan heb ik dit toch verdiend?!’ ‘ neem men hand.’ zei ik en zag hem me onderzoekend aankijken. ‘ doe nou niet lullig en neem men hand!’ ‘ Wolf, dat moet gedaan zijn om men man zo te behandelen ik meen het!’ zei Audrey.
‘ je wou dat ik hem help, wel nu hij is geholpen.’ en zette zich neer bij Aqa aan tafel. Audrey stapt naar Celtic toe en keek Connor lieflijk aan. ‘ komaan schat, je bent een Assassin.’ zuchtend nam Connor men hand uiteindelijk beet maar liet even snel terug los. ‘ getver waar heb jij met je hand gezeten?!’ ‘ betrapt.’ zei Aqa grijnzend. ‘ iedereen heeft zo z’n ochtend ritueel zeker?’ zei Wolf. ‘ ik heb gesport. Ik heb gezweet. Doe nu niet zo kinderlijk en neem men hand aan.’ zei ik geïrriteerd. ‘ komaan Kenway rep die kont van de grond!’ zei Audrey waarop Connor men hand terug vastnam en trok hem in één beweging recht. ‘ voor een Assassin ben jij echt zwak.’ en klopte met men vlakke hand tegen z’n borstkas. ‘ ik lig in het gips vriend, is dat nog niet opgevallen?’ zei hij en legde z’n arm over Audrey heen die hem naar de tafel meetrok. Woedend keek ze de anderen aan. ‘ jullie twee zijn echt ongelooflijk.’ iets aan Audrey trok men aandacht en scande haar lichaam waarop ik schrok. Audrey was zwanger en stapte naar haar toe om Connor van haar over te nemen. ‘ laat mij maar Audrey, zet je neer. Je draagt leven in je.’ verbaasd keek ze me vol ongeloof aan. ‘ wel heb je ooit.... Een predator met manieren, droom ik?’ ook Connor staarde me aan. ‘ ok...’ zei hij en hielp hem verder naar de tafel op een stoel. Audrey zette zich neer en keek Aqa en Wolf woedend aan. ‘ jullie zijn echt varkens.’ ‘ cheers, het eten is lekker!’ zei Wolf en propte een bord vol pannenkoeken met dikke stroop naar binnen. Zuchtend schudde Audrey haar hoofd en keek me aan.
‘ bedankt Celtic.’ en zette me voor haar neer naast Connor. ‘ dat is toch het minste wat ik kan doen na dat jij me in jouw clan toeliet.’ ‘ neem nu eens een voorbeeld aan hem.’ zei Connor en klopte tegen men helm aan waarvan ik een licht geïrriteerd reutel liet weerklinken. ‘ wat een nacht zeg.’ begon Audrey.
‘ ik wist niet dat Lenox zo... Hard kon zijn tegen z’n bloedeigen zoon..’ zei Aqa. ‘ eerlijk? Men vader is ook zo.’ zei Connor.
‘ ja maar jouw vader is een tempelier schat.’ ‘ wat is een tempelier?’ vroeg ik verbaasd en raakte het vreemde voedsel aan. ‘ lang verhaal.’ zei Connor grijnzend.
‘ waarom begin je er dan over?’ zei ik en bekeek de zwarte vloeistof in z’n omhulsel.
‘ Audrey begon erover..’ zei Connor en at van z’n boterham. Audrey die me even in het oog had keek me vragend aan. ‘ geen honger?’
‘ als ik wist wat dit allemaal was.’ zei ik en liet men scan over de tafel glijden die alles voor me uitlegde. ‘ brood....koffie?’
‘ eten en zwijgen meer krijg je niet.’ zei Connor. Ik keek Aqa en Wolf aan die bruine cirkels met dikke bruine vloeistof erop op hun borden hadden. Men scan deed de rest en las het woord pannenkoeken. ‘ geef eens!’ zei ik en prikte Aqa z’n pannenkoeken weg.
‘ Hé!’ ‘ ik ben je baas dus ik mag dat.’ Connor en Audrey grijnsde. ‘ true story.’ zei Connor. En hoorde hem boos grommen. Voorzichtig nam ik een hap en keek Audrey aan. ‘ vind je het wat?’ vroeg ze en dronk van de zwarte vloeistof. ‘ jullie aardelijk eten is vreemd voor me, maar als jij je het gemaakt heb vind ik het wel lekker.’ Connor keek me waarschuwend aan. ‘ drijf dit niet te ver vriend, Audrey is mijn vrouw.’ ‘ Connor, Celtic is gewoon aardig. Dit zou Scar niet eens zeggen...’ ‘ ik mis Scar.’ zei Aqa. Ik ruilde mijn eten voor dat van Aqa die het niet erg vond en at rustig verder.
‘ ik begrijp het niet goed.’ zei Audrey. ‘ Scar is een blooded predator, ik ben een elite predator. Dat wil zeggen dat Scar een rang onder me zit. Scar kan misschien deze planeet helpen enz. Maar z’n plichten als Predator verwaarloost hij, hij heeft sinds de tijd die hij hier zat weinig jachten gemaakt. Misschien enkel op die geniepige Xenomorphs. Maar zij zijn niet de enige vijanden van de ruimte. En omdat hij Hunter opgestuurd heeft naar Evita en Ezio overtrad hij een Yautja wet. Dus dat maakt hem extra. Scar zal z’n tijd uitstaan en als hij goed doet is er een kans dat hij hier weerkeert.’ ‘ dit klinkt misschien vreemd en al maar Scar is geen persoon voor z’n dagen te slijten naar het gemompel van een meester. Scar is een volmaakte jager. Een planeet beschermen is iets wat Veteranen pas krijgen als taak. Ik snap het gewoon niet.’ zei Wolf en zag Aqa hem strak aankijken.
‘ je punt is dus?’ ‘ we moeten Scar terug halen.’ en sloeg met z’n vuist neer op tafel die licht meegaf. ‘ Wolf jij zwijn! Je koopt me een nieuwe tafel!’ tierde Audrey. Reutelend keek Wolf haar aan. ‘ nee die blik werkte misschien in het begin maar nu niet meer, ik ben immuun tegen jouw blikken vriend.’ ‘aardwormen...’ zei Wolf mompelend. ‘ Wolf, waarom wil je Scar helpen? Hij overtrad wetten.’ zei ik. ‘ omdat Scar men vriend is Celtic, hij is men mei'hswei.’ verstard keek ik hem aan. ‘ wat is dat?’ vroeg Connor. ‘ broeder in het Yautja’s.’ zei ik en schraapte men helm. ‘ en als we het hem nu is gewoon lief vragen?’ zei Audrey waarop iedereen haar serieus aankeek. ‘ Lenox is een keiharde Predator, die veranderd heus niet van gedachten! Wat dacht je te doen? Aanbellen met een mand vol koekjes?!’ zei Wolf grijnzend. ‘ zie ik er soms uit dat ik jullie levens stijl ken?!’ zei Audrey boos. ‘ Celtic?’ zei Aqa waarop uit men gedachten gehaald werd. ‘ als ik jullie laat gaan wordt ik mee gestraft om jullie dwaze ideeën. Ik heb hard moeten vechten voor deze rang en die laat ik eerlijk gezegd niet vallen voor een Blooded!’ ‘ hard.’ zei Connor. ‘ Scar zal z’n taak eerlijk volbrengen, of hij er nu twee of tien jaar of meer over doet. Maar ik draai hier niet voorop.’ zei ik. ‘ dan nemen we mijn schip.’ zei Wolf en verliet de tafel zonder enig woord. ‘ het is niet voor het één of het ander maar Wolf meent het.’ zei Aqa. Zuchtend opende ik men polspaneel en toetste Wolf z’n code in waarop ik hem meteen sprak. ‘ Wolf wacht.’ ‘ waarop?’ zei Wolf. ‘ omdat ik je leider ben en we samen vechten.’ zei ik zuchtend. ‘ dus... We nemen jouw schip?’ zei Wolf grijnzend. ‘ blijf waar je bent.’ zei ik en sloot af. ‘ een taak van een leider is zwaar.’ zei ik zuchtend en keek Aqa aan die z’n duim naar me opstak. ‘ Audrey en Connor aangezien jullie situatie vraag ik jullie niet om met me mee te gaan.’ Audrey knikte begrijpelijk. ‘ nu dat ik eens de kans kreeg om de ruimte te zien lig ik in het gips!’ zei Connor. ‘ allemaal Wolf z’n schuld.’ Audrey grijnsde. ‘ ja en jij bent de Heilige Antonius die niets gedaan heeft.’ ‘ mijn schuld niet dat ze licht ontvlambaar zijn.’ zei Connor standig. ‘ Audrey, waar woont Evita?’
vroeg ik en opende opnieuw men polspaneel. ‘ ik zal eens kijken in men adresboek want ik onthoud dat allemaal niet hoor!’
Wolf kwam terug de ruimte binnengestapt en keek ons allen vragend aan. ‘ bijna Wolf.’ zei ik en zette me recht waarop Aqa volgde. ‘ bedankt voor het eten Audrey, maar ik wil dat je veilig bent.’ ‘ maak je maar geen druk Celtic, we zijn Assassins. We redden ons wel.’ en beende langs me weg naar een andere ruimte die aan deze ruimte aansloot. ‘ misschien bel je haar even om te zeggen dat ze achter Hunter komen.’ zei Connor.
‘ Yautja’s maak jullie klaar voor de reis.’ zei ik en trok me terug in men kamer.

