De zon breekt door de wolken
Vanmiddag toen ik naar huis reed van een drukke dag stage was ik erg in gedachten, wat natuurlijk niet erg veilig is op de weg eigenlijk, maar ik zag de zon doorbreken door de wolken. Dat is zo'n mooi gezicht. De zonnestralen die je door de wolken heenziet en dan ook nog met een roodachtige lucht erachter.
Het ziet er zo vredig uit alsof het je wil zeggen: alles komt goed.
En die zin moet ik juist nu erg in mijn hoofd houden. Alles komt goed. Alles komt goed. Zo vaak herhaal ik het in mijn hoofd totdat ik het zelf ga geloven.
Ik maak me namelijk zorgen om te veel dingen. En vandaag kwam er nog een enorm nieuws bij. Alles komt altijd tegelijk. En ik heb het gevoel dat ik het even niet meer aan kan, aangezien ik zit te trillen op de bank terwijl ik het warm heb. Soms is alles echt even te veel. Terwijl de zorgen niet eens over mezelf gaan. Nouja, de grootste zorgen niet.
Mijn kleinste zorg is nu: Zal ik met mn ex gaan praten. Alles in mij zegt: JA. Maar ik ben gewoon bang dat hij mn hart volledig verbrijzeld.
Daarna komt de zorg die gisteren kwam: Mijn oma is al vrij oud en is laatst gevallen waardoor ze in het ziekenhuis terecht kwam. Ik hoorde haar met mijn moeder praten hoe bang ze toen was en dat ze dacht dat dat moment het einde was. Daardoor is ze nu ook erg bang aangezien mijn opa er niet meer is, is er niemand in de buurt als er wat gebeurd. Ik had dat gesprek liever niet willen horen. Nu realiseer ik me nog meer dat elk moment de laatste kan zijn.
En die gedachte heb ik liever niet in mijn hoofd.
Mijn grootste zorg hoorde ik vandaag. Ik kreeg een sms van mijn beste vriendin: 'Wil je me in je pauze even bellen? Het is heel belangrijk.'
Nou dan weet je al hoe laat het is. Gelukkig had ik niet veel tijd om na te denken over wat het kon zijn, omdat ik pas in de pauze op mijn telefoon kon kijken. Dus ik belde haar meteen. Ze draaide er niet omheen en vertelde meteen wat er aan de hand was. Ze begon met: 'Weetje nog dat ik dat spiraaltje had laten zetten.' Toen wist ik meteen dat ze zwanger was...
Maar dat was nog niet eens alles! Ze is namelijk niet zomaar zwanger, maar ze is al 5 maanden op weg! VAN EEN TWEELING! En ze weet het zelf nog maar een week.
Bij haar is de realisatie nog maar net een beetje binnengekomen. Ze moet wel. Ze moet er over 3,5 maand ongeveer wel klaar voor zijn. Want grote kans dat een tweeling te vroeg komt.
Bij mij is de realisatie er nog echt niet. Het is bijna zo'n gevoel van: eerst zien, dan geloven.
Ookal dacht ik een paar weken geleden al een zwangerbuikje te zien. Ik twijfelde, het kon ook gewoon opgezet zijn. Maar het was dus toch zo.
Ik dacht toen nog: nee, het zal wel niet, dat zal ze me wel vertellen.
Daar had ik gelijk in, ze zal het me vertellen, maar ze wist het zelf nog niet.
Twee anderen zijn helemaal door het dolle heen en vinden het geweldig nieuws. Het is natuurlijk ook leuk nieuws, twee kleintjes. Maar het enige waar ik aan kan denken is wat ze er wel niet voor op moet geven. Ze is pas 20. Gelukkig heeft ze een goede relatie met een leuke jongen en wonen ze al jaren samen. Ik twijfel er ook niet aan of ze het zullen redden. Ze is de sterkste meid die ik ken en ze heeft veel mensen die haar steunen en helpen. Als iemand het aankan is zij het.
Maar ze wilde nog weer eens studie gaan doen, dat moet ze uitstellen. Haar vriend is gelukkig bijna klaar met studeren zodat hij kan gaan werken. Maar wie zegt dat hij dat wil? Misschien wilde hij nog wel iets anders doen.
Ze kunnen eigenlijk niet meer uit, ze kunnen niet jong zijn, ze kunnen niet meer samen op vakantie (afgelopen jaar waren ze voor het eerst samen op vakantie gegaan).
Maar het beste wat ik nu kan doen: zorgen dat ze er het beste van maakt, paraat staan als oppas, steun, luisterend oor een voor knuffels.
Zo het hele verhaal er weer uit. Ik probeer het zo veel mogelijk te zeggen, dan gaat de realisatie sneller.
Mijn leven (nouja, in ieder geval de dingen die om me heen gebeuren) lijken ondertussen wel op een soap.
Dit moest ik even kwijt, nu moet ik weer verder met school en ga ik mn lieve vriendin even een knuffel brengen!
Er zijn nog geen reacties.