Fight or let go?
Het afgelopen weekend was ik op de camping dus kon ik niet schrijven. Na mijn laatste blog had ik een enorm inspirerend gesprek gehad met iemand waardoor mijn hele sfeer ineens van in de put naar positief veranderde.
Ten eerste al heel bijzonder hoe 1 gesprek daarvoor kon zorgen. Eigenlijk nog meer bijzonder aangezien ik die persoon nog niet lang en goed ken. Maar toch is er iets vertrouwds aan hem.
Het gesprek ging over de liefde van je leven.
Ik vertelde hem dat mijn gedachten ver weg waren de afgelopen dagen. Hij raadde al meteen dat het bij mijn buitenlandse jongen is. Ik probeerde te laten lijken dat het me niet echt veel deed, maar hij sloeg dat keihard weg. Hij is de liefde van jouw leven.
Ik moest even staren naar zijn woorden en laten bezinken. Hij zei het met zoveel zekerheid, ik moest hier verder op in gaan.
Ik vroeg aan hem: ben ik niet te jong om iemand de liefde van mijn leven te noemen?
Read for yourself:
Nou dat valt niet mee het is de liefde van je leven
dat weet ik niet, ben ik daar niet te jong voor om iemand mn liefde van mn leven te nomen?
Nee want ik merk aan jou dat je nog steeds verliefd op hem bent ook al is hij ver weg
dat is waar, maar dat is ook zo'n beejte alles wat ik weet. niet wat het betekend, wat ik ermee moet.
Oke volg je hart dat is het beste
die is in de war zodra mn hart weet wat hij wil, komt t goed
Jou hart weet wat die wil
hoe weet je dat zo zeker
Omdat ik eigenlijk ook weet wat jou hart wil
of je denkt het te weten net als ik
Ik weet het
hoe kun je weten of het verliefdheid is of liefde
Weet niet ik heb dat vaker gehad dat ik dingen wist van mensen wat ze me nooit gezegd hadden
Hij is zo zeker van zijn zaak en iets in mij zegt dat hij gelijk heeft. Ik geloof dat er mensen zijn die 'meer' weten dan een ander.
Maar het gaat tegen mijn logische denken in. Soms ben ik iets te realistisch. Liefde van m'n leven? Nee, dat kan ik nu nog niet weten, daar ben ik te jong voor.
Hoe staan jullie hier tegen over? Zal graag meningen willen horen.
Zoals jullie merken ben ik erg in dubio over wat ik wil en wat ik ermee moet. Ik kan me voorstellen dat het niet altijd even interessant is, maar het is fijn om het zo weg te kunnen schrijven en eens meningen te kunnen horen van compleet objectieve mensen.
Maar nu weer wat anders.
Eigenlijk de reden dat ik deze blog starte Het verhaal over het gesprek kwam er ineens bij en is stiekem een stuk interessanter dan mijn orginele verhaal wat ik wilde vertellen
Net was ik even op quizlet aan het lezen en ondertussen af en toe op facebook aan het kijken. En 3x raden wie ik ineens voorbij zag komen met een foto waarbij ik meteen enorme kriebels in mijn buik kreeg (i guess that kinda means i'm still in love). Ja juist, mn buitenlandse vlam.
Hij post eigenlijk nooit wat, dus dan is de shock nog extra groot.
En meteen komen de jalourse gedachtens weer he :p Wie heeft die foto gemaakt? Waarom lacht hij zo gelukkig? Is hij echt zo gelukkig zonder mij? Baldiebladienietzozeiken...
Nu weer back to my weird mind who is going crazy. echt, mijn hoofd draait overuren de laatste tijd.
Het is vrij overduidelijk dat ik hem nog leuk vind, maar wat doe je ermee?
Liefde van je leven betekend -> vecht ervoor, no matter what.
Verliefdheidje -> waait wel over
dit van mij -> ?
Fight or let go?
Er zijn nog geen reacties.