Hoofdstuk 2

Ik opende men schip die verscholen zat achter in hun tuin. De opstap brug schoof uit en knikte als teken dat iedereen naar binnen kan. ‘ heb je alles Audrey?’
‘ ja, ik ben gereed. O lord een logeer partijtje bij Evita! Wordt super!’ en beende het schip binnen. Z’n arm over men hals hielp ik Connor mee naar binnen en zette hem in de onthaal ruimte waar iedereen naar toe gegaan is. ‘ waarom hangen jouw trofeeën niet hier?’ vroeg Wolf die omzich heen keek.
‘ ik heb daar een speciale kamer voor, luister ik moet vliegen dus hou je aan één simpele regel : blijf van men spullen.’ en verliet de ruimte naar de controlekamer.

Audrey had me het adres gegeven van Evita en Ezio, dus het was makkelijk vliegen nu nu ik de route in men route planner ingedrukt had. De motor startte en vloog op. ‘ Merida, ga over op automatische piloot.’ ‘ goed meester Celtic.’ sprak de vrouwelijke computer. Terwijl we door het luchtruim in cam. Modus vlogen kon ik het niet weerstaan om de anderen na te kijken en opende een scherm. ‘ Merida, toon de ontvangst ruimte.’ ‘ goed meester Celtic.’ het scherm toonde de ontvangst ruimte en zoals gedacht waren er twee mensen gaan vliegen. ‘ vind Wolf en Audrey. Merida.’ ‘ goed meester Celtic.’ ‘ als die iets aanraken, kapotmaken... Ik bega een ongeluk!’ en zag de voorraadkamer verschijnen, in een donker hoekje zag ik Wolf z’n gedaante. Een lichte grijns liet ik weerklinken, Wolf was er zich dus van bewust. Slim, maar niet slim genoeg. Wolf zat bezig de voorraad kist te neuzen en drukte op de knop aan men toetsenbord. ‘ dit wordt lachen...’ en duwde hem in, een scherp alarmkreet weerklonk door de ruimte. Geschrokken sprong Wolf op, brullend liet hij z’n gehavende polsklauw tevoorschijn glijden en zag z’n hoofd heen en weer kijken. Ik grijnsde. ‘ zal hem leren.’ en opende een nieuw scherm om Audrey op te zoeken, snel moest ik niet zoeken. Reutelend gleed ik met men vingers over het scherm. Audrey was bezig in de laadruimte aan het kijken, veel kon je er niet misdoen. Er stonden enkel lege kratten en kooien. ‘ meester Celtic we bereiken mensen Evita en Ezio, meester Celtic onbekend object getransfereerd.’ ‘ Merida, sluit automatische piloot af. En reviseer het object.’ men handen klemden zich stevig om het stuur heen en begeleidde het schip naar de tuin.
[i]‘object getransfereerd.. meester Celtic. Een gele Chevrolet Camaro. Met kenteken : J.S. 0756. Persoon van het voertuig is Jade Slatherine[/i].’

Een vreemd levend object keek ons grommend aan. ‘ LIBERTY!!!’ hoorde ik Audrey roepen en zag het Object haar kant toe rennen. Vlug trok ik men polsklauw en stond beschermend voor haar neer. ‘ CELTIC dat is Liberty, het hondje van Evita en Ezio.’ en wurmde zich van achter me vandaan. ‘ het kan gevaarlijk zijn!’ opperde ik en zag naast me drie gedaanten opdoemen. ‘ broeder!’ zei Connor die onder men bevel gedragen werd door Aqa en hem neer zette in een stoel riep Ezio begroetend naar zich toe, de twee omhelsden elkaar stevig. Op een vreemde manier die ik niet kon plaatsvinden en keek reutelend om me heen.
Opeens straalde een pijn door men onderbeen uit. Grommend trok ik Liberty van me af die een jankend geluid maakte en hiermee alle aandacht optrok.
‘ OELEWAPPER LAAT MEN JONGEN LOS!!’ tierde Evita woedend en stormde naar me toe. ‘ jouw keffer beet zich net in men been, ik val nooit aan tenzij de aanvaller mij aanvalt.’ zei ik verdedigend en duwde Liberty in haar armen en wreef over men been. Sussend stapte ze met hem weg. ‘ Celtic.’ hoorde ik naast me zeggen en keek op. ‘ wie ben jij?’ vroeg ik en zette me recht om hem te begroeten. ‘ mijn naam is Hunter, ik ben een bondgenoot van Scar.’
‘ dus jij bent die Hunter? Mooi zo.’ ‘ dus jij bent degene die Scar z’n plaats ingenomen heeft.’ zei hij. ‘ ingenomen? Lenox stuurde me hierheen! Het is de raad die het besliste.’ Hunter me onderzoekend aan wat me helemaal niet beviel en draaide me om naar de anderen. Een ander vrouwelijk vertoon sprong in men beeld, ze had kort zwart haar en droeg krijger kleding. ‘ Celtic, ik wil je aan iemand voorstellen.’ hoorde ik Evita zeggen en stapte naar haar toe. Aqa en Wolf hadden zich ondertussen bij Hunter gezet en stonden wat te kletsen. ‘ Celtic, dit is Jade. Scar z’n vriendin.’ onderzoekend keek ze me aan. ‘ yo.’ zei ze en schudde hard men hand. Knikkend keek ik terug. ‘ hé maat is dat ruimte tuig van jou?’ zei Ezio. ‘ waarom?’ vroeg ik. ‘ o gewoon... Het staat bovenop men platform om een feesttent te maken! Had je daar niet zoveel plaats dan?!’ zei hij briesend. ‘ ik dacht dat het een platform was voor onze schepen.’
‘ hoeveel mensen zie je hier rondvliegen met zo een ding?!’ ‘ Dolce, kalm, kalm zo erg is het ook weer niet.’ zei Evita sussend. ‘ jawel, zo erg is dat wel! Nu is alles verpest!’ en voelde een vuistslag tegen men buik. Grommend greep ik hem vast bij z’n hals en hief hem een beetje van de grond. ‘ eens zien hoe moedig je bent nu.’ ‘ MAAK HEM AF!!!’ riep Wolf lachend. Woest blafte Liberty aan men benen en schonk geen aandacht aan hem. ‘ CELTIC!’ riep Jade en draaide me om. ‘ kunnen we gaan?’ grommend keek van haar naar Ezio die me boos aanstaarde. ‘ laat me los cazo.’ zei hij briesend en klemde z’n handen stevig om men polsen. ‘ we maken elkaar straks verder af.’ en liet hem neervallen op de grond. Meteen hielp Evita hem overeind en keek me boos aan. Connor keek naar omhoog waar de wolken zich samenpakten tot dikke donderwolken. ‘ misschien is het verstandig om naar binnen te gaan nu.’ zei Connor. Audrey en Evita keken naar omhoog en knikten. ‘ ja, Hunter kun je nog even Connor binnen zetten?’ vroeg Evita en riep op Liberty die braaf naast haar kwam zitten. Hunter kwam naar Connor toegestapt en nam hem in één beweging op in z’n armen. ‘ voor een Assassin ben je wel erg licht.’ Ezio lachtte. ‘ het is een licht gewicht nu, maar met Evita haar eten zal hij terug op de been zijn.’ ‘ ik ben niet mager! Ik ben nog steeds sterk!’ opperde Connor. Reutelen ging Hunter naar binnen.
‘ dus je wilt zeggen dat men eten vettig is?’ zei Evita. ‘ nee Dolce.’ en trok haar dicht tegen zich aan. ‘ niets te dolce, kom nu maar met iets beters af, Audrey meekomen!’ ‘ik kom al!’ zei ze en liep achter Evita naar binnen. ‘ vrouwen.’ zei Ezio en wou ook net naar binnen gaan tot Jade hem riep. ‘ si?’
‘ let goed op men schatje tot ik terug ben.’ en wierp haar de sleutels van haar Camaro Chevrolet. Grijnzend keek Ezio haar aan. ‘ dat kan ik je niet verzekeren Jade.’ ‘ de kosten zijn voor je en vertel Nick dat ik een paar dagen rekup nee.’ en draaide zich dan om naar de anderen. ‘ Buna Fortuna Jade Slatherine.’ zei Ezio grijnzend en floot naar Liberty die meteen met hem mee rende.
Hunter stapte naar buiten en Ezio sloot de deur. ‘ kom Hunter.’ zei ik en liep als laatste de loopbrug op naar binnen.

Iedereen zat in de ontvangst ruimte. ‘ goed iedereen, dit is mijn predator schip dus mijn regels. Ik heb er niet veel dus hou je goed aan één regel : blijf van men spullen. Begrijpen we elkaar?’ reutelen keek iedereen me aan, iedereen behalve Wolf. ‘ begrijpen we elkaar?’ zei ik nog eens waarop Wolf me aankeek. ‘natuurlijk.’ ‘ meester Celtic, er staan zwaaiende mensen buiten.’ ‘ meester Celtic?! Wacht.... Heb jij een spraak computer?!’ zei Hunter verbaasd. ‘ nu ben je jaloers hé vriend.’ zei ik en beende naar de controlekamer toe. Vreemd kijkend staarde ik naar buiten. Een vrouw en een man die net gekleed waren zoals Ezio riep we wuivend na. ‘ Merida, open de poort.’ ‘ goed meester Celtic, zal ik hem uitschakelen meester Celtic?’ ‘ nee Merida, wacht even.’ ‘ goed meester Celtic.’
Ik liep voorbij de ontvangst ruimte en zag dat Wolf en Jade weg waren. Verbaasd bleef ik staan. ‘ weet je wat, ik kijk straks wel.’ en liep verder.
De loopbrug schoof open, de twee aankijkend bleef ik ongeveer in het midden van de brug staan. Men laser laserde hen en wachtte op de gegevens, reutelend las ik alles over hen. De blonde man liep naar me toe en bleef op een meter voor me staan. ‘ Edward Kenway?’ zei ik. ‘ hoe ken jij men naam?’ zei hij verbaasd. ‘ ik weet nu meer van jou in twee seconden dan jij me verteld in drie uur. Wat kom je doen?’ achter me hoorde ik voetstappen en keek even achterom. Hunter en Aqa keken zwijgend mee. ‘ gaat die blonde aap ook mee?’ hoorde ik Hunter zeggen. ‘ ja mag ik mee?’ zei hij en keek hem terug aan. ‘ neem hem alstublieft mee.’ zei Aveline, wiens naam en gegevens ook al meekreeg. ‘ heb je een soort gelijke vriendschap met Scar?’ zei ik. ‘ ja.’ loog Edward.
‘ ik hou niet van leugenaars.’ zei ik en draaide me om. ‘ nee wacht!’ zei Edward en draaide me terug om. ‘ ik ben een goede man die je kan gebruiken, ik ben een Assassin. Bijna even berucht als Ezio en Connor. Je mist een kans als je me nu niet meeneemt.’ zei hij. ‘ kom mee Celtic, die man ben je beter kwijt dan rijk.’ zei Aqa. ‘ hé hou je kalm of ik wring je binnenste buiten.’ zei hij wijzend en hoorde Aqa schijterd reutelen waarop ik grijnsde. ‘ hé Celtic, je wilt hem toch geen jongens droom ontnemen?!’ riep Ezio vanuit de deuropening. ‘ moe je er niet mee!’ riep Aqa. ‘ MASCALZONE!’ riep Ezio hem na.
‘ goed, goed, ik neem je mee maar onthoud één ding vriend.’ en trok Edward dicht tegen me aan. ‘ als je ons of mij in de wegloopt ga je eraan, doe je niet wat ik zeg dan ga je eraan, ben je vervelend dan ga je eraan. En raak men spullen niet aan. Anders ga je eraan.’ knikkend keek Edward hem na waarop Aveline en Ezio zich terugtrokken in het huis. ‘ lopen.’ zei ik en schopte hem in z’n achterste waarop hij een hoge pas innam.
Het schip verliet de atmosfeer. Opgelucht haalde ik adem en liet me languit in de zetel liggen. ‘ wenst u iets meester Celtic?’
‘ hou hen goed in het oog Merida, ik vertrouw hen niet.’ ‘ tuurlijk meester Celtic.’

Jade opende een ruimte, bij het binnentreden gingen de lichten automatisch aan.
‘ wel heb je ooit, die gast heeft een compleet ingerichte trainings ruimte..’ haar voet raakte een knop die meteen een levende hologram van een jungle tevoorschijn deed komen. Verbaasd keek ze op. ‘ kies je wapen Celtic... Niveau wordt berekend.’ ‘ what the hell?!’ zei ze en zag naast haar een platform naar omhoog komen die vol stond met allerhande wapens. ‘ Spaceworm heeft me leren handhaven met een speer... Dus ik neem die maar, een rondje kan nooit kwaad.’ ‘ niveau berekend... Welkom Celtic op level 320.’ ‘ level 320?’ zei ze verrast en zag allemaal vreemde wezens verschijnen.
‘ ok dan... Misschien was het toch een slecht idee om de speer te nemen.’ ‘ gevecht start. Veel succes Celtic.’ ‘ ok dan, laten we er dan maar eens een lap opgeven...level 320 dat kan toch niet zo moeilijk zijn.’ en zette de speer in z’n lengte. De wezens liepen naar haar toe. ‘ kom maar op!’ riep ze en sprong zich midden in de menigte. Klauwen schefferden tegen het staal aan. Een hologram verdween en een grijns verscheen om haar lippen. Opeens greep klauwen speer vast, z’n voet botste tegen haar buik aan die ze meteen loste en hard achteruit vloog. Sissend kwam het wezen dichterbij. De speer in twee stukken voorzich neer. ‘ komaan, ik krijg toch een wapen?!’ zei ze. ‘ goed dan... Dan niet.’ en zette zich recht. ‘ KOM MAAR OP STELLETJE RATTEN!!’
Kreunend zette Jade haar hand op haar hoofd. De jungle was verdwenen en zo ook de wezens. ‘ Celtic u lichaam was niet bestand tegen die wezens, is het level nog te moeilijk voor je?’ ‘ luister eens punthoofd -’ voor ze nog kon verder praten werd er een scherm voor haar neus geschoven. ‘ u bent Celtic niet, u leven had in gevaar kunnen zijn.’ ‘ ben je daar nu pas achter gekomen?’ ‘ u stem klinkt vrouwelijk, u staat niet bekend onder de namen. Ik zal u moeten gevangen nemen omdat u bent binnengedrongen.’ ‘ Hé WAT!’ riep Jade en werd voor ze kon rechtstaan door twee dikke stalen banden vastgehouden. ‘ CELTIC!!!!’ tierde ze.

Merida schoof een scherm uit voor men ogen. Geïriteerd keek ik het aan.
‘ zeg niet dat het al gebeurd is want dan stuur ik hen allemaal in het eerste beste zwart gat
Die ik tegenkom.’ het scherm sprong aan en grijnzend keek ik naar Jade die gevangen aan de grond in de trainingszaal zat. ‘ ok, op de één of andere manier is dit best wel grappig.’ en zette me recht om naar de zaal te stappen. ‘ Merida, neem stuur over. En breng ons verder naar Yautja Prime.’ ‘ goed meeste Celtic.’ de deuren schoven uit en gingen terug achter me dicht. Ik besloot om me even voorbij de ontvangst ruimte te gaan om te zien wie er nog zat en wie niet. Grommend keek ik binnen en zag dat niemand nog op z’n plaats zat. Ergend liep ik verder naar de trainingszaal en opende de deur.
Geschrokken keek ze op. ‘ Celtic, haal me hier uit!’ grijnzend knielde ik naast haar neer.
‘ kom dan niet aan men spullen.’ en wreef door haar haren wat haar meteen boos maakte.
‘ Celtic, ik maak je af.’ negerend liep ik naar het scherm toe en toetste de herkenning in die me meteen toegang verschaf tot de computer. ‘ welkom meester Celtic.’
‘ je moet een beter alarm inzetten vriend, iedereen kan zo binnen komen.’ zei Jade grijnzend. ‘ heb jij aan men levels gezeten?!’ zei ik en keek haar even aan over men schouder. ‘ geef me je drank ruimte en we praten er niet meer over.’ zei ze.
‘ how Jade, je kan dood kunnen zijn! Level 320 is een serieus level. Niet geschikt voor mensen! Dit is Yautja Jade.’ knielde naast haar wanneer alles opgelost was. ‘ ik kon hen wel aan.’ zei ze. ‘ je ego zal hierdoor niet ten onder gaan hoor.’ zei ik grijnzend. ‘ maak me gewoon vrij.’ zei ze. Lachend zette ik men handen tegen de kabels die meteen los gingen door men aanraking. Jade staarde me aan. ‘ praat hier met niemand over Celtic ik meen het of ik maak je af.’ ‘ je hoeft daarvoor nog niet te dreigen hoor.’ en trok haar mee overeind. ‘ ‘ anders luisteren jullie niet. Ik wil trainen, geef iets voor mij.’ zei ze.
Grommend draaide ik me om en toetste nieuwe gegevens in de compter en keek haar even aan waarop ik op een tegel drukte en het wapen arsenaal naar omhoog deed komen.
‘ dit zijn je wapens, kies wijs want in het echt zal je ook maar met één wapen kunnen hanteren.’ en zag haar blik naar de wapens glijden. ‘ goed. Dank je.’ zei ze en gebaarde me dat ik weg kon gaan. ‘ straks zullen we eens samen trainen. Maar Jade, hou alstublieft men zaal heel.’ Jade grijnsde. ‘ ik maak je af spacedrol.’

Edward en Hunter liepen samen door de gangen. ‘ dit is het labo.’ zei Hunter en opende deur waarbij hij bijna Edward omver liep. De lichten gingen automatisch aan bij het binnentreden. ‘ goeie genade...’ zei Edward als hij grote glazen buizen zag staan met elk daarin een vreemd wezen. ‘ dit is.. Echt ziek.’ zei Edward en liep samen met Hunter door de rij die recht op z’n werk veld opliepen. In de bokalen zaten allemaal vreemde wezens, een paar kon Edward herkennen maar de anderen waren allemaal vreemd voor hem.
‘ waarom zijn we hier?’ zei Edward en schrok van een luide bonk tegen de glazen wand en sprong even op. ‘ what the fuck?!’ Hunter reutelde. ‘ ik ben niet bang, ik was alleen geschrokken.’ zei Edward en bekeek het wezen die hij kon als een facehugger.
Hunter had meer interesse in z’n werktuig. Overal lagen kleine laser pennen, schroeven, messen,... En het hoofd van een Xenomorph waarvan het vel half weg gesneden was en enkel bloot vlees. Een hoop papieren die geschreven waren in het Yautja’s kon Edward geen kop nog staart aan vastmaken. ‘ voor een Veteraan is hij best wel... Goed.’ zei Hunter die z’n ontdekkingstocht verder zette. Edward draaide zich terug om naar de glazen buizen, een bepaalde buis liet z’n blik niet ontgaan. Het had de vorm van een mens en stapte er nieuwsgierig heen. Geschrokken van het geen hij zag had hij totaal niet verwacht. Een mens met vleugels, althans als het een mens was. ‘ Ezio en Connor zouden uit hun dak gaan.... Wat zou dit ding gedaan hebben.... Zo een schoonheid.’ en legde z’n hand op de glazen wand. ‘ Edward, kom je mee? We gaan naar z’n wapens kijken.’
‘ ik kom!’ zei hij en wierp het nog een laatste blik vooraleer hij de ruimte verliet samen met Hunter.

Aqa en Wolf waren in Celtic z’n slaapvertrek beland, het licht sprong aan en de muren aan de zij kanten klapten open waar z’n maskers, wapens en trofeeën tevoorschijn kwamen. Wolf beende snel naar de trofeeën muur waar talloze schedels mooi opgeblonken en gepolijst aan de muur hingen. ‘ opschepper.’ zei hij en zag de schedel van een Quanter. ‘ heeft hij... Hoe heeft hij....’ Aqa kwam naast hem staan en knikte. ‘ dit is geweldig, nu is Scar zeker gesjost. Dit is een kans één uit de duizend. Het zijn er maar een paar van ons gelukt die het letterlijk voor elkaar kregen er eentje te doden. De clan leiders en Celtic. Stoer.’ zei Aqa.
‘ daarom dat Scar ook naar daar gestuurd zal worden, hij moet een Quanter doden!’ zei Wolf en begon toen beiden hartstochtelijk te lachen. ‘ in feite horen we dat niet te doen maar.... Scar zal nooit een Quanter in handen krijgen.’ zei Wolf. Hoofdschuddend draaide Aqa zich om en begon de kamer te
Onderzoeken die niet veel van hun kamer verschilde. Languit liet hij zich neervallen op z’n bed. Iets onder z’n kussen trok z’n aandacht.
‘ ik hoop dat het geen dagboek is.’ zei hij en gritste het geen van onder. Wolf kwam bij hem staan en knielde naast hem neer.
‘ het is een papier...’ zei Aqa. ‘ geef hier!’ zei Wolf en trok hem uit z’n handen. ‘ o lord...’ zei hij proestte in lachen uit. ‘ wat? Wat?!’ zei Aqa ongeduldig.
‘ Celtic heeft een bijna vriendin, vriendin is groot gezegd. Eerder een oogje.’ ‘ ik wist dat hij gevoelens had voor Tiger!’ ‘ dit is alles behalve Tiger, maar hij schrijft z’n gevoelens af omdat hij de consequenties ervan kent.’ en keek Aqa even aan. ‘ wie is het dan? Is het een Yautja?’ ‘ nee, een Quanter. Haar naam is Selina.’
‘ Selina?! Maar...’ Woedend smeet hij het papier neer. ‘ o nee, Selina is mijn partner!’ zei Wolf. ‘ Wolf, rustig. Het is nog niet bekend dat jij en Celtic vallen voor haar, zelfs Selina niet.’ Wolf keek Aqa aan. ‘ Selina is van mij!’ en zette zich recht. Aqa rolde z’n ogen. ‘ liefde.... Dikke lariekoek, broederschappen worden vernietigd. Het is als een gif die je omarmt.’ ‘ jij spreekt onervaren.’ zei Wolf. ‘ zien is al genoeg om te weten wat het met je doet.’ zei Aqa. ‘ dan ken je alleen de negatieve kanten, maar liefde heeft ook goede kanten.’ Aqa hief z’n schouders op.

Hoofdstuk 3

Een week gaat voorbij. En ik denk dat ik in die week tien jaar ouder geworden ben. Dit is erger dan jagen op iets gevaarlijks, het gevaar jaagt mij op!
Zuchtend staarde ik voor me uit en liet me languit in de stoel hangen. Een scherm sprong open waarop Lenox onze baas verscheen. Saluerend keek ik hem aan die knikte. ‘ wat doe jij hier?’ sprak hij. ‘ ik ben iets vergeten op te halen.’ zei ik zo goed mogelijk en zag Lenox me onderzoekend aanstaren. ‘ wat dan?’
ik schraapte men helm. ‘ gewoon iets.’ zei ik. ‘ ja gaat niet zomaar even een paar mijlen afleggen door de ruimte voor een iets.’ zei Lenox. ‘ men wapen, de vloeistof voor men bedieningspaneel was ik in alle ijverigheid vergeten.’ knikkend keek Lenox me aan. ‘ nog iets?’ vroeg ik.
‘ bevalt de aarde je?’ ‘ tuurlijk, geen woorden over. Weet je nog die mensen die bijwoon?’ Lenox knikte. ‘ wat is er mee?’ ‘ wel... Ik heb ze bij me.’ ‘ WAAAT!!!!’
‘ ja, ze wouden onze planeet zien en ik zei uiteindelijk ja. Ze staan onder mijn verantwoording als er iets gebeurt is dit op mij.’
‘ hoeveel buitenstaanders heb je mee?’ nadenkend schraapte ik men helm. ‘ twee maar.’ ‘ goed, dan is het goed. Twee? Het waren er toch meer?’ zei Lenox.
‘ ja, maar het er maar twee ervan.’ ‘ ik zie je straks Celtic. Over en uit.’ zuchtend liet ik me achterover vallen wanneer het scherm uit was.
‘ Merida, de volgende keer waarschuw je me.’ ‘ het spijt me meester Celtic, maar meester Lenox was tussen men beveiliging heen gekomen.’
Grommend liet ik men hand over men helm glijden en keek naar de route. ‘ we bereiken bijna Yautja Prime meester Celtic, ik verzoek u om de gasten klaar
Te maken voor de landing.’ men vinger gleed naar de speakers en duwde deze in. ‘ iedereen ik zeg dit maar één keer dus luister goed, ga zitten in de achter ruimte en doe de gordels om, doe je dat niet dan heb je pech. Celtic over en uit.’ Benieuwd of ze men gesprek niet in de wind hebben geslagen haastte ik me naar de achter ruimte waar ik toch tamelijk wat stemmen hoor en opende de deur. ‘ dus jullie hebben toch geluisterd.’ zei ik en keek iedereen aandachtig aan. ‘ ‘ we hadden geen andere keus.’ zei Edward die wat problemen had met z’n gordels. ‘ wat is dit voor shit.’ zei hij mompelend.
Zuchtend liep ik naar hem toe en klikte de gordel in één keer dicht. ‘ zelfs een kind kan het.’ zei ik en ging tussen Jade en Wolf zitten.
Verbaasd staarde ze me aan. ‘ als jij hier zit... Wie vliegt er dan?’ ‘ Merida.’ zei ik en zag het luik dat hele ruimte panorama bloot gaf.
‘ wie is Merida?’ vroeg Jade. ‘ men computer.’ ‘ dit is geweldig, een levensdroom is vervuld!’ riep Edward opgewonden. ‘ ok, hou op.’ zei Hunter.
‘ jullie zien dit elke dag, dit is voor mij geweldig, Stel je eens voor in mijn plaats.’ ‘ normaal?’ zei Hunter en hoorde Aqa grijnzen.
‘ jullie aardwormen zijn ook niets gewoon.’ zei Aqa. ‘ niemand heeft om jouw menig gevraagd vriend.’ zei Edward. ‘ ok, eenmaal we daar zijn. Wat doen we dan?’ vroeg Jade. ‘ we vinden Scar in de academie. En toetsen de coördinaten in van z’n bedieningspaneel. Niet zo moeilijk, toch?’ zei ik. ‘ ik hoop dat Scar weet wat hij doet.’ zei Jade zuchtend.

Het schip landde vlak buiten de drukke stad aan een grot opening. De deuren die ons net het panorama verschaften gingen open.
‘ wat heerlijk om weer thuis te zijn!’ zei Hunter die eens goed in en uit snoof. De gordels gingen open en met z’n allen liepen we over de loopbrug naar buiten.
‘ wat vreemd, dit is dezelfde atmosfeer als op onze planeet.’ zei Edward. ‘ niet geleerd doen, doorlopen.’ zei Jade die hem voorbij liep.
‘ welkom in men huis.’ zei ik voor de grot opening. Geschrokken keken Edward en Jade achter zich. Men ruimteschip werd veilig onder de grond opgeborgen.
‘ ok...’ zei Jade en keek dan terug naar mij. ‘ dus jij leeft in een grot?’ zei Edward. ‘ iedereen hier.’ zei Hunter. ‘ wij wonen buiten de stad, de gewone Yautja’s leven in de stad.’ ‘ waarom?’ vroeg Edward. ‘ jij bent wel lastig met al je vragen.’ zei Wolf. ‘ ik ben ook maar een mens en de eerste mens, samen met Jade die hier voet zetten.’ zei Edward. Jade rolde haar ogen en stapte de grot binnen die vanbinnen erg technologisch ingericht was. ‘ Holly crap... Dit is net zo een hut zoals in Breakpoint. Gezellig.’ en liep naar de grote wand schermen toe. We stapten binnen en gebaarde Jade eraf te blijven en stapte verder.
Niet veel later kwam ik terug met een hand vol wapens, helmen en bedieningspanelen die ik zowel een Jade als een Edward gaf. ‘ dit zal je beschermen.
Want op de academie bruist het van de Yautja’s die dolgraag een mensen schedel willen hebben. Hunter?’ zei ik en gebaarde hem om hen te helpen.
‘ ok, nu even onze vriend opsporen...’ en toetste op de schermen waar allerlei andere schermen open sprongen. ‘ omg ik heb een YAUTJA HELM!’ riep Edward. Jade kwam naast me staan en keek mee. ‘ heb je hem?’ ‘ natuurlijk, wacht even.’ zei ik
En kreeg een nieuw scherm waar een radar opkwam die onze bedieningspanelen weergaven op welke afstand. De anderen kwamen achter me staan.
‘ Scar is in de academie...’ zei Aqa. ‘ dan moeten we daar meteen heen.’ zei Jade.
‘ en wat gaan we dan doen? Ja Lenox we komen gewoon Scar ophalen? Zo makkelijk is dat niet!’ zei Wolf. ‘ je hoeft daarom niet te roepen!’ zei Jade.
‘ ik weet wat, als Scar toch moet z’n taak behalen gaan we hem helpen. Denk je nou echt dat jullie de enige zijn die die regels lezen over jagen? Ik ken ze toevallig ook. Jagen in groep is toegestaan.’ En keek me met een grijns aan. ‘ klopt, maar ik ben een Veteraan, Wolf is een Veteraan, Aqa en Hunter zijn Young bloods. ‘ zei ik. ‘ wat voor zever is dat nu? Ook al ben je de hoogste rang, behalve als je clan leider bent natuurlijk. En dat ben jij nog niet.’ zei ze tikkend tegen men borstkas. ‘ goed, goed. Maar laat mij het woord doen.’ zei ik. ‘ zo lang ik men Scar maar kan zien ben ik blij.’ zei Jade en stapte naar buiten gevolgd door Edward. ‘ ik hoop dat we die dingen mogen houden, dit is zo cool!’ zei hij.

Een groot gebouw doemde voor ons op die bewaakt werden door twee Yautja’s. Ze keken ons onderzoekend aan en hielden ons tegen. ‘ wat doen jullie hier?’ sprak de eerste. ‘ ik ben Celtic, dit zijn Hunter, Aqa en Wolf.’ ‘ dat weet ik, maar wie zijn deze twee?’ Woedend wees Jade haar vinger die ik snel genoeg terug omlaag deed. ‘ dit zijn Jade en Edward. Twee vrienden van Lenox.’ ‘ ik wist niet dat Lenox mensenvrienden had?’ sprak de tweede. ‘ ik ook niet.’ zei ik en leidde ons verder naar binnen. ‘ Celtic wacht even.’ sprak de bewaker waarop ik me omdraaide. ‘ het is beter dat je hen laat lopen in onze kleding, straks denken de jongelingen dat ze schietschijven zijn.’ grapte hij. ‘ o met mij wil je echt geen ruzie vriend.’ zei Jade waarop de bewaker grijnsde.
‘ je hebt gelijk, ik zoek gouw wat kleding.’ zei ik. ‘ CHOPPER!’ riep ik als ik hem net om de hoek zag gaan.
Meteen draaide hij zich om en keek ons verbaasd aan. ‘ vrienden van Lenox. Maar ik zoek kleding voor hen. Om ongevallen te mijden snap je?’
Chopper keek ons aan en deed teken om te volgen. ‘ kom mee.’ was het enige dat hij zei over de hele weg. ‘wacht.’ zei hij en opende een deur waarna hij even later terug kwam met kleding. ‘ ok luister, ik ga hier niet half naakt rondlopen.’ zei Edward. ‘ trek gewoon die kleding aan!’ zei Hunter.
‘ dit hier is men kleding, leer er mee leven ik doe dat ook voor jullie.’ sneerde hij. Chopper keek me aan. Woedend duwde ik Edward zonder pardon tegen de muur aan. ‘ luister kwal, of je doet dat aan en er gebeurt je niets of je loopt op het eind vol met schietgaten en pijlen die je op het schip nog loopt uit te trekken.’ zei ik sissend. ‘ maar!’ zei Edward maar meteen legde ik men hand tegen z’n mond. ‘ geen...gemaar.’ zuchtend keek hij me aan en knikte.
‘ goed dan.’ de deur van de kamer waar Chopper de kleding uithaalde ging open. Jade was volledig aangekleed. ‘ wow.’ was het enige dat ik kon uitbrengen en schraapte men helm. ‘ ik ben er klaar voor.’ zei ze en keek ons allen vreemd aan. ‘ jongens?’ zei ze geïrriteerd. ‘ ja sorry hoor maar wij zijn mannen!’ zei Wolf grijnzend. De deur ging open en daar stond Edward. ‘ ik voel me zo naakt, hoe kunnen jullie hierin lopen!’ ‘ ik vind het wel wat hebben.’ zei Jade.
‘ toch blij dat één iemand van ons blij is.’ zei Edward. ‘ Lenox is in de Veteraan afdeling samen met z’n zoon Scar.’ zei Chopper. Knikkend keek ik hem aan.
‘ goed.’ zei ik en draaide me om naar de anderen. ‘ één : Jade je bent geweldig en twee laten we op weg gaan?’ en draaide me terug om te begeleiden.

Plasmaschoten deden onze aandacht trekken die afkomstig waren uit de laatste kamer.
Mannelijke predators keken Jade na, beschermend legde ik grommend men arm over haar heen. Er werd gefloten en iets na geroepen die gelukkig niet verstaanbaar zijn maar jammer genoeg wel voor ons. ‘ die jongelingen, ze denken dat ze elke femme kunnen krijgen.’ zei Wolf. ‘ zal Tiger niet leuk vinden.’
zei Aqa. ‘ wie is dat?’ vroeg Edward. ‘ daar zo. De mooiste Yautja femme van de planeet.’ zei Aqa dromerig. Een slanke femme kwam op ons afgestapt.
Het was te merken dat ze weet van alle aandacht die ze kreeg en liep er ook graag mee te pronken. ‘ weet je hoe ze zo iemand noemden op mijn school?’
zei Jade. ‘ Jade zwijg.’ zei Hunter. ‘ een bitch.’ zei ze en zag Tiger afkeurend naar haar kijken. ‘ hoi jongens.’ zei ze schamper. ‘ Tiger.’ zei Aqa vriendelijk.
‘ wie is dat? Een nieuweling?’ wees ze naar Jade. ‘ Tiger dit is Jade, Jade dit is Tiger. Jade is de vriendin van Scar.’ zei ik. Grijnzend keek ze haar aan.
‘ je hebt het getroffen, voor zo lang het duurde.’ zei ze en liep lachend verder. ‘ ik ga haar kop eraf rukken!’ riep Jade en draaide zich woedend om.
‘ Jade nee!’ zei Wolf en hield haar vast. ‘ gelukkig heb ik deze dingen nooit meegemaakt.’ zei Edward. ‘ het is te merken.’ zei Aqa. Boos keek Edward hem aan.
‘ de volgende keer is een litteken.’ zei Jade zuur als we verder liepen. ‘ daar twijfel ik niet aan, maar hou je in. Vechten hier wil je echt niet.’ zei Hunter. Schouderophalend liep Jade verder. ‘ daar beslis ik wel over, al ik haar hier wil vermoorden dan doe ik dat. Al is het op de wc!’ grijnzend keek Wolf even achterom. ‘ tuurlijk. Maar hou je gewoon nog even gedeisd.’

Hier waren we dan, aan de Veteraan afdeling. Er waren niet veel Yautja’s aanwezig. De meesten waren bezig met hun missie die hun tot de Elite predator zou maken, als ze tenminste zouden slagen. Twee bewakers bewaakten een deur. ‘ gevonden.’ zei Edward.
Jade liep voorop waarop de bewakers haar onderzoekend aankeken. ‘ doe open.’ zei ze zuur. Verbaasd keken ze haar aan en zagen Celtic.
‘ wie is dat? Of beter wat moet dat?!’
‘ vrienden van Lenox Guardian.’ zei ik. ‘ ik denk niet dat heer Lenox u nu wilt ontvangen, hij is bezig met z’n zoon.’ zei de tweede. ‘ het is goed, we weten ervan.’ zei ik volhouden. Guardian keek z’n mede vriend aan. ‘ wacht even.’ zei hij en opende de deur. Jade keek me aan en stelde haar gerust door even te knikken.
‘ onthoud.’ en keek Edward ook mee aan. ‘ knielen voor Lenox en Scar.’ knikkend keken ze me aan. Guardian kwam terug tevoorschijn en wachtte even.
‘ heer Lenox kan u ontvangen.’ grijnzend opende Jade de deur en vloog binnen. ‘ JADE!’ en trok haar bij haar kraag terug.
De ruimte was waar ik ook men voorlaatste proef aflegde. Heel groot met allerlei oefen terreinen die elk hun eigen situatie hadden. Van een kapot vliegschip tot het alleen bevechten met enkel een mes. En nog van zulke situaties. Scar en Lenox draaiden zich om waarop wij meteen neerknielden. ‘ gegroet.’ sprak Lenox waarop we recht stonden. ‘ wat is jullie reden van dit bezoek.’ zei hij. ‘ ik ben gewoon hier als een toerist.’ zei Edward. ‘ heer, we willen u vragen om een verzoek.’ zei ik omdat niemand anders hier wou praten nam ik dan maar het woord. ‘ een verzoek?’ herhaalde Lenox. Scar keek Jade aan maar deed verder niets, het deed eerlijk gezegd zeer om dit te zien. Dus hij was op de hoogte van de nieuwe wet. ‘ Celtic?’ zei Lenox. ‘ het spijt me heer, ik was even afgeleid.
Ik kwam u vragen of wij ons mogen toevoegen bij Scar z’n team bij z’n proef.’ verrast keek Lenox hem aan.’ dus het ging niet om een paneel vloeistof... Je vraagt een grote tol Celtic.’ zei Lenox. ‘ dat weet ik heer. Maar het is het waard, als ik spreek uit de zinnen van z’n bondgenoten betekent Scar heel veel voor hem. Voor de één wat meer dan de ander, maar uiteindelijk vormt het één geheel.’ verrast keek Scar op van wat ik zei en zag z’n blik weer even afdwalen naar Jade die de hare niet van hem af kon krijgen. ‘ Scar?’ vroeg Lenox hem aankijkend. ‘ ik wil hun levens in gevaar brengen.’ zei hij als antwoord. Lenox knikte. ‘ een groep wordt alleen maar gekozen op hun ervaring en marks. Ik had al een groep in gedachten maar er staat nog niets vast natuurlijk. Jade.’ zei hij en gebaarde om tot hem te komen. Langzaam liep ze naar hem toe. ‘ die kleren staan je geweldig, beter dan die rommel die je voorheen droeg. Doe je helm af.’
zei hij. Voorzichtig deed ze hem af en hield het strak vast in haar handen. Nauwkeurig keek Lenox naar haar wang waar Scar’s Mark nog steeds zichtbaar was.
‘ goed.’ zei hij en wees naar Edward. ‘ ik heb andere Marks op plaatsen die je liever niet wilt zien. Ik bespaar je die moeite vriend.’ ‘ ow.’ zei Aqa verrast.
‘ ik kan van hier af zien dat je nog geen mark draagt van ons.’ zei hij en keek van Jade naar de andere. ‘ en wat wil je hiermee zeggen?’ zei Edward.
‘ dat je niet gewettigd bent om mee te vechten.’ zei Lenox. ‘ super, ik was hier toch alleen voor de toerisme.’ en knipoogde naar Jade.
‘ Edward, je bent een perv.’ zei ze hoofdschuddend. Lenox keek Scar aan. ‘ jij beslist hierover.’ ‘ je kan ze niet van andere gedachten brengen, en ik mis men groep ook wel. Dus ik wil hen nemen.’ zei hij waarop Jade grijnsde. ‘ goed dan, het is jouw keus. En die respecteer ik. Ik zie jullie straks hier terug. Jullie mogen gaan.’ zei Lenox. Iedereen draaide zich om behalve Jade. ‘ kom Jade.’ en legde men hand op haar schouder. Scar draaide zich om en volgde Lenox naar een oefen platform. Zwijgend en totaal van de kaart liep Jade stil naast me mee. ‘ het is de wet Jade.’ zei ik omdat ik er niet langer meer kon onderdrukken. ‘ de wet? Maar die keurde het toch goed?’ zei ze. ‘ nu niet meer, het is enkel toegestaan om alleen met een Yautja Femme te verkeren. Omdat er de afgelopen tijden veel oorlogen geweest is tussen bepaalde stammen die graag de hand huwden van de stam hoofd dochter. Daarom hebben de ouden de wet aangepast. Het deed Scar ook veel verdriet.’ zei ik en legde men schouder over de hare heen. ‘ die hupelkutjes van stamhoofden....’ zei ze snerend.

Onder men verantwoordelijkheid heb ik besloten om Edward toch maar mee te laten doen. We hebben hem laten verstoppen in het schip van Scar. Het was nu enkel een kwestie van tijd om niet gesnapt te worden. Met de anderen kwam ik terug in de ruimte voorheen waar Lenox en Scar nog steeds bezig aan het trainen waren. De wachten lieten ons binnen. Lenox ving onze aanwezigheid op en keerde zich naar ons toe waarop we met z’n allen knielden. ‘ heer Lenox.’ zei ik. ‘ goed optijd, en jullie menen het precies.’ zei hij waarop we ons terug zetten. ‘ Scar komt zo, hij is bijna klaar met z’n voorbereiding.’ knikkend keek ik de anderen aan. ‘ Jade... Alles goed?’ vroeg hij. ‘ natuurlijk heer Lenox, wat zou er anders aan de hand zijn?’ sprak ze rauw. ‘ goed dan, als Scar hier is leg ik de missie uit. Maar luister heel goed : Scar is jullie team leider en moet zoveel mogelijk zelf doen, jullie dienen enkel als back up.’ ‘ natuurlijk Lenox, natuurlijk.’ zei ik. Niet veel nadien kwam Scar tevoorschijn uit de hologram. Snerend gooide hij z’n kapotte speer op de grond. ‘ oe dat is hatelijk als dat gebeurt...’ hoorde ik Jade mompelen en grijnsde. Lenox draaide zich naar hem toe. ‘ ik haat die dingen....’ zei Scar en schrok van onze aanwezigheid. ‘ dus toch?’ zei hij verbijsterd.
‘ nee, we kwamen gewoon naar hier om je afgang van dichtbij te mogen meemaken.’ zei Wolf. ‘ en je bent op het juiste moment.’ zei Scar. Twee Yautja’s kwamen tevoorschijn en raapten de kapotte speer op en verdwenen weer. ‘ goed dan.’ begon Lenox. ‘ Scar, ik stuur je naar de planeet Xenia.
Hun leider Erakulus Ostafius heeft schijnbaar een mysterieuze geest die z’n volk treitert. Ik had gedacht om een Quanter te vangen maar vang de mysterieuze geest en breng hem hier bij ons. Bescherm de Quanters en jullie.’ wees hij naar ons toe. ‘ jullie zijn de back up.’ en keek terug naar Scar.
‘ veel succes jongen.’ zei hij.


Hoofdstuk 4

Met z’n allen liepen we naar de vliegtuigen vertrekken, we moesten daarvoor de hele academie door stappen want de hangar was nogal afgelegen.
Jade liep bij Scar, de hele weg zeiden ze niets tegen elkaar wat te verstaan is.
We bereikten de hangar en zagen dat Scar z’n schip in gereedheid werd gebracht klaar voor vertrek. All het nodige werd erin gezet zoals ; wapens, munitie,...
‘ Jade, jouw vriendin.’ zei Wolf plagend en zag haar op ons afstappen. ‘ Scar, je schip is in gereedheid gebracht.’ zei ze en kwam dicht tegen hem aanstaan.
‘ bedankt Tiger.’ zei Scar. ‘ goede reis.’ zei ze en plaatste een kus vlak naast z’n mond. Woedend duwde Jade Tiger weg. ‘ jaloers,’ zei ze lachend.
‘ raak hem aan, kom nog maar in z’n buurt en jouw mooie gezichtje krijgt een gratis facelift schatje.’ lachend duwde Tiger haar aan de kant en stapte weg.
Scar hielp Jade overeind. Haar gezicht spoot woede uit. ‘ jij en ik moeten straks eens praten.’ en liep ver voor ons op. Scar keek me aan.
‘ ik bemoei mij er niet mee ik ben toch maar een back up.’ zei ik en liep voorop. ‘ wat heb ik nu weer gedaan?!’ zei Scar. ‘ heel veel, heel veel.’ zei Hunter.
De loopbrug ging open en Lenox wachtte ons allen op. ‘ Scar.’ zei hij en sperde hem de weg. ‘ jullie ga maar.’ zei hij tegen ons en liepen verder de loopbrug over het vliegtuig binnen. ‘ ik wil je straks voorstellen aan Dark.’ ‘ waarom? En kan dit niet later, vader?’ zei Scar en wou zich een weg om hem heen stappen maar al snel hield Lenox hem tegen. ‘ nee, ik wou je dit zelf zeggen maar toen kwamen je ex - team mensen binnen en kon het daarom niet meer vertellen. ‘
‘ en straks is er geen tijd voor?’ zei Scar. ‘ nee, helaas niet. En als leider van de clan moet ik zorgen voor het volk. Zoon, je zult kennis gemaakt worden met de dochter van Dark.’ ‘ Tiger? Dat kan wachten.’ zei Scar en wou zich terug weg wurmen maar Lenox hield hem strakker tegen.
‘ Dark, is de clan leider van de Elites. Het zal onze bondgenootschappen nog meer versterken moest je met haar trouwen.’
‘ waaaaaaat?!’ zei Scar geschrokken. ‘ ik wil alles doen, echt alles voor je vader. En met veel respect maar Tiger is een verwend nest. Dit is teveel. En het spijt me nu maar ik moet een geest gaan vangen. Dit gesprek is voorbij!’ en zette veel kracht achter z’n duwen waarin hij slaagde en stapte z’n schip binnen. ‘ SCAR!!!’ riep Lenox. De loopbrug ging dicht en de motoren starten.


Scar zette z’n vliegschip in beweging en vloog de hangar uit. Schermen werden geopend die hij grondig bekeek en typte de coördinaten in van planeet Xenia. En verhoogde de toevoer met 40 % zodat ze Yautja Prime snel zouden verlaten. Een volgend scherm werd geopend en reutelend opende hij het, het was Lenox. ‘ je kunt me niet overkrijgen vader, ik ben een volwassen man!’ ‘ Scar, dit is uit het belang van het volk. Je kunt dit niet doen!’ ‘ het spijt me vader maar ik heb men hart al beloofd aan iemand anders. En zij is me meer waard dan die troelala van Dark. Met respect voor hem.’ en klemde het stuur stevig in z’n handen. ‘ ooit moet jij men plaats innemen jongen. Doe het dan voor het volk maar niet voor mij.’ ‘ ongelooflijk dat jij dit zegt.’ en wou het scherm afleggen maar Lenox hield hem tegen. ‘ als je nu dit scherm aflegt wordt je een Bad Blood.’ vol afkeur keek Scar hem aan. ‘ meen je dat nou? Stoot jij me van de groep omdat ik niet wil trouwen met Tiger?! Ben je nu serieus?!’ ‘ ik meen het Scar.’ ‘ dat jij dit kunt zeggen over je bloedeigen zoon..’ siste hij. ‘ hoe jij je nu voordoet is afkeur tonen aan je volk Scar. En aan mij.’ ‘ je zoon dwingen om te trouwen met een partner die ik zelf zou verkiezen boven mijn geliefde is niet afkeurend?
Dat is ziek!’ ‘ het spijt me zoon.’ Woedend sloeg Scar z’n ogen neer en zuchtte. ‘ we bespreken dit als ik weer ben. Voor nu? Is dit gesprek gedaan.’ en legde af nog voor Lenox nog iets kon zeggen. De deuren achter hem gingen open. ‘ stoor ik?’ zei Hunter en ging zonder antwoord naast Scar zitten. ‘ nee, wat is er?’ zei hij nors. ‘ je vader is soms een zak.’ zei Hunter zonder greintje respect. Even keek Scar hem aan. ‘ je spreekt wel over men vader hé vriend! Maar je hebt gelijk. Soms is hij gewoon een zak...’ Hunter keek voorzich uit het heelal in.
‘ wat ga je nu doen?’ ‘ ik geloofde altijd in één ding. Ware liefde, en ik laat Jade niet vallen voor haar! Tiger is een verwend nest. Een ego van hier tot aarde... Kan het niet geloven dat hij dit doet....’ Hunter reutelde. ‘ dus je gaat je titel opgeven en voor altijd door het leven gaan met de naam Bad Blood? Omdat je je volk ten schande hebt gemaakt?’ ‘ probeer je me nu bij te draaien?’ zei Scar nors. ‘ nee, ik vind het zelfs... Dapper van je. Weinigen zouden dit doen.
Je bent een goed man Scar.’ zei Hunter en legde z’n hand op z’n schouder. ‘ ik hou gewoon van Jade. Al vanaf het moment dat ze flauw viel tot ze haar ogen opende tot nu. Nee, Lenox zal me niet ompraten.’ zei hij standvastig. ‘ Bad Blood is geen naam voor je.’ zei Hunter en zette zich recht waarop hij de ruimte verliet.

Scar week af om de ringen van Saturnus niet te raken en zette de motor toevoeg iets hoger. Z’n ogen keken naar de speaker knop, hij wou Jade graag spreken maar iets hield hem tegen, hij kende Jade. Zoals ze net deed tegen Tiger zou ze vast eindigen als een schouw tapijt. En trok z’n hand in.
‘ Kan Jade Slatherine even naar de controle kamer komen, En dit was geen vraag. Dank u.’ galmde Scar z’n stem door de speakers.
Niet veel later gingen de deuren open en stond Jade in de kamer bij Scar. ‘ mooi zo, ben blij dat je het toch gedaan hebt.’ zei ze en bleef achter hem staan.
‘ Jade, kunnen we even spreken alstublieft?’ ‘ waarom doe je zo? Ik dacht dat je van me hield!’ ‘en dat doe ik ook. Maar ik wil eerlijk tegen je zijn.’
zuchtend zette ze zich naast hem neer. ‘ ik heb geen drank bij me.’ ‘ ook geen teaser?’ even keek Scar haar aan en schudde z’n hoofd. ‘ nee.’ ‘ jammer.’
hoorde hij haar zeggen en zuchtte. ‘ eerst en vooral, het spijt me van daar net. Maar dat heeft zo z’n redenen. De oudsten hebben de wet veranderd en -’
‘ ja dat weet ik, van Celtic.’ viel ze hem in de rede en draaide zich beter naar hem toe. ‘ maar daarom ben ik niet boos. En jij weet maar al te goed waarom.’
‘ dat van Tiger?’ ‘ o spreek die giftige naam niet uit Scar. Ze duwde me omver, kuste je bijna op de mond en jij deed niets! Moest Wolf ofzo dit doen bij mij dan was het huis te klein! Maar ik moet erop kunnen toezien dat jij zomaar wordt bekust door vrouwen vlak bij de mond, wauw moet ik onthouden.’
‘ het spijt me Jade.’ ‘ juist met die woorden kom je er niet van af.’ en draaide haar gezicht naar het heelal toe.
‘ ik wordt de nieuwe leider van de Yautja’s en... Met die nieuwe wet.... Wordt ik o god je gaat haar vermoorden ik voel het!’
‘ zeg op Scar, het kan niet erger worden.’ ‘ o ja wel. En ik ken jou.’ ‘ ik blijf kalm, ook al sta ik op barsten.’ zei ze het laatste bijna fluisterend.
‘ goed, Lenox en Dark hebben mij en z’n dochter uitgehuwelijkt.’ woedend keek ze hem aan. ‘ WAAAAAAAT!!!! JIJ ONGELOOFLIJKE ZAK DAT JE BENT, IK KAN NIET GELOVEN DAT JE DIT DOET!!! DIT IS HET TOPPUNT!!’ en gaf hem een stevige klap tegen z’n helm waardoor hij even uit zwenkte.
‘ EN IK WAS NOG ZO STOM OM TE GELOVEN DAT JE ONZE HULP, MIJN HULP NODIG HAD!!! WAAROM ZAG IK DAT METEEN NIET?!!!’ en liep in volle stappen naar de deur toe. ‘ JADE BLIJF HIER IK BEN NOG NIET KLAAR!!!’ ‘ O MAAR IK BEN WEL KLAAR MET JOU VRIEND..... Het is gedaan.’ en liep de kamer uit. ‘ JADE!!!’ schreeuwde hij en opende z’n bedieningspaneel om iemand op te roepen. Al snel kwam Jade Wolf tegen. ‘ jade!’ zei hij grijnzend.
Woedend duwde ze hem tegen de muur aan. Ze wou iets zeggen maar sloot in plaats daarvan haar ogen, een traan rolde over haar wang en liet Wolf los.
Ze had de kracht niet meer om hem uit te schelden en rende verder weg. ‘ Jade!’ zei Wolf en hield haar arm vast. ‘ laat me los Wolf!’ en trok zich hard uit z’n greep. Meteen rende Wolf verder naar Scar toe die hem zonder veel woorden achter het stuur zette en zelf de deur uit rende. Haastig rende hij door de gangen. ‘ JADE... JADE KOM HIER!!!’ riep hij en keek in alle kamers. ‘ CELTIC!!’ riep hij en draaide me om.
‘ waar is Jade?!’ ‘ zodat je haar nog meer kunt pijn doen Scar?’ zei ik en duwde hem tegen de muur aan. ‘ LAAT ME GAAN!’ riep hij. ‘ nee, Jade heeft me alles al verteld. Jij bent echt ongelooflijk!’ ‘ CELTIC LAAT ME LOS!’ en greep hard men polsen beet ik die om z’n schouders had gezet. Woedend wierp hij z’n knie omhoog die tegen men onderbuik belandde. Grommend stootte ik hard men helm tegen z’n helm aan die nog eens hard tegen de stalen wand achter hem bevond botste.‘ CELTIC JE GAAT ERAAN!!’ riep hij en wou naar me uithalen met z’n vuist. Grommend dook ik weg en sprong achter op z’n rug, men arm stevig om z’n hals verstrengeld liet ik niet los. ‘ HOU OP!!!!’ riep Hunter waarop we beiden opkeken. ‘ jullie moesten jullie beiden diep schamen.’ en trok me hard van Scar af. ‘ bemoei jij er niet mee.’ zei ik snerend. ‘ zeg het hem Scar.’ zei Hunter waarop ik meteen zijn kant uitkeek. ‘ wat bedoelt hij Scar?’
‘ dat je me niet liet uitpraten Celtic.’ zei Scar en wreef over z’n polspaneel. ‘ ik ga niet trouwen met....haar.’
‘ ik wil de wet veranderen van zodra ik Elite ben.’ ‘ daar heb jij het recht niet voor!’ zei ik woedend. ‘ ik ben de leiders zoon! Ik kan een evenwicht creëren tussen ons ras en de andere rassen. Ik wil hen laten zien dat het mogelijk is.’ Aqa kwam aangerend en keek ons verast aan. ‘ Scar is alles- wow.
Dit had ik niet verwacht...’ zei hij en keek iedereen vragend aan. ‘ wat is er gebeurd?’ ‘ heb je Jade gezien?’ zei Scar.
‘ ze is naar de laadruimte gerend.’ zei Aqa en zag het oproep lichtje op z’n polspaneel nog knipperen. ‘ doe dat licht uit jongen, Wolf is al achter het stuur.’
zei Scar en wenkte naar me om te volgen. ‘ waarom moet ik mee? Dit is iets tussen jou en Jade zelf.’ zei ik.
‘ jij was toch men back up.’ zei hij grijnzend. ‘ ja maar niet in deze situaties.’ zei ik.


Scar deed teken naar me om even te wachten als we bij de ruimte aankwamen.
‘ je moet nodig je schip updaten jongen, ik wed dat je zelfs geen boord computer hebt.’
‘ ik heb een echte vrouw, meer heb ik niet nodig.’ zei Scar. ‘ ja nu nog, de volgende keer dat jeje deur open doet is het Muffy.’ Scar grijnsde en opende de deur.
‘ Jade?’ zei hij en liep met hem mee naar binnen. De lichten schoten aan en hoorden een fijn geluid gevolgd door zacht gesnik.’
deze keer.... Heb je het echt verpest Scar.’ ‘ en daarom wil ik het ook goed maken, JADE!!!’ en zag een krat naar beneden stuiken die tot stilstand tegen z’n voet kwam en keek omhoog. Helemaal bovenop de kratten zat Jade. ‘ JADE KOM NAAR BENEDEN!!!’ riep hij. ‘ laat me met rust Scar.’ zei ze nors.
‘ heel goed.’ zei ik en legde men hand op z’n schouder. ‘ hou toch je kop.’ zei hij en deed men arm van zich af. ‘ Jade je liet me niet uitpraten! Kom alstublieft naar beneden!’ ‘ misschien is het beter zo Jade, het is belangrijk.’ zei ik. Jade keek op maar bleef zwijgend zitten. ‘ zeg het.’ zei ik en gaf hem een klein duwtje
Zodat hij een stap naar voor deed. ‘ Jade, men vader zegt dat ik een Bad Blood ben als ik het niet doe.’ meteen keek Jade de andere kant op.
‘ maar wat kan mij die titel schelen.... Als ik maar bij de vrouw ben van wie ik het meest hou mogen ze me nog verwijten van verrader!’ langzaam keek Jade terug op. ‘ als ik maar bij jou ben Jade. Jou moet ik hebben. Niemand anders, alleen jou...’ ‘ dat zeg je maar.’ zei ze. ‘ Jade, men vader is misschien en een zak...en dat is hij... Soms...in zulke situaties... Maar hij mag op z’n kop staan om me te dwingen maar ik trouw alleen met jou!’
‘ bewijs het dan.’ zei ze. Scar keek naar me toe. ‘ wow kijk mij niet, dit is jouw gevecht!’ ‘ kom naar omlaag... Als een begin.’ zei Scar. Jade aarzelde even maar sprong dan toch naar beneden en bleef staan met gevouwen armen. Haar ogen waren rood doorlopend maar dat probeerde ze niet te laten merken.
Scar strekte z’n arm naar haar uit. ‘ met alleen een kus en een knuffel kom je er niet vanaf vriend.’ zei ze.
‘ als ik klaar ben met die geest, keer ik terug als een Elite Yautja naar huis. En eenmaal ik thuis ben, verander ik de wet. Dat iedereen mag trouwen met wie hij wil. Om te beginnen met jou.’ langzaam stapte Jade naar hem toe. ‘ ik ben even die kant op.’ zei ik en liep naar achteren toe. ‘ je liet me gewoon niet uitpraten Jade.’ zei Scar grijnzend en kon een fijne grijs ook op haar gezicht weervinden. ‘ een Yautja valt maar op één persoon. Jade, en dat kunnen ze niet verbieden. En ik ben gevallen voor jou.’ en trok haar dicht tegen hem aan. ‘ als we thuis zijn vermorzel ik haar met men blote vuist..’ zei Jade.
‘ ja dat geloof ik maar al te graag.’ zei Scar en deed z’n helm af die hij naast zich liet vallen.
Jade legde haar handen om z’n hals, Scar z’n hand lag rustend om haar heup terwijl z’n andere hand om haar hals haar langzaam naar zich toe duwde.
Even keek ik om en grijnsde. Scar en Jade kusten elkaar die zich langzaam trok naar een passionele kus. ‘ eet elkaar niet op!’ zei ik en verliet grijnzend de ruimte.

Hunter en Aqa keken me vragend aan. ‘ en?’ vroeg Hunter. ‘ het gaat geweldig. Ik zou nu niet gaan als ik jullie was.’ Hunter en Aqa grijnzend. ‘ ja de goedmaak liefde is altijd de beste.’ zei Hunter. ‘ ik ga kijken bij Wolf, eigenlijk moet Scar vliegen het is zijn schip potverdorie!’ zei ik. ‘ maak je niet dik Celtic, laat die twee nu eens. Wolf is ook een goede piloot.’ zei Aqa. ‘ ik ga toch maar eens een kijkje nemen. Straks ziet Lenox dat Scar niet vliegt en dan zijn we allemaal gesjost.’
In de controle kamer was alles in orde. Wolf leek het echter niet door te hebben dat ik binnenkwam en zette me naast hem neer. ‘ Jade was erg over haar toeren, ik heb haar nooit zien huilen. Nooit. Ze huilt binnen in haar.’ zei Wolf. ‘ ik weet het.’ zei ik en neep men ogen tot spleetjes voor me uit. ‘ waarom kon Scar zoiets nu doen? Ik begrijp het niet..’ ‘ alles is weer goed tussen hen.’ zei ik en zette me iets beter vooruit. Even keek Wolf op. ‘ echt? Dus... Jade vergaf hem?’ ‘ Wolf, is dat nu wat ik denk wat dat is?’ zei ik. Meteen keek hij op en reutelde. ‘ holly mother of sickness...’ ‘ Scar z’n eerste beproeving... Een zwart gat doorstaan. Die jongen heeft het goed gemeten.’ zei ik en opende men polspaneel om Scar z’n code in te duwen. ‘ Wolf stuur zo ver mogelijk daar vandaan!’ opeens gingen de deuren wijd open. ‘ wat is er aan de hand?!’ en keek beiden verbaasd op van een hijgende Scar die half aangekleed in de deurpost stond.
‘ ik vlieg wel.’ zei Wolf en keek terug voorzich uit. ‘ o nee, die knul heeft nu genoeg adrenaline in z’n lijf om ons in één zucht langs het gat te brengen!’ zei ik en sprong recht waarna ik Wolf weg duwde en Scar in de plaats trok. ‘ holly shit is dat een zwart gat?!’ zei hij geschrokken. ‘ ja en hij is even breed als jou moeders kont dus vermoord ons niet!’ zei Celtic. ‘ ja die is groot...’ zei Scar en toetste de breedte coördinaten in en verlaagde iets te motor toevoer zodat we er niet recht op af zouden vliegen. Wolf zette zich recht en hield Scar z’n stoel stevig beet. ‘ je bent geen Young Blood meer Scar, en je hebt meermaals met dit schip gevlogen dus dit is een eitje.’ zei ik bemoedigend. Het zwarte gat kwam in ons zicht en voelde hoe de krachtig ze was om ons mee te nemen.
‘ komaan Scar vecht je er tegen!’ ‘ ik verhoog nu de motoren op naar maximale kracht. Zet de afstoter op maximaal...’ en zag hem ijverig aan het werk gaan.
‘ hou jullie vast!’ zei Scar en klemde het stuur nog steviger vast in z’n handen, de pieken sloegen dol op de radars. Fluit tonen die gevaar aangaven sloegen hevig door elkaar. ‘ kom op jongen, je kunt het.’ zei ik. ‘ Celtic, je bent niet men vader!’ zei hij. Aqa, Hunter, Jade en Edward stormen de ruimte binnen en schrokken bij het zien van het zwarte gat. ‘ WE GAAN ER ALLEMAAL AAN!!!!’ tierde Edward. ‘ AVELINE I LOVE YOUUUU!!!’ verrast keek iedereen behalve Scar op van z’n onnozele uitspraak. ‘ ik liet me even gaan.’ zei hij en keek beschaamd de andere kant uit. ‘ JA! Het is gelukt!’ riep Scar. Het schip vaarde terug op normale snelheid ver uit de buurt van het zwarte gat, Scar heeft z’n eerste beproeving doorstaan. Joelend sloeg Jade haar armen om Scar z’n hals en kuste z’n helm. ‘ goed gedaan spaceworm! Nu waar is de drank? Ik moet iets wegspoelen.’ ‘ ik help je wel met zoeken!’ zei Edward en liep samen met Jade mee de ruimte uit. ‘ goed gedaan broeder. Zet het schip terug goed en vaar verder naar Xenia.’ zei ik en gaf hem een schouderklopje vooraleer ik de kamer verliet.


http://www.quizlet.nl/log.php?id=23352

---

vervolg

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen